Harold Pinter
Harold Pinter | |
---|---|
Lahir | Hackney, London, England | 10 Oktober 1930
Meninggal dunia | 24 Disember 2008 Acton, London, England | (umur 78)
Pekerjaan | Playwright, screenwriter, actor, theatre director, poet |
Warganegara | British |
Tempoh | 1947–2008 |
Anugerah |
|
Pasangan |
|
Anak | 1 |
Laman web | |
www |
Harold Pinter CH CBE (/ˈpɪntər/; 10 Oktober 1930 - 24 Disember 2008) ialah seorang penulis drama, penulis skrip, pengarah dan pelakon British. Seorang penerima Hadiah Nobel dalam Kesusasteraan, Pinter adalah salah seorang dramatis British moden yang paling berpengaruh dengan kerjaya menulis yang melebihi 50 tahun. Antara drama yang paling terkenal ialah Parti Hari Lahir (1957), Homecoming (1964), dan Betrayal (1978), yang masing-masing disesuaikan untuk skrin. Adaptasi skrip beliau terhadap karya orang lain termasuk The Servant (1963), The Go-Between (1971), Perempuan Leftenan Perancis (1981), Percubaan (1993), dan Sleuth (2007). Beliau juga mengarahkan atau bertindak dalam rancangan radio, pentas, televisyen, dan filem karya sendiri dan orang lain.
Pinter dilahirkan dan dibesarkan di Hackney, timur London, dan berpendidikan di Hackney Downs School . Dia adalah pelari dan pemain kriket yang berminat, yang bermain di sekolah bermain dan menulis puisi. Beliau telah menghadiri Royal Academy of Dramatic Art tetapi tidak menyempurnakan kursus tersebut. Dia didenda kerana menolak perkhidmatan kebangsaan sebagai penolakan teliti . Seterusnya, beliau meneruskan latihan di Sekolah Pusat Ucapan dan Drama dan bekerja di teater repertory di Ireland dan England. Pada tahun 1956 beliau berkahwin dengan pelakon Vivien Merchant dan mempunyai seorang anak lelaki, Daniel, yang dilahirkan pada tahun 1958. Beliau meninggalkan Merchant pada tahun 1975 dan berkahwin dengan penulis Lady Antonia Fraser pada tahun 1980.
Kerjaya Pinter sebagai penulis drama bermula dengan pengeluaran The Room pada tahun 1957. Perlawanan keduanya, The Birthday Party, ditutup selepas lapan persembahan, tetapi semangatnya ditinjau oleh pengkritik Harold Hobson . Kerja awalnya diterangkan oleh pengkritik sebagai " komedi ancaman ". Kemudian bermain seperti No Man's Land (1975) dan Betrayal (1978) dikenali sebagai "memainkan memori". Dia muncul sebagai pelakon dalam menghasilkan karya sendiri di radio dan filem. Beliau juga menjalankan beberapa peranan dalam karya oleh penulis lain. Beliau mengarahkan hampir 50 produksi untuk panggung, teater dan skrin. Pinter menerima lebih daripada 50 anugerah, hadiah dan kepujian lain, termasuk Hadiah Nobel dalam Kesusasteraan pada tahun 2005 dan Légion d'honneur Perancis pada tahun 2007.
Walaupun kesihatan yang lemah selepas didiagnosis dengan kanser oesophageal pada bulan Disember 2001, Pinter terus bertindak di atas pentas dan skrin, yang terakhir memainkan peranan tajuk Samuel Bettett salah satu karya monologue Krapp's Last Tape, untuk musim ulang tahun ke 50 The Royal Court Theatre, pada bulan Oktober 2006. Beliau meninggal dunia akibat kanser hati pada 24 Disember 2008.[1][2]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Harold Pinter, as quoted in Gussow, Conversations with Pinter 103.
- ^ http://www.lib.utexas.edu/taro/uthrc/00108/hrc-00108.html
Bacaan lanjut
[sunting | sunting sumber]Edisi
[sunting | sunting sumber]- Pinter, Harold. Plays: One | The Birthday Party, The Room, The Dumb Waiter, A Slight Ache, The Hothouse, A Night Out. (London: Methuen, 1983) ISBN 0-413-34650-1 Contains an introductory essay, Writing for the Theatre.
- Pinter, Harold. Plays: Two | The Caretaker, The Collection, The Lover, Night School, The Dwarfs. (London: Eyre Methuen, 1979) ISBN 0-413-37300-2 Contains an introductory essay, Writing for Myself.
- Pinter, Harold. Plays: Three | The Homecoming, The Tea Party, The Basement, Landscape, Silence. (London: Eyre Methuen, 1978) ISBN 0-413-38480-2
Karya kritikan
[sunting | sunting sumber]- Naismith, Bill (ed.) Harold Pinter: Faber Critical Guide: The Caretaker, The Birthday Party, The Homecoming (London: Faber and Faber, 2000). ISBN 978-0-571-19781-1 Contains introductory essays and explanatory notes.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]Wikipetik mempunyai koleksi petikan mengenai: Harold Pinter |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Harold Pinter |
- Tapak web rasmi
- Karya oleh atau mengenai Harold Pinter di perpustakaan (katalog WorldCat)
- Harold Pinter di Pangkalan Data Filem Internet (IMDb)
- International Harold Pinter Society (Allied Organization of the Modern Language Association, co-publisher of The Pinter Review)
- "Harold Pinter" at Granta (collection of useful links)
- "Harold Pinter" at guardian.co.uk ("The best of the Guardian's coverage, including tributes, reviews and articles from the archive," periodically updated)
- "Harold Pinter" in "Times Topics" at nytimes.com (periodically updated collection of news articles, reviews, commentaries, photographs, and Web resources from The New York Times )
- "Harold Pinter" on The Mark Shenton Show, TheatreVoice, recorded on 21 February 2007 (critics Michael Billington and Alastair Macaulay review Pinter's People and The Dumb Waiter; director and actor Harry Burton talks about his experiences with Pinter)
- "Reputations: Harold Pinter" on TheatreVoice, recorded on 14 October 2005 (critical assessments by Michael Billington, Dan Rebellato, Charles Spencer and Ian Smith)
- Working with Pinter, 2007 film by Harry Burton
- "Harold Pinter – Interview", British Library Online Gallery: What's On, British Library, 8 September 2008 (Pinter discusses his memories of postwar British theatre with Harry Burton)
- Harold Pinter, Nobel Luminaries - Jewish Nobel Prize Winners, on the Beit Hatfutsot-The Museum of the Jewish People Website.