Pengurusan reka bentuk
Pengurusan reka bentuk ialah bidang siasatan yang mengguna pakaipengurusan projek, reka bentuk, strategi dan teknik rantaian bekalan untuk mengawal proses kreatif, menyokong budaya kreativiti dan membina struktur serta organisasi untuk reka bentuk. Objektif pengurusan reka bentuk adalah untuk membangun dan mengekalkan persekitaran perniagaan yang cekap di mana organisasi boleh mencapai matlamat strategik dan misinya melalui reka bentuk. Pengurusan reka bentuk ialah aktiviti menyeluruh di semua peringkat perniagaan (operasi hingga strategik), daripada fasa penemuan hingga fasa pelaksanaan. "Ringkasnya, pengurusan reka bentuk adalah sebahagian daripada perniagaan reka bentuk. Pengurusan reka bentuk merangkumi proses berterusan, keputusan perniagaan dan strategi yang membolehkan inovasi dan mencipta produk, perkhidmatan, komunikasi, persekitaran dan jenama yang direka bentuk dengan berkesan yang meningkatkan kualiti hidup kita dan memberikan kejayaan organisasi." Disiplin pengurusan reka bentuk bertindih dengan pengurusan pemasaran, pengurusan operasi dan pengurusan strategik.
Secara tradisinya, pengurusan reka bentuk dilihat terhad kepada pengurusan projek reka bentuk, tetapi dari masa ke masa, ia berkembang untuk memasukkan aspek lain organisasi pada peringkat fungsian dan strategik. Perbahasan yang lebih baru melibatkan integrasi pemikiran reka bentuk ke dalam pengurusan strategik sebagai pendekatan rentas disiplin dan berpusatkan manusia kepada pengurusan. Paradigma ini juga memfokuskan pada gaya kerja kolaboratif dan berulang serta mod inferens penculikan, berbanding amalan yang dikaitkan dengan paradigma pengurusan yang lebih tradisional.
Reka bentuk telah menjadi aset strategik dalam ekuiti jenama, pembezaan dan kualiti produk untuk banyak syarikat. Semakin banyak organisasi menggunakan pengurusan reka bentuk untuk meningkatkan aktiviti berkaitan reka bentuk dan untuk menghubungkan reka bentuk dengan strategi korporat dengan lebih baik.
Definisi lanjutan
[sunting | sunting sumber]
Sifat pelbagai aspek pengurusan reka bentuk membawa kepada pendapat yang berbeza-beza, menjadikannya sukar untuk memberikan definisi keseluruhan; tambahan pula, pengurus reka bentuk mempunyai pelbagai peranan dan tanggungjawab. Faktor-faktor ini, digabungkan dengan pelbagai pengaruh lain seperti industri yang terlibat, saiz syarikat, keadaan pasaran, dan kepentingan reka bentuk dalam aktiviti organisasi. Akibatnya, pengurusan reka bentuk tidak terhad kepada satu disiplin reka bentuk dan biasanya bergantung pada konteks aplikasinya dalam organisasi individu.
Pada tahap abstrak, pengurusan reka bentuk memainkan tiga peranan utama dalam antara muka reka bentuk, organisasi dan pasaran. Tiga peranan utama adalah untuk:
- Selaraskan strategi reka bentuk dengan strategi korporat atau jenama, atau kedua-duanya
- Urus kualiti dan ketekalan hasil reka bentuk merentas dan dalam disiplin reka bentuk yang berbeza (kelas reka bentuk)
- Tingkatkan kaedah baharu pengalaman pengguna, cipta penyelesaian baharu untuk keperluan pengguna dan pembezaan daripada reka bentuk pesaing
Definisi istilah berkaitan
[sunting | sunting sumber]Reka bentuk
[sunting | sunting sumber]Tidak seperti sains unik seperti matematik, perspektif, aktiviti, atau disiplin reka bentuk tidak dibawa kepada takrifan biasa yang diterima umum. Permulaan sejarah reka bentuk adalah kompleks dan sifat reka bentuk masih menjadi subjek perbincangan berterusan.[1] Dalam reka bentuk, terdapat perbezaan yang kuat antara teori dan amalan. Sifat cair teori membolehkan pereka bentuk beroperasi tanpa dikekang oleh struktur tegar. Dalam amalan, keputusan sering dirujuk sebagai intuisi. Dalam Classification of Design (1976), Gorb membahagikan reka bentuk kepada tiga kelas yang berbeza. Pengurusan reka bentuk beroperasi dalam dan merentas ketiga-tiga kelas: produk (cth. reka bentuk perindustrian, reka bentuk pembungkusan, reka bentuk perkhidmatan), maklumat (cth. reka bentuk grafik, penjenamaan, reka bentuk media, reka bentuk web) dan persekitaran (cth. reka bentuk runcit, reka bentuk pameran, reka bentuk dalaman).
Pengurusan
[sunting | sunting sumber]Pengurusan dalam semua aktiviti perniagaan dan organisasi ialah tindakan mengumpulkan orang ramai untuk mencapai matlamat dan objektif yang diinginkan dengan cekap dan berkesan. Pengurusan terdiri daripada perancangan, penganjuran, kakitangan, memimpin atau mengarah dan mengawal organisasi (sekumpulan satu atau lebih orang atau entiti), atau usaha untuk tujuan mencapai matlamat. Penyumberan merangkumi penggunaan dan manipulasi sumber manusia, sumber kewangan, sumber teknologi dan sumber semula jadi. Menjelang akhir abad ke-20, pengurusan perniagaan terdiri daripada enam cawangan berasingan, iaitu pengurusan sumber manusia, pengurusan operasi (atau pengurusan pengeluaran), pengurusan strategik, pengurusan pemasaran, pengurusan kewangan dan pengurusan teknologi maklumat.[perlu rujukan] Walaupun sukar untuk membahagikan pengurusan kepada kategori berfungsi dengan cara ini, ia membantu dalam mengemudi disiplin pengurusan. Pengurusan reka bentuk bertindih terutamanya dengan pengurusan pemasaran cawangan, operasi dan strategik.
Kepimpinan reka bentuk
[sunting | sunting sumber]Pengurus reka bentuk sering beroperasi dalam bidang kepimpinan reka bentuk; walau bagaimanapun, pengurusan reka bentuk dan kepimpinan reka bentuk saling bergantung dan bukannya boleh ditukar ganti. Seperti pengurusan dan kepimpinan, mereka berbeza dalam objektif, pencapaian objektif, pencapaian dan hasil. Kepimpinan reka bentuk mendahului daripada penciptaan visi kepada perubahan, inovasi dan pelaksanaan penyelesaian kreatif. Ia merangsang komunikasi dan kerjasama melalui motivasi, menetapkan cita-cita, dan menunjukkan hala tuju masa depan untuk mencapai objektif jangka panjang. Sebaliknya, pengurusan reka bentuk boleh dianggap sebagai reaktif dan bertindak balas kepada situasi perniagaan tertentu dengan menggunakan kemahiran, alat, kaedah dan teknik tertentu. Walau bagaimanapun, pengurusan reka bentuk juga boleh dilihat dari perspektif proaktif dan kreatif seperti yang terdapat dalam penyelidikan. Pengurusan reka bentuk memerlukan kepimpinan reka bentuk untuk mengetahui ke mana hendak pergi dan kepimpinan reka bentuk memerlukan pengurusan reka bentuk untuk mengetahui cara untuk sampai ke sana.
Jenis pengurusan
[sunting | sunting sumber]Jenis pengurusan reka bentuk yang berbeza bergantung pada jenis dan orientasi strategik perniagaan.
Pengurusan reka bentuk produk
[sunting | sunting sumber]
Dalam syarikat yang memfokuskan produk, pengurusan reka bentuk tertumpu terutamanya pada pengurusan reka bentuk produk, termasuk interaksi yang kukuh dengan reka bentuk produk, pemasaran produk, penyelidikan dan pembangunan serta pembangunan produk baharu. Perspektif pengurusan reka bentuk ini tertumpu terutamanya pada aspek estetik, semiotik dan ergonomik produk untuk menyatakan kualiti produk dan untuk mengurus kumpulan produk yang pelbagai dan platform reka bentuk produk dan boleh digunakan bersama-sama dengan perspektif reka bentuk berpusatkan pengguna.
Pengurusan reka bentuk jenama
[sunting | sunting sumber]Dalam syarikat tertumpu pasaran dan jenama, pengurusan reka bentuk tertumpu terutamanya pada pengurusan reka bentuk jenama, termasuk pengurusan jenama korporat dan pengurusan jenama produk. Fokus pada jenama sebagai teras keputusan reka bentuk menghasilkan tumpuan yang kuat pada pengalaman jenama, titik tupuan pelanggan, kebolehpercayaan, pengiktirafan dan hubungan kepercayaan. Reka bentuk didorong oleh visi dan strategi jenama.
Pengurusan jenama korporat
[sunting | sunting sumber]Organisasi tertumpu pasaran dan jenama prihatin dengan ekspresi dan persepsi jenama korporat. Pengurusan reka bentuk korporat melaksanakan, membangun dan mengekalkan identiti atau jenama korporat. Jenis pengurusan jenama ini sangat berlabuh dalam organisasi untuk mengawal dan mempengaruhi aktiviti reka bentuk korporat. Program reka bentuk memainkan peranan program kualiti dalam banyak bidang organisasi untuk mencapai penjenamaan dalaman yang seragam. Ia berkait kuat dengan strategi, budaya korporat, pembangunan produk, pemasaran, struktur organisasi dan pembangunan teknologi. Mencapai jenama korporat yang konsisten memerlukan penglibatan pereka bentuk dan kesedaran reka bentuk yang meluas di kalangan pekerja. Budaya kreatif, proses perkongsian pengetahuan, keazaman, kepimpinan reka bentuk, dan hubungan kerja yang baik menyokong kerja pengurusan jenama korporat.
Pengurusan jenama produk
[sunting | sunting sumber]Fokus utama pengurusan jenama produk terletak pada satu produk atau keluarga produk. Pengurusan reka bentuk produk dikaitkan dengan penyelidikan dan pembangunan, pemasaran dan pengurusan jenama, dan terdapat dalam industri barangan gerak pantas. Ia bertanggungjawab untuk ekspresi visual jenama produk individu, dengan titik sentuh jenama pelanggan yang pelbagai dan pelaksanaan jenama melalui reka bentuk.
Pengurusan reka bentuk perkhidmatan
[sunting | sunting sumber]Pengurusan reka bentuk perkhidmatan berurusan dengan bidang reka bentuk perkhidmatan yang baharu. Ia merujuk kepada aktiviti merancang dan mengatur orang ramai, infrastruktur, komunikasi, dan komponen material perkhidmatan. Matlamatnya adalah untuk meningkatkan kualiti perkhidmatan, interaksi antara penyedia perkhidmatan dan pelanggannya, dan pengalaman pelanggan. Peningkatan kepentingan dan saiz sektor perkhidmatan dari segi orang yang bekerja dan kepentingan ekonomi memerlukan perkhidmatan harus direka bentuk dengan baik untuk terus berdaya saing dan terus menarik pelanggan. Pengurusan reka bentuk secara tradisinya memberi tumpuan dalam reka bentuk dan pembangunan produk perkilangan; pengurus reka bentuk perkhidmatan boleh menggunakan banyak pendekatan teori dan metodologi yang sama. Pengurusan reka bentuk perkhidmatan yang sistematik dan strategik membantu perniagaan memperoleh kelebihan daya saing dan menakluki pasaran baharu. Syarikat yang secara proaktif mengenal pasti minat pelanggan mereka dan menggunakan maklumat ini untuk membangunkan perkhidmatan yang mencipta pengalaman yang baik untuk pelanggan akan membuka peluang perniagaan baharu dan menguntungkan.
Pengurusan reka bentuk perniagaan
[sunting | sunting sumber]Pengurusan reka bentuk perniagaan berurusan dengan bidang yang baru muncul untuk menyepadukan pemikiran reka bentuk ke dalam pengurusan. Dalam teori organisasi dan pengurusan, pemikiran reka bentuk membentuk sebahagian daripada paradigma seni bina/reka bentuk/antropologi (A/D/A) yang mencirikan perusahaan yang inovatif dan berpusatkan manusia. Paradigma ini memberi tumpuan kepada gaya kerja kolaboratif dan berulang serta mod pemikiran tambahan, berbanding amalan yang dikaitkan dengan paradigma pengurusan matematik/ekonomi/psikologi (M/E/P) yang lebih tradisional. Cara penyelesaian masalah yang direka bentuk ialah cara pemikiran integratif yang dicirikan oleh pemahaman mendalam tentang pengguna, penyelesaian ketegangan yang kreatif, prototaip kolaboratif, dan pengubahsuaian dan peningkatan berterusan idea dan penyelesaian. Pendekatan penyelesaian masalah ini boleh digunakan untuk semua komponen perniagaan, dan pengurusan proses penyelesaian masalah membentuk teras aktiviti pengurusan reka bentuk perniagaan.
Pengurusan reka bentuk kejuruteraan
[sunting | sunting sumber]Pengurusan reka bentuk dalam kejuruteraan ialah bidang ilmu dalam pengurusan kejuruteraan. Ia mewakili penyesuaian dan aplikasi amalan pengurusan lazim, dengan niat untuk mencapai proses reka bentuk yang produktif. Pengurusan reka bentuk kejuruteraan digunakan terutamanya dalam konteks pasukan reka bentuk kejuruteraan, di mana aktiviti, output dan pengaruh pasukan reka bentuk dirancang, dibimbing, dipantau dan dikawal. Output proses reka bentuk kejuruteraan pada akhirnya adalah perihalan terhadap sistem teknikal. Sistem teknikal itu mungkin sama ada artifak (objek teknikal), kemudahan pengeluaran, kilang pemprosesan atau sebarang infrastruktur yang membawa faedah kepada masyarakat. Oleh itu, domain pengurusan reka bentuk kejuruteraan termasuk sistem keaamatan tinggi, pengeluaran besar-besaran serta infrastruktur keamatan rendah.
Pengurusan reka bentuk bandar
[sunting | sunting sumber]Pengurusan reka bentuk bandar melibatkan pengantaraan di kalangan pelbagai pihak berkepentingan yang berkepentingan sendiri yang terlibat dalam penghasilan alam bina. Pengantaraan sedemikian boleh menggalakkan pencarian bersama untuk hasil yang saling menguntungkan atau pembangunan integratif. Pembangunan bersepadu bertujuan untuk menghasilkan penyelesaian yang mampan dengan meningkatkan kepuasan pihak berkepentingan dengan proses dan dengan pembangunan bandar yang terhasil.
Pengurusan seni bina
[sunting | sunting sumber]
Pengurusan seni bina boleh ditakrifkan sebagai cara berfikir yang teratur yang membantu merealisasikan bangunan berkualiti dengan kos yang boleh diterima atau sebagai fungsi proses dengan tujuan untuk menyampaikan nilai seni bina yang lebih besar kepada pelanggan dan masyarakat. Penyelidikan oleh Kiran Gandhi menerangkan pengurusan seni bina sebagai satu set teknik praktikal agar seorang arkitek berjaya mengendalikan amalannya.
Istilah pengurusan seni bina telah digunakan sejak tahun 1960-an. Walau bagaimanapun, perkembangan bidang pengurusan dalam seni bina tidak berjalan lancar. Amalan seni bina hanya dianggap sebagai perniagaan sehingga selepas Perang Dunia Kedua, dan walaupun ketika itu, pengamal kelihatan bimbang tentang konflik antara seni dan perdagangan, menunjukkan sikap tidak peduli terhadap pengurusan. Terdapat konflik yang jelas antara imej seorang arkitek dan keperluan untuk pengurusan profesional perniagaan seni bina. Keengganan untuk menerima pengurusan dan perniagaan sebagai sebahagian daripada amalan seni bina juga boleh dilihat dalam program dan penerbitan pendidikan seni bina.
Pengurusan seni bina terbahagi kepada dua bahagian yang berbeza: pengurusan pejabat serta amalan, dan pengurusan projek. Pengurusan pejabat menyediakan rangka kerja keseluruhan di mana banyak projek individu dimulakan, diurus dan disiapkan. Pengurusan seni bina merangkumi pengurusan proses reka bentuk, pembinaan dan pengurusan projek, sehingga pengurusan kemudahan bangunan yang digunakan. Ia adalah alat yang berkuasa yang boleh digunakan untuk faedah firma perkhidmatan profesional dan jumlah proses pembinaan, namun ia terus menerima terlalu sedikit perhatian secara teori serta diamalkan.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Ralph, P., and Wand, Y. A Proposal for a Formal Definition of the Design Concept. In, Lyytinen, K., Loucopoulos, P., Mylopoulos, J., and Robinson, W., (eds.), Design Requirements Engineering: A Ten-Year Perspective: Springer-Verlag, 2009, pp. 103-136.