Pergi ke kandungan

Hubungan seks luar perkahwinan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Hubungan seks luar perkahwinan/nikah merujuk kepada aktiviti seksual yang diamalkan oleh orang sebelum mereka berkahwin. Dalam beberapa tempoh sejarah manusia, dalam sesetengah masyarakat, seks sebelum perkahwinan telah dianggap sebagai isu moral yang tabu dalam banyak budaya dan ia juga dianggap sebagai dosa oleh beberapa agama, tetapi sejak revolusi seksual tahun 1960-an, ia telah menjadi diterima oleh gerakan liberal tertentu, terutamanya di negara Barat. Kajian Pew 2014 mengenai moraliti global mendapati bahawa seks pranikah dianggap tidak boleh diterima terutamanya di negara majoriti Muslim, seperti Malaysia, Indonesia, Jordan, Pakistan, dan Mesir, masing-masing mempunyai lebih 90% penolakan, manakala orang di negara Eropah Barat adalah paling menerima, dengan Sepanyol, Jerman dan Perancis menyatakan penolakan kurang daripada 10%.[1]

Definisi

Sehingga tahun 1950-an, [2] "seks sebelum berkahwin" merujuk kepada hubungan seksual antara dua orang sebelum berkahwin antara satu sama lai.[3] Dalam tempoh itu, sudah menjadi kebiasaan dalam masyarakat Barat bagi lelaki dan wanita berkahwin pada usia 21 atau 22 tahun, dan tidak ada pertimbangan bahawa seseorang yang melakukan hubungan seks tidak akan berkahwin. Istilah ini digunakan bukannya "fornikasi" yang mempunyai konotasi negatif,[2] dan berkait rapat dengan konsep dan persetujuan keperawanan, iaitu pantang hubungan seks sehingga perkahwinan.

Maknanya telah beralih kepada merujuk kepada sebarang hubungan seksual yang dilakukan oleh seseorang sebelum berkahwin dan menghilangkan penekanan pada hubungan orang yang terlibat.[3] Takrifan ini memiliki suatu kekaburan. Tidak jelas sama ada seks antara individu yang dilarang secara sah daripada berkahwin atau hubungan seksual seseorang yang tidak berminat untuk berkahwin akan dianggap sebagai luar perkahwinan.[2]

Istilah alternatif untuk seks pranikah telah dicadangkan, termasuk seks bukan perkahwinan (yang bertindih dengan perzinaan), seks muda, seks remaja dan seks dewasa muda. Istilah-istilah ini juga mengalami tahap kekaburan, kerana takrifan "hubungan seks" sendiri adalah berbeza dari orang ke orang.[2]

Amalan seks selamat

Orang yang melakukan hubungan seks luar kahwin disyorkan oleh profesional kesihatan untuk mengambil langkah berjaga-jaga untuk melindungi diri mereka daripada jangkitan seksual (STI) seperti HIV/AIDS.[4] Terdapat juga risiko kehamilan yang tidak dirancang dalam hubungan heteroseksual.[5] Di seluruh dunia, program pendidikan seks dijalankan untuk mengajar pelajar sekolah tentang kesihatan reproduktif, amalan seks yang lebih selamat, pantang seksual dan kawalan kelahiran.

Aktiviti seksual dalam kalangan orang yang belum berkahwin yang tidak mempunyai akses kepada maklumat tentang kesihatan reproduktif dan kawalan kelahiran boleh meningkatkan kadar kehamilan remaja dan pengurangan jangkitan seksual. Kadar kehamilan remaja berbeza-beza dan berkisar antara 143 setiap 1000 gadis di beberapa negara Afrika sub-Sahara hingga 2.9 setiap 1000 di Korea Selatan. Kadar untuk Amerika Syarikat ialah 52.1 setiap 1000, yang tertinggi di dunia maju – dan kira-kira empat kali ganda purata Kesatuan Eropah.[6][7] Kadar kehamilan remaja antara negara mesti mengambil kira tahap pendidikan seks umum yang tersedia dan akses kepada pilihan kontraseptif.

Keagamaan

Peratusan kelahiran kepada wanita yang belum berkahwin, negara terpilih, 1980 dan 2007. [8]

Pandangan tentang seks sebelum berkahwin selalunya dibentuk oleh ajaran dan kepercayaan agama, sebahagiannya kerana teks agama kuno melarangnya.[9][10] Orang yang aktif mengamalkan agama kurang berkemungkinan melakukan hubungan seks luar perkahwinan atau sekurang-kurangnya pergi lebih lewat melakukan hubungan seks buat kali pertama.[9][10] Orang Islam dan Hindu kurang berkemungkinan melaporkan melakukan hubungan seks luar nikah berbanding Kristian, Yahudi dan Buddha.[9] Islam mempunyai kesan paling besar sikap terhadap seks sebelum berkahwin. Orang dalam masyarakat yang kebanyakannya beragama Islam mempunyai laporan paling rendah terlibat dalam hubungan seks sebelum berkahwin.[9] Pelajar yang menghadiri universiti keagamaan (kebanyakannya Kristian) melihat aktiviti seksual sebelum berkahwin lebih negatif berbanding pelajar yang tidak.[11]

Kebolehterimaan budaya seks pranikah berbeza antara individu, budaya dan tempoh masa. Budaya Barat dalam tradisinya tidak menyetujuinya, dan kadangkala melarangnya. Dalam budaya lain, seperti orang Muria di Madhya Pradesh, seksualiti sebelum perkahwinan adalah diterima dan kadangkala diingini.[2]

Rujukan

Petikan

  1. ^ "Global Views on Morality - Premarital Sex". PewResearch Global Attitudes Project. 15 Apr 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 August 2018. Dicapai pada 31 July 2014.
  2. ^ a b c d e Sex and Society 663-666.
  3. ^ a b Regnerus dll.
  4. ^ Center for Disease Control.
  5. ^ Speidel, Harper, and Shields; 2008.
  6. ^ UNICEF. (2001). "A League Table of Teenage Births in Rich Nations" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2006-06-29. (888 KB). Retrieved July 7, 2006.
  7. ^ Treffers PE (November 2003). "Teenage pregnancy, a worldwide problem". Ned Tijdschr Geneeskd (dalam bahasa Belanda). 147 (47): 2320–5. PMID 14669537.
  8. ^ "Changing Patterns of Nonmarital Childbearing in the United States". CDC/National Center for Health Statistics. May 13, 2009. Dicapai pada September 24, 2011.
  9. ^ a b c d Adamczyk, Amy; Hayes, Brittany E. (2012-08-30). "Religion and Sexual Behaviors: Understanding the Influence of Islamic Cultures and Religious Affiliation for Explaining Sex Outside of Marriage". American Sociological Review (dalam bahasa Inggeris). 77 (5): 723–746. doi:10.1177/0003122412458672.
  10. ^ a b Jung, Jong Hyun (2015-07-20). "A Cross-national Analysis of Religion and Attitudes toward Premarital Sex: Do Economic Contexts Matter?". Sociological Perspectives (dalam bahasa Inggeris). 59 (4): 798–817. doi:10.1177/0731121415595428.
  11. ^ Yong, Hansel Teo Sze; Simon, Amanda (2020-03-11). "Perceptions of Premarital Sex among Students at a Faith-Based University". HUMAN BEHAVIOR, DEVELOPMENT and SOCIETY (dalam bahasa Inggeris). 21 (1): 16–27. ISSN 2651-1762.

Bibliografi