Sastera Melayu Klasik
Sastera Melayu Klasik, juga dikenali sebagai Sastera Melayu Tradisional, Kesusasteraan Melayu Klasik dan Kesusasteraan Klasik, merujuk kepada kesusasteraan berbahasa Melayu dari Alam Melayu, yang terdiri daripada kawasan yang kini sebahagian daripada Brunei, Singapura, Malaysia, dan Indonesia; karya dari negara seperti Filipina dan Sri Lanka juga telah dimasukkan. Ia menunjukkan pengaruh yang besar daripada kesusasteraan India (seperti dalam kisah Ramayana dan Mahabharata) serta kesusasteraan Arab dan Islam (termasuk kisah nabi Muhammad dan para sahabatnya). Istilah ini menunjukkan pelbagai karya, termasuk hikayat, puisi (dalam dua bentuk utama, syair dan pantun), sejarah, dan karya undang-undang.
Karya terpilih
[sunting | sunting sumber]- Syair Siti Zubaidah Perang Cina
- Syair Abdul Muluk
- Hikayat Hang Tuah
- Hikayat Amir Hamzah
- Sejarah Melayu
- Hikayat Bayan Budiman
- Hikayat Raja-raja Pasai
- Hikayat Banjar
- Hikayat Abdullah
- Undang-Undang Melaka
Pengarang terpilih
[sunting | sunting sumber]Lihat juga
[sunting | sunting sumber]- Sastera Indonesia, untuk karya yang dianggap sebahagian dari kanun sastera Indonesia moden
- Sastera Malaysia, untuk karya yang dianggap sebahagian dari kanun sastera Malaysia moden
- Senarai Hikayat Melayu
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- Fang, Liaw Yock (2013). A History of Classical Malay Literature. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor and ISEAS. ISBN 978-979-461-810-3.
- Hawa Hj. Salleh, Siti (2010). Malay Literature of the 19th Century. Kuala Lumpur: Institut Terjemahan Negara Malaysia. ISBN 9789830685175.
- Winstedt, Richard (1969). A History of Classical Malay Literature. Oxford: Oxford University Press. OCLC 68139.