Pergi ke kandungan

Union Films

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Union Films
Jenis/bentuk sahswasta
IndustriFilem
DitubuhkanBatavia, Hindia Timur Belanda (1940 (1940))
Dibubarkan1942 (1942) (dibubarkan)
Ibu pejabatBatavia, Hindia Timur Belanda
Kawasan perkhidmatanHindia Timur Belanda
sunting · sunting di Wikidata
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Union Films adalah sebuah syarikat penerbitan filem terletak di Batavia, Hindia Timur Belanda (kini Jakarta, Indonesia) yang diasaskan oleh ahli perniagaan Cina Ang Hock Liem dan Tjoa Ma Tjoen pada tahun 1940, ia menghasilkan tujuh filem hitam putih sebelum ia ditutup pada tahun 1942; semua dianggap hilang. Filem syarikat itu telah diarahkan oleh empat orang lelaki, kebanyakannya etnik Cina, dan melancarkan kerjaya pelakon seperti Rendra Karno dan Djoewariah.

Ditubuhkan semasa kebangkitan semula industri filem Hindia, Union mengeluarkan filem pertamanya, Kedok Ketawa, pada bulan Julai 1940. Ini diikuti oleh satu siri filem ditulis oleh Saeroen yang semakin berorientasikan ke arah inteligensia Hindia berkembang dan cuba untuk menjauhkan diri daripada konvensyen teater yang tidak biasa dalam industri filem kontemporari. Ini berterusan selepas Saeroen menyertai Star Film pada tahun 1941, dengan baki dua produksi Union menekankan realisme. Berikutan pendudukan Jepun di Hindia pada Mac 1942, Union dibubarkan, walaupun filemnya terus ditayangkan pada pertengahan tahun 1940-an.

Berikutan kejayaan komersial Terang Boelan (1937), Fatima (1938), dan Alang-Alang (1939) industri filem dari Hindia Belanda, - yang telah melarat oleh Kemelesetan Besar - dihidupkan semula. Pengeluaran filem meningkat dan, pada tahun 1940, empat buah rumah penerbitan baru telah dibuka, termasuk Union Films.[1] Syarikat ini dibiayai oleh ahli perniagaan Cina Ang Hock Liem, yang dikreditkan sebagai penerbit bagi majoriti keluaran syarikat;[2] operasi harian, bagaimanapun, telah dikendalikan oleh Tjoa Ma Tjoen. [3] Union telah beribu pejabat di Prinsenlaan, Batavia (kini Mangga Besar, Jakarta), dan, menurut kenyataan akhbar yang ditubuhkan untuk "meningkatkan kualiti seni Indonesia".[a][3]

Iklan bahasa Belanda untuk filem pertama Union, Kedok Ketawa (1940)

Filem pertama Union yang baru ditubuhkan, Kedok Ketawa, telah dikeluarkan pada bulan Julai 1940. Berikutan pasangan muda yang menghadapi mati terhadap penjenayah dengan bantuan seorang penjahat bertopeng,[4] Filem ini diarahkan oleh Jo An Djan dan dibintangi oleh Oedjang, Fatimah, dan Basoeki Resobowo.[5] Ia menerima ulasan positif; wartawan Saeroen yang menulis dalam Pemandangan bahawa kualiti filem itu adalah setanding dengan produksi Hollywood yang diimport, [6] dan ulasan dalam Bataviaasch Nieuwsblad memuji sinematografi.[7] Berikutan ulasan positif, Union mengupah Saeroen - yang sebelum ini telah menulis Terang Boelan dan beberapa kerja-kerja untuk Tan's Film - sebagai penulis skrip yang. Beliau membuat penampilan pertama untuk syarikat itu dengan Harta Berdarah, yang diarahkan oleh pekerja baru R Hu dan Rd Ariffien, berikutan pemergian Jo An Djan untuk Populair Film ini. Filem, di mana seorang pemuda menyakinkan penghaji bakhil untuk menjadi lebih amal, telah dikeluarkan pada bulan Oktober 1940 dan membintangi penyanyi Soelastri dan artis seni mempertahankan diri Zonder.[8][9][10]

Union mengeluarkan filem ketiga mereka, Bajar Dengan Djiwa, pada Februari 1941.[11] Diarahkan oleh R Hu, filem ini - satu drama di mana seorang wanita muda yang dijual kepada Ah Long untuk membayar hutang ayahnya [12] - menandakan filem sulung daripada Djoewariah; dia kemudiannya menjadi wanita terkemuka Union.[13] Ariffien, sementara itu, telah ditugaskan untuk mengarahkan Asmara Moerni, berdasarkan skrip oleh Saeroen. Percubaan untuk mencapai khalayak dididik oleh pemutus seorang doktor muda, Adnan Kapau Gani, bersama Djoewariah,[14] percintaan ini kepada seorang lelaki muda yang akhirnya dapat berkahwin dengan bekas pembantu rumah selepas dia menerima pendidikan.[15] Dikeluarkan pada bulan April, filem yang menerima ulasan bercampur-campur: satu, dalam Bataviaasch Nieuwsblad, mendapati filem "menarik",[b][16] manakala satu lagi untuk kertas yang sama menganggap filem itu bergantung kepada tradisi pentas yang iklan itu telah mengutuk.[17]

Pada Julai 1941 Union mengeluarkan Wanita dan Satria, kenderaan Djoewariah yang mengikuti seorang kaki perempuan baik-baik yang menghina status sosialnya untuk mendapatkan kepercayaan wanita sebelum akhirnya mendapat pembalasan [18] Dalam pengiklanan Wanita dan Satria, syarikat itu sekali lagi menekankan latar belakang bukan teater pelakon filem itu, yang juga termasuk Moesa, Djoewita dan Hidajat [19] filem ini mendapat ulasan positif; satu, dari Soerabaijasch Handelsblad, menulis bahawa Wanita dan Satria "memberikan gambaran yang jelas tentang kedudukan tidak menentu wanita Indonesia serta merangsang keinginan untuk garis yang lebih kukuh hak beliau dalam masyarakat Muslim" [c][20] Ini adalah filem terakhir syarikat itu akan diarahkan oleh Ariffien atau ditulis oleh Saeroen; kedua-duanya berhijrah untuk menyaingi syarikat Star Film tidak lama selepas itu.[21]

Iklan untuk penerbitan terakhir Union, Mega Mendoeng (1942)

Hu kekal dengan Union dan mengarahkan penerbtan syarikat seterusnya, Soeara Berbisa, bersama juruteknik bunyi peranakan Boen Kin Nam berkhidmat sebagai Penolong Pengarah. Ditulis oleh Djojopranoto, berkisarkan dua orang pemuda yang bersaing untuk cinta seorang wanita sebelum belajar bahawa mereka sudah lama hilang saudara. [22] Djoewita telah meninggalkan syarikat itu pada masa ini, dan studio yang mengupah Raden Soekarno untuk peranan utama keluaran pada lewat 1941.[23] Penerbitan terakhir syarikat itu, Mega Mendoeng, telah diarahkan oleh Boen dan diumumkan tidak lama lagi selepas menjalani penggambaran untuk Soeara Berbisa. Filem percintaan ini dibintangi Soekarno dan Sofiati, telah dikeluarkan pada awal tahun 1942.[24] Dalam menghasilkan kedua-dua filem, Union menekankan realisme dan penonton berpendidikan disasarkan. [25]

Pada akhir tahun 1941, kerajaan Hindia Belanda bimbang bahawa Empayar Jepun boleh menyerang tanah jajahan. [26] Kebimbangan ini mencapai masyarakat umum, dan edisi Februari 1942 majalah filem Pertjatoeran Doenia dan Film melaporkan bahawa beberapa studio akan bergerak dari ibu negara kolonial Batavia atau pergi pada cuti penerbitan. Union, walaupun sudah memulakan penerbitan set filem di era Majapahit bertajuk Damar Woelan, terpaksa menghentikan penggambaran.[27] Apabila tentera Jepun menduduki Hindia pada Mac 1942, [28] Union telah ditutup, tidak pernah untuk dibuka semula.[29]

Selain Ariffien, yang terus mengarahkan filem sehingga 1960an, [30] tiada satupun pengarah dan penerbit Union kembali ke industri perfileman selepas tamatnya pendudukan Jepun pada 1945. Beberapa pelakon, bagaimanapun, meneruskan kerjaya mereka. Djoewariah, misalnya, membuat filem pertamanya selepas meninggalkan Union, Sehidup Semati, pada 1949, dan terus berlakon sehingga pertengahan-1950an.[13] Kerjaya Soekarno, bertahaj sehingga 1970an; beliau lebih terkenal sebagai Rendra Karno menukar namanya pada 1950an.[23] Yang lain mempunyai kerjaya di belakang skrin; Kedok Ketawa lakonan Basoeki Resobowo, misalnya, menjadi pengarah filem seperti Darah dan Doa (1950).[31]

Filemografi

[sunting | sunting sumber]
Cover of Asmara Moerni novelisation
Cover of Wanita dan Satria novelisation
Kulit dua novelisasi produksi Union: Asmara Moerni (left) dan Wanita dan Satria (both Kolff-Buning, 1941)

Dalam tempoh dua tahun, Union mengeluarkan tujuh filem; semua adalah filem cereka, yang dibuat dalam hitam putih, dan menerima keluaran luas dalam Hindia Belanda.[8] Beberapa telah ditayangkan di berdekatan Singapura termasuk Bajar Dengan Djiwa dan Asmara Moerni.[32][33] Walaupun filem yang ditayangkan sekurang-kurangnya ke dalam tahun 1940-an,[d] pengeluaran syarikat itu mungkin hilang.[e]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Catatan penjelasan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Original: "... buat mengangkat derajatnya kesenian Indonesia."
  2. ^ Original: "... boeiend ..."
  3. ^ Original:" ... "geeft een duidelijk beeld van de wankele positie der Indonesische vrouw en motiveert den drang naar een vaster omlijning harer rechten in de Mohammedaansche maatschappij.""
  4. ^ Asmara Moerni, misalnya, telah ditayangkan sehingga sekurang-kurangnya November 1945 (Soeara Merdeka 1945, Pilem), dan Soeara Berbisa ditayangkan pada lewat Februari 1949 (Pelita Rakjat 1949, (untitled)).
  5. ^ Filem di Hindia telah dirakamkan dalam filem nitrat yang sangat mudah terbakar, dan selepas kebakaran memusnahkan banyak gudang Produksi Film Negara pada tahun 1952, filem-filem lama dirakamkan pada nitrat sengaja dimusnahkan (Biran 2012, p. 291). Oleh itu, ahli antropologi visual Amerika Karl G. Heider mencadangkan bahawa semua filem Indonesia dari sebelum tahun 1950 hilang (Heider 1991, p. 14) Walau bagaimanapun, Katalog Film Indonesia yang disusun oleh JB Kristanto merekodkan beberapa sebagai telah terselamat di arkib Sinematek Indonesia, dan ahli sejarah filem Misbach Yusa Biran menulis bahawa beberapa filem propaganda Jepun terselamat di Perkhidmatan Maklumat Kerajaan Belanda (Biran 2009, p. 351).

Sumber petikan

[sunting | sunting sumber]
  • "Ang Hock Liem". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-01-20. Dicapai pada 20 January 2013.
  • "Bajar dengan Djiwa". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-25. Dicapai pada 25 July 2012.
  • "Basuki Resobowo". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-04-21. Dicapai pada 21 April 2014.
  • Biran, Misbach Yusa, penyunting (1979). Apa Siapa Orang Film Indonesia 1926–1978. Jakarta: Sinematek Indonesia. OCLC 6655859.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa. Jakarta: Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2012). "Film di Masa Kolonial". Indonesia dalam Arus Sejarah: Masa Pergerakan Kebangsaan. V. Ministry of Education and Culture. m/s. 268–93. ISBN 978-979-9226-97-6.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Filmaankondiging Cinema Palace: Kedok Ketawa". Bataviaasch Nieuwsblad. Batavia: Kolff & Co. 20 July 1940. m/s. 3. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-04-13. Dicapai pada 5 February 2013.
  • "Filmaankondigingen Orion: 'Asmara Moerni'". Bataviaasch Nieuwsblad. Batavia: Kolff & Co. 1 May 1941. m/s. 11. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-12-08. Dicapai pada 22 May 2014.
  • "Harta Berdarah". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-25. Dicapai pada 25 July 2012.
  • Heider, Karl G (1991). Indonesian Cinema: National Culture on Screen. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1367-3.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Iets over de Maleische Film". Bataviaasch Nieuwsblad. Batavia: Kolff & Co. 8 May 1941. m/s. 10. Dicapai pada 22 May 2014.
  • "Kedok Ketawa". Soerabaijasch Handelsblad. Surabaya: Kolff & Co. 12 September 1940. m/s. 10. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-04-14. Dicapai pada 5 February 2013.
  • "Kedok Ketawa". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-25. Dicapai pada 25 July 2012.
  • Millet, Raphaël (2006). Singapore Cinema. Singapore: Editions Didier Millet. ISBN 978-981-4155-42-7.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Pilem". Soeara Merdeka. Semarang. 7 November 1945. m/s. 4. Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-01-11. Dicapai pada 22 May 2014.
  • Saeroen (1941). Asmara Moerni. Yogyakarta: Kolff-Buning. OCLC 29049476.CS1 maint: ref=harv (link) (book acquired from the collection of Museum Tamansiswa Dewantara Kirti Griya, Yogyakarta)
  • "Sampoerna 'Wanita dan Satria'". Soerabaijasch Handelsblad. Surabaya: Kolff & Co. 11 September 1941. m/s. 2. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-08-20. Dicapai pada 22 May 2014.
  • Sardiman (2008). Guru Bangsa: Sebuah Biografi Jenderal Sudirman. Yogyakarta: Ombak. ISBN 978-979-3472-92-8.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Soeara Berbisa". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-27. Dicapai pada 27 July 2012.
  • "Studio Nieuws". Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (9): 18–20. February 1942.
  • "Tirai Terbentang". Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (7): 28–29. December 1941.
  • "(Untitled)". Bataviaasch Nieuwsblad. 8 February 1941. m/s. 12. Dicapai pada 28 July 2013.
  • "(untitled)". Soerabaijasch Handelsblad. Surabaya. 29 October 1940. m/s. 7.
  • "(untitled)". The Straits Times. Singapore. 29 August 1941. m/s. 6.
  • "(untitled)". Pelita Rakjat. Surabaya. 9 February 1949. m/s. 2.
  • "Warta dari Studio". Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (3): 28–31. August 1941.
  • "Warta dari Studio". Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (4): 26–28. September 1941.