Pergi ke kandungan

Retina

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Retina
Keratan rentas mata kanan manusia, ihsan NIH National Eye Institute. Kebanyakan mata haiwan berbeza dengan mata manusia.
Butiran
Arteriarteri retina tengah
Pengenalpastian
MeSHD012160
TAA15.2.04.002
FMAFMA:58301
Terminologi anatomi

Retina (dari Latin rēte, "jaring") merupakan lapisan tisu peka cahaya yang menggarisi permukaan dalam mata. Optik mata menghasilkan gambaran alam pada retina yang lebih kurang sama fungsinya dengan filem kamera. Cahaya yang menyentuh retina memulakan peristiwa kimia dan elektrik melata-lata yang akhirnya mencetuskan impuls saraf yang disampaikan ke pelbagai pusat penglihatan dalam otak melalui gentian saraf optik.

Retina merupakan struktur yang berlapis-lapiskan neuron yang disalinghubungkan oleh sinaps. Neuron yang peka kepada cahaya secara langsung adalah sel fotopenerima yang terdiri daripada dua jenis, iaitu sel batang dan sel kerucut. Sel batang berfungsi terutamanya dalam cahaya malap dan membekalkan penglihatan hitam putih, sementara sel kerucut menyokong penglihatan waktu siang dan pencerapan warna. Jenis sel fotopenerima ketiga yang lebih jarang iaitu sel ganglion fotopeka adalah penting untuk tindak balas refleks kepada cahaya siang yang terang.

Isyarat neuron dari sel-sel batang dan kerucut ini menjalani pemprosesan oleh neuron-neuron retina yang lain. Hasilnya berbentuk potensi tindakan dalam sel ganglion retina yang akson-aksonnya membentuk saraf optik. Sesetengah ciri-ciri penting deria penglihatan boleh dijejaki kepada pengekodan dan pemprosesan cahaya dalam retina.