Operasi Kompas
| Operasi Kompas | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sebahagian daripada Western Desert Campaign pada Perang Dunia Kedua | |||||||||
 Tentera Itali dan Libya yang ditawan | |||||||||
| |||||||||
| Pihak yang terlibat | |||||||||
 Perancis Bebas | |||||||||
| Komandan dan pemimpin | |||||||||
|
Archibald Wavell Henry Wilson Richard O'Connor Michael O'Moore Creagh Noel Beresford-Peirse Iven Mackay |
Rodolfo Graziani Giuseppe Tellera † Sebastiano Gallina # Carlo Spatocco Annibale Bergonzoli # E. Pitassi Mannella # | ||||||||
| Kekuatan | |||||||||
|
36,000 askar 275 kereta kebal 120 senjata 142 pesawat |
150,000 askar 600 kenderaan berperisai 1,600 meriam 331 pesawat | ||||||||
| Kerugian dan korban | |||||||||
|
500 terbunuh 1,373 cedera 55 hilang 26 pesawat |
5,500+ terbunuh 10,000 cedera 133,298 ditawan 420 kereta kebal 845 meriam 564 pesawat (termasuk bantuan) | ||||||||
Operasi Kompas (juga bahasa Itali: Battaglia della Marmarica ) ialah operasi ketenteraan British yang pertama dalam Kempen Gurun Barat (1940–1943) semasa Perang Dunia Kedua . Tentera British, India, Komanwel dan Bersekutu telah menyerang tentera Itali daripada Tentera ke -10 (Marshal Rodolfo Graziani ) di barat Mesir dan Cyrenaica, wilayah timur Libya. Serangan bermula dari Disember 1940 hingga Februari 1941.
Pasukan Gurun Barat (Western Desert Force, WDF) dengan kekuatan kira-kira 36,000 tentera telah mara dari Mersa Matruh di Mesir dalam serbuan lima hari terhadap kedudukan pasukan Tentera ke-10 Itali yang mempunyai kira-kira 150,000 askar yang berjaga dalam pos berkubu sekitar Sidi Barrani di Mesir dan di Cyrenaica. WDF dengan pantas mengalahkan Itali di kubu mereka dan di Sidi Barrani, kemudian mengeksploitasi kejayaan itu lalu memaksa seluruh Tentera ke-10 keluar dari Mesir dan menawan pelabuhan di sepanjang pantai Libya. Tentera ke-10 telah berpecah ketika ia berundur ke arah Tripolitania dan dikalahkan dalam Pertempuran Beda Fomm, saki-bakinya pula dikejar sehingga ke El Agheila di Teluk Sirte .
British menawan 138,000 askar Itali dan Libya, ratusan kereta kebal, dan lebih 1000 laras senjata dan sebilangan besar pesawat. Pihak WDF pula kehilangan seramai 1,900 askar yang terbunuh dan cedera, kira-kira 10 perauts daripada infantri. WDF tidak dapat meneruskan perjalanan melampaui El Agheila, kerana kenderaan yang usang disebabkan pada Mac 1941 unit terbaik ditumpukan untuk kegunaan Operasi Kilauan dalam Pertempuran Greece . Pasukan bantuan Itali pula telah dikejarkan ke Libya untuk mempertahankan Tripoli, dibantu oleh Deutsches Afrikakorps dan Luftwaffe .
Latar belakang
[sunting | sunting sumber]Tentera ke-10
[sunting | sunting sumber]Apabila perang diisytiharkan, Tentera Ke-5 (Jeneral Italo Gariboldi ) berada di Tripolitania, wilayah barat Libya dan Tentera Ke-10 (Jeneral Mario Berti ) berada di Cyrenaica di sebelah timur. Apabila Perancis di Tunisia tidak lagi menimbulkan ancaman kepada Tripolitania, unit Tentera ke-5 diarahkan untuk mengukuhkan Tentera ke-10. Apabila Gabenor Jeneral Libya Italo Balbo terbunuh oleh tembakan mesra, Marshal Graziani mengambil alih tempatnya. Graziani menyuarakan keraguan tentang keupayaan pasukan bukan jentera yang besar untuk mengalahkan British, walaupun bilangan pasukan bermotor adalah lebih sedikit. Selepas diperkuatkan dengan Tentera ke-5, Tentera ke-10 telah mengawal dengan empat kor dengan 150,000 infantri, 1600 laras senjata, 600 buah kereta kebal dan 331 buah pesawat . [1] Kor XX mempunyai Divisyen Infantri ke-60 "Sabratha" dan Kor XXI mempunyai CC pertama. NN. Bahagian "23 Marzo" , CC ke-2. NN. Bahagian "28 Ottobre" dan Divisyen Infantri ke-63 "Cirene" . Kor XXII mempunyai Divisyen Infantri ke-61 "Sirte" dan Kor XXIII mempunyai CC ke-4. NN. Bahagian "3 Gennaio" dan Divisyen Infantri ke-64 "Catanzaro" . [2]
Kumpulan Bahagian Libya baharu ( Gruppo Divisioni Libiche ) disokong oleh Kumpulan Maletti, Bahagian Libya Pertama ( Mejar Jeneral Luigi Sibille ) dan Bahagian Libya ke -2 (Mejar Jeneral Armando Pescatori ). [2] Satu-satunya formasi bukan infantri ialah Kumpulan Maletti yang mempunyai jentera dan berperisai ringan. Kumpulan Maletti ( Jeneral Pietro Maletti ) telah ditubuhkan di Derna pada 8 Julai 1940, dengan tujuh batalion infantri bermotor Libya, satu kompeni kereta kebal Fiat M11/39, satu kompeni kereta kebal L3/33, meriam bermotor dan unit bekalan, sebagai yang utama. unit bermotor Tentera ke-10. Pada 29 Ogos, apabila lebih banyak kereta kebal tiba dari Itali, (Komando Kereta Kebal Libya [Kolonel Valentini]) telah dibentuk dengan tiga kumpulan: Kumpulan Kereta Kebal Pertama (Kolonel Aresca) dengan Batalion Kereta Kebal I "M" dan XXI, LXI, dan LXII Batalion kereta kebal "L", Kumpulan Kereta kebal ke-2 (Kolonel Antonio Trivioli), dengan Batalion Kereta kebal II "M", kurang satu kompeni dan Batalion Kereta kebal IX, XX, dan LXI "L" dan Kumpulan Maletti dengan satu syarikat dari LX Batalion Kereta Kebal "L", satu syarikat daripada Batalion Kereta Kebal II "M", dan tiga batalion infantri Libya. [3] Raggruppamento Maletti menjadi sebahagian daripada Regio Corpo Truppe Coloniali della Libia (Korp Diraja Tentera Kolonial Libya), dengan Bahagian 1 Libya dan Bahagian Libya ke-2. [4]
Pasukan Gurun Barat (WDF)
[sunting | sunting sumber]Komando Timur Tengah di bawah Jeneral Archibald Wavell mempunyai kira-kira 36,000 tentera, sebilangannya berada di luar Mesir, 120 senjata dan 275 buah kereta kebal . RAF mempunyai 142 pesawat dalam dua skuadron Hurricanes, satu Gloster Gladiators, tiga Bristol Blenheims, tiga Vickers Wellingtons dan satu Bristol Bombays, kira-kira 46 pesawat pejuang dan 116 pesawat pengebom [1] Pasukan Gurun Barat (WDF) telah diperintah oleh Leftenan Jeneral Richard O'Connor dengan Divisyen Infantri India ke -4 (Mejar Jeneral Noel Beresford-Peirse ) dan Divisyen Berperisai ke-7 (Mejar Jeneral Sir Michael O'Moore Creagh ). Mulai 14 Disember, tentera Divisyen Infantri Australia ke -6 (Mejar Jeneral Iven Giffard Mackay ), menggantikan Divisyen India ke-4, yang dihantar ke Afrika Timur. British memiliki beberapa buah kereta kebal Cruiser Mk I, Cruiser Mk II dan Cruiser Mk III yang laju dilengkapi dengan senjata Ordnance QF 2-pounder, yang lebih baik daripada kereta kebal Fiat M11/39. British juga memiliki batalion kereta kebal infantri Matilda II yang walaupun perlahan, juga dilengkapi dengan 2-pounder; perisai Matildas yang mana tidak dapat ditembusi oleh meriam anti kereta kebal Itali atau pun meriam medan. [5]
Pertempuran sempadan
[sunting | sunting sumber]Itali telah mengisytiharkan perang ke atas Britain dan Perancis pada 10 Jun 1940. Dalam beberapa bulan berikutnya terdapat serbuan dan pertempuran antara tentera Itali di Libya dan tentera British dan Komanwel di Mesir. Pada 12 Jun 1940, Armada Mediterranean telah mengebom kawsan Tobruk. Pasukan itu termasuk kapal penjelajah HMS Liverpool dan HMS Gloucester dan berbalas tembakan dengan kapal penjelajah Itali San Giorgio . Pengebom Blenheim Tentera Udara Diraja dari 45, 55 dan 211 skuadron, melanda San Giorgio dengan satu bom. [1] Pada 19 Jun, kapal selam British HMS Parthian melepaskan dua torpedo ke arah San Giorgio tapi terlepas. Penembak di San Giorgio kemudian membantu unit antipesawat tempatan berasaskan darat dan mendakwa 47 pesawat British ditembak jatuh atau rosak. Penembak dari pasukan tentera laut juga menembak jatuh pesawat Savoia-Marchetti SM.79 dan membunuh Italo Balbo, Gabenor Jeneral Libya dan Panglima tentera Itali di Afrika Utara. [2]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b c Playfair 1957.
- ^ a b Hunt 1990.
- ^ Christie 1999.
- ^ Walker 2003.
- ^ Pitt 2001.
