Pergi ke kandungan

Referendum penggabungan Singapura, 1962

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
(Dilencongkan daripada Referendum penyatuan Singapura, 1962)
PILIHAN A
Saya menyokong penggabungan yang memberi Singapura autonomi ke atas buruh, pendidikan dan perkara lain yang dipersetujui seperti yang dinyatakan dalam Kertas Perintah No. 33 tahun 1961, dengan warga Singapura secara automatik menjadi warganegara Malaysia.

PILIHAN B
Saya menyokong penggabungan lengkap dan tanpa syarat bagi Singapura sebagai sebuah negeri atas dasar sama rata dengan sebelas negeri lain mengikut dokumen Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu.

PILIHAN C
Saya menyokong Singapura memasuki Malaysia dengan syarat yang tidak kurang daripada yang diberikan kepada wilayah Borneo.
Tarikh1 September 1962
Keputusan
Undi %
PILIHAN A 397,626 &&&&&&&&&&&&&095.82000095.82%
PILIHAN B 9,422 &&&&&&&&&&&&&&02.2700002.27%
PILIHAN C 7,911 &&&&&&&&&&&&&&01.9100001.91%
Undi sah 414,959 &&&&&&&&&&&&&073.89000073.89%
Undi tidak sah atau kosong 146,600 &&&&&&&&&&&&&026.11000026.11%
Jumlah undi 561,559 100.00%
Pengundi berdaftar/keluar 619,867 &&&&&&&&&&&&&090.59000090.59%

Sebuah pungutan suara atau referendum mengenai syarat-syarat penggabungan ke dalam Persekutuan Tanah Melayu telah diadakan di Singapura pada 1 September 1962. Terdapat tiga pilihan. Pada masa referendum diadakan, Singapura ialah sebuah negara yang berkerajaan sendiri sejak 1959, walaupun Empayar British masih mengawal hubungan luarnya.

Pilihan A, yang menyediakan tahap autonomi tertinggi dengan status istimewa, ialah pilihan yang dipilih pada hampir 96% undian yang sah.[1] 26% pengundi membuang undi kosong atau rosak – kebanyakannya kosong – bermakna Pilihan A dipilih oleh 71% daripada mereka yang mengambil bahagian dalam pungutan suara, atau oleh 64% daripada pengundi berdaftar.[2][3] Jumlah undi kosong yang tinggi adalah disebabkan percubaan boikot oleh Barisan Sosialis kerana tiada pilihan yang menolak penggabungan sepenuhnya.

Dengan keputusan referendum itu, negeri-negeri Tanah Melayu, Singapura serta jajahan mahkota Borneo Utara dan Sarawak bergabung membentuk Persekutuan Malaysia. Kesatuan itu akan terbukti lemah kerana pelbagai faktor, dan akan bertahan hanya untuk satu tahun, sepuluh bulan dan 24 hari sebelum Singapura akhirnya menjadi sebuah negara berdaulat sepenuhnya.

Latar belakang

[sunting | sunting sumber]

Cabaran dalaman pertama untuk bergabung dengan Persekutuan Tanah Melayu datang dan berkembang daripada perjuangan politik antara Parti Tindakan Rakyat (PAP) dan penentang mereka termasuk Barisan Sosialis, Parti Liberal-Sosialis, Parti Pekerja., Parti Rakyat Bersatu dan Partai Rakyat.

Di Singapura, PAP memohon pembentukan Malaysia berdasarkan mandat kuat yang diperolehi semasa pilihan raya umum 1959 apabila PAP memenangi 43 daripada 51 kerusi. Bagaimanapun, mandat ini dipersoalkan apabila perpecahan dalam parti membawa kepada perpecahan sokongan. Pada Julai 1961, berikutan perbahasan mengenai undi percaya dalam kerajaan, 13 Adun PAP[a] telah dipecat daripada PAP kerana tidak mengundi. Selepas itu, mereka menubuhkan parti politik baharu, Barisan Sosialis, mengurangkan majoriti PAP dalam Dewan Undangan Negeri kepada 26 daripada 51 kerusi.

PAP yang memerintah tidak diwajibkan di sisi undang-undang untuk mengadakan referendum, tetapi berbuat demikian untuk mendapatkan mandat rakyat. Bagaimanapun, Barisan Sosialis, sebuah parti sosialis berhaluan kiri yang terdiri daripada bekas ahli PAP yang mempunyai jalur simpati komunis kepada penentangan terhadap penjajahan, dan gerakan imperialisme didakwa bahawa rakyat tidak menyokong penggabungan,[4] tetapi Lee Kuan Yew mengisytiharkan bahawa rakyat sebenarnya menyokong.[5]

Pungutan suara itu tidak mempunyai pilihan untuk membantah idea penggabungan kerana tiada siapa yang secara sah membangkitkan isu itu di Dewan Undangan sebelum itu. Walau bagaimanapun, kaedah tersebut boleh dipertikaikan. Oleh itu, pungutan suara itu dipanggil untuk menyelesaikan isu itu sebagai usaha untuk memutuskan secara objektif pilihan mana yang disokong rakyat. Kesahihan pungutan suara itu sering dicabar oleh orang berhaluan kiri Singapura, kerana kekurangan pilihan untuk mengundi menentang penggabungan itu.

Majlis Tindakan Bersama

[sunting | sunting sumber]

Majlis Tindakan Bersama (CJA) yang diasaskan oleh 19 ahli Dewan[b] untuk menyekat penggabungan dan menyekat referendum dengan membawa isu itu di hadapan Jawatankuasa PBB mengenai Kolonialisme. Pada 6 Julai 1962, CJA menandatangani memorandum yang mengutuk referendum atas alasan bahawa cadangan perubahan perlembagaan dan untuk memastikan haknya yang berterusan untuk pangkalan di Singapura, dan untuk melindungi kedudukan ekonominya yang istimewa. CJA juga mengkritik terma, dan kekurangan pilihan dalam referendum. Dalam memorandum itu, CJA membuat kesimpulan bahawa pemindahan kedaulatan akan bertentangan dengan semangat dan resolusi Deklarasi Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Pemberian Kemerdekaan kepada Negara dan Rakyat Jajahan.

Pilihan dan Simbol [6] Perihalan Status
Option A Singapura Singapura
  1. Singapura akan mengekalkan autonomi dalam isu pendidikan, penjagaan kesihatan dan buruh.[1]
  2. Singapura juga akan dapat mengekalkan dasar bahasanya sendiri dengan bahasa Inggeris, Melayu, Mandarin dan Tamil sebagai bahasa rasmi.[1]
  3. Dengan jumlah autonomi yang tinggi, Singapura akan mengurangkan perwakilan dalam Parlimen Malaysia, dengan diperuntukkan lima belas kerusi di Dewan Rakyat dalam Parlimen pertama selepas penggabungan.[1]
  4. Semua warga Singapura secara automatik akan menjadi warganegara Malaysia.[1]
Pilihan B Pulau PinangPulau Pinang (setara)

Melaka (bersamaan)

  1. Singapura akan bersetuju dengan syarat yang tidak kurang daripada negeri-negeri Selat yang lain di Pulau Pinang dan Melaka. Ini akan meletakkan Singapura pada kedudukan yang sama dengan negeri-negeri Malaya yang lain seperti yang dinyatakan dalam Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948,[7] dengan tiada kuasa autonomi lebih daripada negeri-negeri Malaya yang lain.
  2. Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu akan menjadi bahasa rasmi.[1]
  3. Hanya mereka yang lahir di Singapura atau berketurunan kelahiran Singapura akan menjadi warganegara Malaysia secara automatik.[1]
  4. Terdapat juga perwakilan berkadar di Parlimen dari Singapura.[1]
Pilihan C Borneo Utara (setara)

Sarawak (setara)

  1. Singapura akan menerima syarat yang tidak kurang daripada wilayah Borneo, Borneo Utara dan Sarawak.[1]
  2. Hanya mereka yang lahir di Singapura atau berketurunan Singapura akan menjadi warganegara Malaysia secara automatik.[1]


Sekeras-kerasnya menentang pungutan suara itu, Barisan Sosialis menggesa pemboikotan referendum, memberitahu penyokong untuk mengemukakan undi kosong sebagai membantah referendum yang "ditipu". Lebih 144,000 undi kosong dikeluarkan, lebih satu perempat daripada keseluruhan undi.[1] Tindakan itu telah dijangkakan oleh kerajaan PAP yang memerintah, seperti yang dilihat oleh pemasukan klausa yang menyatakan bahawa semua kosong akan dikira sebagai undi untuk pilihan yang memenangi undi terbanyak jika tiada majoriti langsung[1] atau undi kosong itu akan dikira sebagai Pilihan A. [8]

Kempen media massa yang diketengahkan oleh kedua-dua pihak amat hangat, ramai pemimpin kedua-dua pihak menyiarkan rancangan radio dalam beberapa bahasa.

Keputusan

[sunting | sunting sumber]
Pilihan Undi %
Pilihan A 397,626 95.82
Pilihan B 9,422 2.27
Pilihan C 7,911 1.91
Jumlah undian 414,959 100
Undi sah 414,959 73.89
Undi tidak sah 153 0.03
Undi kosong 144,077 25.66
Undi tidak jelas 2,370 0.42
Jumlah undian yang diberikan 561,559 100
Pengundi berdaftar/pemilih keluar mengundi 619,867 90.59
Sumber: Direct Democracy

Kesudahannya

[sunting | sunting sumber]

Disokong oleh mandat rasmi, Perjanjian yang berkaitan dengan Malaysia antara United Kingdom Great Britain dan Ireland Utara, Persekutuan Tanah Melayu, Borneo Utara, Sarawak dan Singapura telah ditandatangani pada 9 Julai 1963.

Singapura memasuki penggabungan dengan Tanah Melayu pada 16 September 1963, menandakan kelahiran Malaysia. Walau bagaimanapun, kesatuan ini akan berumur pendek kerana perselisihan faham yang berterusan antara kerajaan pusat Malaysia dan kerajaan negeri Singapura. Dengan Perjanjian Kemerdekaan Singapura 1965, Singapura tidak lagi menjadi negara Malaysia pada 9 Ogos 1965 apabila ia menjadi sebuah negara merdeka yang berdaulat sepenuhnya.[9]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b c d e f g h i j k l Singapore, 1 September 1962: Integration with Malaya Direct Democracy (dalam bahasa Jerman)
  2. ^ "Yes – What a win for Premier Lee". The Straits Times. Singapore Press Holdings. 2 September 1962. m/s. 1. Dicapai pada 9 March 2022.
  3. ^ "Merger "Yes"". The Straits Times. Singapore Press Holdings. 3 September 1962. m/s. 1. Dicapai pada 9 March 2022.
  4. ^ Singapore Legislative Assembly Debates, 24 November 1961, pp689–692
  5. ^ Lee Kuan Yew, The Singapore Story: Memoirs of Lee Kuan Yew (Singapore: Singapore Press Holdings, 1998) p393
  6. ^ Image of ballot paper, Database and Search Engine for Direct Democracy
  7. ^ The UK Statute Law Database: Formation of the Malay States and of the Settlements of Penang and Malacca into a new independent Federation of States under Federation of Malaya Constitution.
  8. ^ Singapore National Referendum Ordinance 1961.
  9. ^ Independence of Singapore Agreement 1965 Diarkibkan 28 Jun 2017 di Wayback Machine and the Acts of the Parliament of the United Kingdom Singapore Act 1966.