Pergi ke kandungan

Robert Ley

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Robert Ley
Robert Ley, Ketua Barisan Buruh Jerman
Ketua Barisan Buruh Jerman
Dalam jawatan
1933–1945
KetuaAdolf Hitler
Didahului olehGregor Strasser
Pesuruhjaya Reich bagi Pembinaan Rumah Sosial
Dalam jawatan
1941–1945
Maklumat peribadi
Lahir(1890-02-15)15 Februari 1890
Niederbreidenbach, Rhine, Empayar Jerman
Mati25 Oktober 1945(1945-10-25) (umur 55)
Nuremberg, Jerman
KewarganegaraanJerman
Parti politikParti Buruh Jerman Sosialis Nasional (Parti Nazi)
PasanganElisabeth Schmidt (? - 1938)
Inge Spilcker (1938–1942)
Madeleine Wanderer (perempuan simpanan)
AnakRenate Wald (29 Julai 1922 - 2004)
Lore (25 Oktober 1938)
Wolf (14 Mei 1940)
Gloria (27 Jun 1941)
Rolf Robert (28 Julai 1944)
Ibu bapaFriedrich dan Emilie (née Wald) Ley
Tempat belajarUniversiti Jena, Universiti Bonn, Universiti Münster
Dikenali denganKetua Barisan Buruh Jerman (1933–1945)

Robert Ley (bahasa Jerman: [ˈlaɪ]; 15 Februari 1890 – 25 Oktober 1945) ialah seorang tokoh politik Nazi dan ketua Barisan Buruh Jerman dari tahun 1933 hingga 1945. Beliau membunuh diri semasa menunggu perbicaraan di Nuremberg kerana jenayah perang.

Kehidupan awal

[sunting | sunting sumber]

Rosenberg dilahirkan pada 12 Januari 1893 di Reval, kini Tallinn (ibu kota Estonia moden), kemudian di Gabenor Estonia (Empayar Rusia). Ibunya Elfriede (née Siré), yang mempunyai keturunan Perancis dan Jerman, adalah anak perempuan Louise Rosalie (née Fabricius), dilahirkan berhampiran Leal (Lihula moden, Estonia) pada tahun 1842, dan pegawai kereta api Friedrich August Siré, dilahirkan di Saint -Petersburg (Empayar Rusia) pada tahun 1843. Dilahirkan di bandar yang sama pada tahun 1868 dan disahkan dalam Reval pada 17 pada tahun 1885, Elfriede Siré berkahwin dengan Woldemar Wilhelm Rosenberg, seorang saudagar kaya dari Reval, di Gereja Lutheran Saint Peter dan Saint Paul (St. -Petersburg) pada tahun 1886. Datuk sebelah bapanya, Martin Rosenberg, adalah seorang tukang kasut dan penatua persatuannya. Dilahirkan di Riga pada tahun 1820, dan mungkin sebahagiannya daripada keturunan Latvia, dia telah berpindah ke Reval pada tahun 1850-an, di mana dia bertemu dengan Julie Elisabeth Stramm, dilahirkan di Jörden (Estonia) pada tahun 1835. Kedua-duanya berkahwin di paroki St. Nicholas di Reval, Jerman. pada tahun 1856. Ibunya meninggal dunia dua bulan selepas kelahirannya.

Wartawan Hungary-Yahudi Franz Szell, yang nampaknya tinggal di Tilsit, Prusia, Jerman, menghabiskan masa setahun meneliti dalam arkib Latvia dan Estonia sebelum menerbitkan surat terbuka pada tahun 1936, dengan salinan kepada Hermann Göring, Joseph Goebbels, Menteri Luar Negeri Konstantin von Neurath dan yang lain, menuduh Rosenberg mempunyai "tiada setitik darah Jerman" yang mengalir dalam uratnya. Szell menulis bahawa antara nenek moyang Rosenberg hanya "orang Latvia, Yahudi, Mongol, dan Perancis." Hasil daripada surat terbukanya, Szell telah dihantar pulang oleh pihak berkuasa Lithuania pada 15 September 1936. Tuntutannya diulang dalam edisi 15 September 1937 akhbar Vatican L'Osservatore Romano. Alfred Rosenberg sememangnya berketurunan Jerman Baltik, Perancis, dan mungkin juga berketurunan Estonia dan Latvia, tetapi tiada keturunan Yahudi ditemui.

Ketua Barisan Buruh

[sunting | sunting sumber]

Ley menyertai semula Parti Nazi yang diasaskan semula pada Mac 1925, sejurus selepas larangan ke atas Parti itu ditarik balik (keahlian nombor 18,441). Beliau dinamakan Timbalan Gauleiter Rhineland Selatan (kemudian, Rhineland) pada bulan itu, dan dinaikkan pangkat ke Gauleiter pada 17 Julai. Pada September 1925, beliau menjadi ahli Persatuan Kerja Sosialis Kebangsaan, kumpulan Gauleiters Jerman utara dan barat yang berumur pendek, yang dianjurkan dan diketuai oleh Gregor Strasser, yang menyokong sayap "sosialis" Parti dan tidak berjaya berusaha untuk meminda Program parti. Walau bagaimanapun, pada mesyuarat pada 24 Januari 1926, Ley menyertai yang lain dalam membangkitkan bantahan terhadap rancangan rancangan baru Strasser dan ia telah ditangguhkan. Tidak lama selepas itu, Persatuan Kerja telah dibubarkan berikutan Persidangan Bamberg.

Pada Mac 1928, Ley menjadi editor dan penerbit akhbar Nazi yang anti-Semitik, Westdeutscher Beobachter (Pemerhati Jerman Barat) di Cologne. Pada 20 Mei 1928, beliau telah dipilih ke Prussian Landtag, dan juga dilantik ke dewan perundangan wilayah Rhenish. Beliau pertama kali dipilih ke Reichstag pada September 1930 dari kawasan pilihan raya 20, Cologne-Aachen. Beliau kekal sebagai Gauleiter Rhineland sehingga 1 Jun 1931 apabila Gau beliau dibahagikan kepada dua dan pemimpin baru dinamakan.

Pada 21 Oktober 1931, Ley telah dibawa ke ibu pejabat parti Munich sebagai Timbalan kepada Strasser, kemudian ketua organisasi parti. Ley digelar Reichsorganisationsinspekteur dan mengadakan lawatan pemeriksaan ke pelbagai Gaue. Pada 10 Jun 1932, berikutan penyusunan semula organisasi selanjutnya oleh Strasser, Ley dinamakan sebagai salah satu daripada dua Reichsinspecteurs dengan pengawasan kira-kira separuh Gaue. Tambahan pula, beliau telah dilantik sebagai Pemangku Landesinspekteur untuk Bavaria dengan tanggungjawab langsung untuk enam Gaue Bavaria. Ini adalah inisiatif jangka pendek oleh Strasser untuk memusatkan kawalan ke atas Gaue. Walau bagaimanapun, ia tidak popular dengan Gauleiters dan telah dimansuhkan pada kejatuhan Strasser daripada kuasa. Strasser meletak jawatan pada 8 Disember 1932 dalam rehat dengan Hitler mengenai hala tuju masa depan Parti. Hitler sendiri mengambil alih sebagai Reichsorganisationsleiter dan melantik Ley sebagai Stabschef (Ketua Staf). Jawatan Reichsinspecteur dan Landesinspekteur telah dimansuhkan. Apabila Hitler menjadi Canselor Reich pada Januari 1933, Ley menemaninya ke Berlin. Pada 2 Jun 1933, Ley adalah antara yang dinaikkan ke Reichsleiter, pangkat politik kedua tertinggi dalam Parti Nazi. Pada 3 Oktober 1933, Ley dinamakan ke Akademi Undang-undang Jerman Hans Frank dan, pada 10 November 1934, Hitler akhirnya secara rasmi menaikkan Ley ke jawatan Reichsorganisationsleiter.

'Kekuatan Melalui Kegembiraan'

[sunting | sunting sumber]

salah satu program rejim Nazi yang paling popular, dan memainkan peranan besar dalam mendamaikan kelas pekerja dengan rejim, sekurang-kurangnya sebelum 1939.

Program DAF dan KdF yang paling bercita-cita tinggi ialah "kereta rakyat", Volkswagen, pada asalnya projek yang dijalankan atas permintaan Hitler oleh pembuat kereta Ferdinand Porsche. Apabila industri kereta Jerman tidak dapat memenuhi permintaan Hitler supaya Volkswagen dijual pada harga 1,000 ℛℳ atau kurang, projek itu telah diambil alih oleh DAF. Ini membawa kecenderungan sosialis lama Ley kembali menonjol. Parti itu, katanya, telah mengambil alih di mana industri swasta telah gagal, kerana "rabun, jahat, pencatutan dan kebodohan" kelas perniagaan. Kini bekerja untuk DAF, Porsche membina sebuah kilang Volkswagen baharu di Fallersleben, dengan kos yang besar yang sebahagiannya dipenuhi dengan menyerbu aset terkumpul DAF dan menyalahgunakan yuran yang dibayar oleh ahli DAF. Volkswagen telah dijual kepada pekerja Jerman dengan pelan ansuran, dan model pertama muncul pada Februari 1939. Walau bagaimanapun, meletusnya perang bermakna tiada seorang pun daripada 340,000 pekerja yang membayar untuk kereta pernah menerima satu.

Peranan masa perang

[sunting | sunting sumber]

Bandar-bandar Jerman, yang mula meningkat dalam intensiti dari 1941 dan seterusnya. Dalam peranan ini dia menjadi sekutu utama Menteri Persenjataan Albert Speer, yang mengiktiraf bahawa pekerja Jerman mesti ditempatkan secukupnya jika produktiviti ingin dikekalkan. Apabila perang udara menentang Jerman meningkat dari tahun 1943, "menyahrumah" pekerja Jerman menjadi objektif kempen pengeboman kawasan Bersekutu, dan organisasi Ley semakin tidak dapat menangani krisis perumahan yang terhasil.

Beliau sedar secara umum tentang program pemusnahan Yahudi Eropah oleh rejim Nazi. Ley menggalakkannya melalui anti-Semitisme yang ganas dalam penerbitan dan ucapannya. Pada bulan Februari 1941, beliau hadir dalam satu pertemuan bersama Speer, Bormann dan Field Marshal Wilhelm Keitel di mana Hitler telah mengemukakan pandangannya mengenai "persoalan Yahudi" dengan panjang lebar, menjelaskan bahawa beliau bermaksud "kehilangan" orang Yahudi. satu cara atau yang lain. Menurut ahli sejarah Amerika Jeffrey Herf, Ley mengeluarkan beberapa propaganda yang paling terang-terangan menuduh orang Yahudi merancang pemusnahan orang Jerman dan mengancam untuk melakukan sebaliknya. Pada Disember 1939, beliau berkata bahawa sekiranya kemenangan British:

... orang Jerman, lelaki, wanita, dan kanak-kanak akan dimusnahkan [ausgerottet]. . . . Orang Yahudi itu akan berlumuran darah. Pembakar pengebumian akan dibina di mana orang Yahudi akan membakar kita... kita mahu menghalangnya. Oleh itu sepatutnya orang Yahudi yang menggoreng, sebaliknya mereka yang harus membakar, mereka yang harus kelaparan, mereka yang harus dimusnahkan.

Pada April 1945, Ley menjadi terpikat dengan idea mencipta "sinar kematian" selepas menerima surat daripada pencipta yang tidak dinamakan: "Saya telah mengkaji dokumentasi; tidak ada keraguan mengenainya. Ini akan menjadi senjata penentu!" Sebaik sahaja Ley memberikan Speer senarai bahan, termasuk pemutus litar model tertentu, Speer mendapati bahawa pemutus litar itu tidak dihasilkan dalam tempoh 40 tahun.

Selepas perang

[sunting | sunting sumber]

Ketika Nazi Jerman runtuh pada awal tahun 1945, Ley adalah antara tokoh kerajaan yang tetap fanatik setia kepada Hitler. Dia kali terakhir melihat Hitler pada 20 April 1945, hari lahir Hitler, di Führerbunker di tengah Berlin. Keesokan harinya dia berlepas ke Bavaria selatan, dengan jangkaan bahawa Hitler akan membuat pendirian terakhirnya di "National Redoubt" di kawasan alpine. Apabila Hitler enggan meninggalkan Berlin, Ley secara berkesan menganggur. Pada 16 Mei, beliau telah ditangkap oleh pasukan payung terjun Amerika dari Divisyen Lintas Udara ke-101 di rumah pembuat kasut di kampung Schleching. Ley memberitahu mereka bahawa dia adalah "Dr. Ernst Distelmeyer," tetapi dia dikenal pasti oleh Franz Xaver Schwarz, bendahari Parti Nazi dan musuh lama. Selepas penahanannya, dia mengisytiharkan "Anda boleh menyeksa atau memukul saya atau memancung saya pada tiang. Tetapi saya tidak akan meragui perbuatan Hitler yang lebih besar"

Pada Perbicaraan Nuremberg, Ley telah didakwa di bawah Count One ("Rancangan Bersama atau Konspirasi untuk melancarkan perang agresif yang melanggar undang-undang atau perjanjian antarabangsa"), Count Three (Jenayah Perang, termasuk antara lain "penganiayaan terhadap tawanan perang atau penduduk awam") dan Count Four ("Jenayah Terhadap Kemanusiaan – pembunuhan, penghapusan, perhambaan penduduk awam; penganiayaan atas dasar perkauman, agama atau politik"). Ley nampaknya marah kerana dianggap sebagai penjenayah perang, memberitahu pakar psikiatri Amerika Douglas Kelley dan ahli psikologi Gustave Gilbert yang telah melihat dan mengujinya di penjara: "Tantang kami di dinding dan tembak kami, baik dan bagus, anda menang. Tetapi kenapa saya harus dihadapkan ke Tribunal seperti c-c-c- ... saya tidak dapat mengeluarkan kata-kata!"

Pada 24 Oktober, tiga hari selepas menerima dakwaan, Ley mencekik dirinya hingga mati di dalam sel penjaranya menggunakan tali yang dibuat dengan mengoyakkan tuala menjadi jalur, diikat pada paip tandas di dalam selnya.

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Bibliografi

[sunting | sunting sumber]
  • Evans, Richard J. (2005). The Third Reich in Power. London: Allen Lane. ISBN 978-0-7139-9649-4.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Jackson, Robert (July 26, 1946). "Summation of Robert Jackson in the Nuremberg Major War Figures Trial". law2.umkc.edu. Dicapai pada 10 February 2012.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Kershaw, Ian (2000). Hitler, 1936–45: Nemesis. New York: W.W. Norton. ISBN 978-0-393-04994-7.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "The Avalon Project: Indictment of the International Military Tribunal". avalon.law.yale.edu. Dicapai pada 10 February 2012.
  • Orlow, Dietrich (1973). The History of the Nazi Party: 1933–1945. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. ISBN 978-0-8229-3253-6.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Rapport, Leonard; Northwood, Arthur Jr; Marshall, Samuel Lyman Atwood (1948). Rendezvous With Destiny: A History of The 101st Airborne Division. Washington: Infantry Journal Press. OCLC 4166870.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Sereny, Gitta (1995). Albert Speer: His Battle With Truth. London: Macmillan. ISBN 978-0-333-64519-2.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Smelser, Ronald (1988). Robert Ley: Hitler's Labor Front Leader. Oxford: Berg. ISBN 978-0-85496-161-0.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Tooze, Adam (2006). The Wages of Destruction: The Making and Breaking of the Nazi Economy. London: Allen Lane. ISBN 978-0-7139-9566-4.CS1 maint: ref=harv (link)

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]