Pergi ke kandungan

Napata

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

18°32′N 31°50′E / 18.53°N 31.84°E / 18.53; 31.84

npy
Napata[1]
dalam hieroglif
n
p
iin
n
n
niwt

Napata (Jawi: ناڤتا; Mesir Lama Npt, Npy; Meroitik Napa; Bahasa Yunani Kuno: Νάπατα[2] dan Ναπάται[3]) ialah sebuah bandar Kush purba di riam keempat Sungai Nil yang diasaskan oleh kultus Amun Mesir untuk para penziarah Mesir. Ia terletak kira-kira 1.5 kilometer dari tebing timur Sungai Nil di lokasi Karima moden, Sudan. Ia merupakan penempatan tetap yang paling selatan dalam Kerajaan Baru Mesir (abad ke-16–11 SM) dan tempat letaknya Jebel Barkal, pusat pemujaan Amun utama orang Kush. Ia pernah menjadi ibu kota Dinasti Kedua Puluh Lima Mesir dan, selepas kejatuhannya pada 663 SM, Kerajaan Kush. Pada 593 SM, ia telah diserbu oleh orang Mesir dan ibu kota Kush dipindahkan ke Meruwi. Walaupun selepas perpindahan ini, Napata terus menjadi pusat keagamaan utama kerajaan mereka.[4] Bandar ini diserbu untuk kedua kalinya oleh orang Rom pada 23 SM tetapi dibina semula dan terus sebagai pusat penting kultus Amun.[5]

Perkataan "Napata" atau "Zaman Napata" juga boleh merujuk kepada pemerintahan Kushi dari kebangkitannya sekitar 750 SM hingga 270 SM, apabila Napata hilang makna simboliknya sebagai lokasi pengebumian diraja Meruwi. Tempoh seterusnya dalam sejarah Kush dipanggil Meroitik hinggalah runtuhnya kerajaan mereka.[6]

Sejarah awal

[sunting | sunting sumber]
npt
Napata[1]
dalam hieroglif
n
p t
qmA
N25
Tiang-tiang terakhir yang masih nerdiri kuil Amun di kaki Jebel Barkal

Napata diasaskan oleh Thutmose III pada abad ke-15 SM selepas penaklukan Kush. Kerana orang Mesir percaya bahawa banjir Sungai Nil mencerminkan Penciptaan Alam Semesta, lokasi Napata sebagai titik paling selatan dalam empayar menyebabkan ia menjadi pusat keagamaan dan penempatan yang penting.[4] Pada awal Dinasti ke-18, Jebel Barkal, sebuah bukit batu pasir, menjadi tumpuan agama Mesir sebagai kediaman dewa penaung mereka Amun dari Karnak. Di bawah bayangan Jebel Barkal, sebuah pusat keagamaan bernama Karnak didirikan dan penempatan di sekeliling itu dikenali sebagai Napata.

Pada 1075 SM, Pendeta Besar Amun di Thebes, ibu kota Mesir, menjadi cukup berkuasa untuk mengehadkan kuasa Firaun Smendes daripada Dinasti Kedua Puluh Satu di Mesir Hulu. Ini menandakan permulaan Tempoh Perantaraan Ketiga (1075–664 SM). Kehilangan kuasa di Mesir membolehkan orang Kush mendapat autonomi semula dengan bebasnya daripada pendeta-pendeta Thebes. Mereka mengasaskan Kerajaan Kush, yang berpusat di Napata. Sebuah stele yang didirikan di Napata pada abad ke-8 menggambarkan seorang raja Kush (yang gelarannya telah dipahat keluar) sebagai satu-satunya pemerintah yang disahkan oleh dewa Amun, melantik raja-raja rendah dan penghulu-penghulu Libya yang berkongsi Mesir pada masa itu serta memperoleh legitimasi mereka dengan budi bicara panglima-panglima baginda.[7]

  1. ^ a b Gauthier, Henri (1926). Dictionnaire des Noms Géographiques Contenus dans les Textes Hiéroglyphiques. 3. m/s. 86-87.
  2. ^ Strabo, Geography, §17.1.54
  3. ^ Stephanus of Byzantium, Ethnica, §N469.1
  4. ^ a b Kendall, Timothy (2016). A Visitor's Guide to The Jebel Barkal Temples. Khartoum. m/s. 7. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama ":0" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  5. ^ Timothy Kendall (2001), "Napata", in Donald B. Redford, The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, Oxford University Press.
  6. ^ Richard A. Lobban, "Napata", Historical Dictionary of Ancient and Medieval Nubia (Scarecrow, 2004), pp. 274–276.
  7. ^ "Le faiseur de rois et de chefs libyens, sur la stèle de Napata au Musée de Khartoum, SNM 1851".

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]