Pergi ke kandungan

Christine Hakim

Ini adalah rencana baik. Klik di sini untuk maklumat lanjut.
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Nama ini merupakan nama seorang warga Indonesia; ia tidak mempunyai nama keluarga.
Christine Hakim
Christine pada 2011.
Kelahiran
Herlina Christine Natalia Hakim

(1956-12-25) 25 Disember 1956 (umur 67)
Kuala Tungkal, Jambi, Indonesia
WarganegaraIndonesia
PekerjaanPelakon, penerbit, aktivis
Tahun aktif1973–kini
Karya terkenal
Anugerah7 Anugerah Citra

Herlina Christine Natalia Hakim (lahir 25 Disember 1956) ialah seorang pelakon, penerbit filem dan aktivis wanita Indonesia. Dilahirkan dalam sebuah keluarga Islam yang taat daripada latar belakang bercampur bangsa di Jambi, beliau membesar di Yogyakarta, yang bercita-cita untuk menjadi seorang arkitek atau pakar psikologi. Segalanya berubah selepas beliau ditemui oleh Teguh Karya menerusi filem Cinta Pertama, peranan yang memperolehi beliau Anugerah Citra untuk Pelakon Wanita Terbaik dan meyakinkan beliau untuk mengikuti kerjaya dalam bidang lakonan. Sejak itu, beliau telah membintangi banyak filem, termasuk Badai Pasti Berlalu (1977) dan Tjoet Nja' Dhien (1988); beliau juga mempunyai peranan kecil dalam filem Hollywood 2010 Eat Pray Love. Sehingga 2011, beliau telah memenangi enam Anugerah Citra, menerima anugerah pencapaian sepanjang hayat dari Festival Filem Antarabangsa Cinemanila, dan berkhidmat sebagai ahli juri di Festival Filem Cannes.

Sepanjang kerjayanya sebagai pelakon, Christine dikenali sebagai pelakon yang mempunyai gaya lakonan yang amat baik. Sehingga telah banyak mendapat pujian dan meraih penghargaan Anugerah Citra sebanyak beberapa kali. Kerana itulah beliau kerap dikatakan hanya berlakon dalam filem-filem yang berkualiti di bawah arahan pengarah-pengarah yang handal.

Biografi

[sunting | sunting sumber]

Christine dilahirkan di Kuala Tungkal, Jambi pada sambutan Hari Krismas 25 Disember 1956, tetapi dibesarkan di Yogyakarta. Beliau dibesarkan daripada keturunan campuran, dengan saudara-mara beliau datang dari Padang, Aceh, Banten, Pekalongan, Madiun, dan Timur Tengah; ini menyebabkan beliau mempersoalkan identiti beliau sebagai kanak-kanak dan remaja.[1] Walaupun dibesarkan sebagai umat Islam yang taat, ibu bapanya menamakannya sebagai Christine dan Natalia kerana beliau dilahirkan pada Hari Krismas.[2]

Pada mulanya, Christine tidak berminat untuk menjadi seorang pelakon, tetapi berminat untuk menjadi arkitek atau pakar psikologi. Walau bagaimanapun, beliau telah diambil berlakon dalam filem arahan mendiang Teguh Karya, Cinta Pertama (1973) selepas melihat gambar peragaan dalam majalah; walaupun hanya model untuk membantu rakannya dan tidak mahu berlakon, beliau tidak dapat menolak permintaan Teguh kerana takut menjadi kurang sopan kepada orang seperti "hangat dan mesra". Beliau kemudiannya menyifatkan Teguh sebagai mempunyai "terjejas berikutan, perlahan-lahan, perlahan-lahan, seperti nelayan," dan dianggap meninggalkan lakonan selepas mengakhiri penggambaran. Persembahan beliau dalam Cinta Pertama memperoleh beliau Anugerah Citra untuk Pelakon Wanita Terbaik, yang meyakinkan beliau untuk terus berlakon.[1] Karya kemudian memberitahu beliau bahawa beliau telah berjuang dengan penerbit ke atas pemutus beliau; penerbit melahirkan kebimbangan bahawa Hakim adalah "terlalu nipis dan tidak mempunyai dada," yang Teguh menjawab "kita menjual filem atau kita menjual buah dada?"[3]

Pada tahun berikutnya, Christine membintangi satu lagi filem diarahkan oleh Teguh, Kawin Lari. Pengalaman ini memberikan beliau pemahaman berlakon yang lebih baik, menyebabkan beliau "melihat kehidupan dari perspektif yang berbeza dalam mengkaji watak [beliau]." Ia diikuti oleh peranan dalam Sesuatu Yang Indah (1976), yang diarahkan oleh Wim Umboh. Sesuatu Yang Indah adalah filem pertama di mana Christine menggunakan suara beliau sendiri; suara beliau telah diambilalih oleh Titi Qadarsih dalam filem-filem sebelumnya; suara Christine sendiri telah dianggap "terlalu berat."[3] Pada tahun berikutnya (1977), beliau membintangi Badai Pasti Berlalu, yang terdapat pada poster dan sampul album runut bunyi, Christine melakonkan watak sebagai Siska.[4]

Christine menandatangani autograf di Festival Filem Indonesia 1982

Christine menyampaikan 14 filem Indonesia di Festival Nantes Tiga Benua pada November 1983; beliau telah berlakon dalam separuh daripada mereka. Dua tahun kemudian beliau menjadi pemerhati di Pesta Filem Cannes, menarik hubungan kerja dengan Pierre Risient, yang kemudiannya membantu beliau dalam membawa filem-filem beliau ke Cannes.[2]

Salah satu daripadanya adalah filem 1988, Tjoet Nja' Dhien arahan Eros Djarot, di mana Christine telah diambil sebagai pemimpin gerila Aceh Cut Nyak Dhien. Ia memenangi anugerah Festival Filem Cannes 1989 untuk Filem Antarabangsa Terbaik,[5] yang ditayangkan di Le Semaine de Critique.[2] Hakim kemudiannya memegang peranan sebagai "penghormatan besar" dan "sangat mencabar"; beliau telah mengkreditkan peranan untuk menjawab soalan-soalan beliau pada pengenalannya.[1] Filem ini kemudian menjadi penyerahan Indonesia ke Anugerah Akademi ke-62 bagi Filem Bahasa Asing Terbaik.[6]

Christine menayangkan karya pertamanya sebagai penerbit, Daun di Atas Bantal semasa Un Certain Regard di Cannes sepuluh tahun kemudian.[2] Apabila menghasilkan filem itu, beliau memilih pengarah muda Garin Nugroho, yang dilihat sebagai sangat berbakat; beliau juga mengambil peranan utama. Semasa penerbitan, beliau membuat satu kesilapan yang memerlukan penggambaran semula semua rakaman. Dalam usaha untuk mengurangkan perbelanjaan, Christine telah menyelamatkan semua tin filem terdedah untuk menghantar ke makmal membangun sekaligus; makmal kemudian memberitahu beliau bahawa masalah teknikal dengan kamera telah diberikan semua itu tidak boleh digunakan dan bahawa masalah itu boleh dikesan lebih awal jika beliau hantar setiap boleh kerana ia telah difilemkan.[1]

Satu lagi penerbitan, Pasir Berbisik pada 2001, pergi lebih lancar. Filem ini yang mana Christine menerbitkan bersama dan memainkan peranan utama, telah ditayangkan di Festival Filem Asia Deauville.[2] Pada tahun berikutnya beliau telah dilantik sebagai juri Festival Filem Cannes, bersama-sama dengan Michelle Yeoh.[1] Pada tahun 2005 beliau menerima satu penghormatan khas semasa majlis perasmian Festival Filem Asia Deauville ke-7.[2]

Pada tahun 2003, Christine memulakan kerja dengan RCTI dan Metro TV untuk rancangan TV Untukmu Guru. Lima tahun kemudian, beliau telah dipilih sebagai duta muhibah sukarela Indonesia untuk UNESCO; Christine telah menggunakan kedudukan untuk menggalakkan pendidikan, menolak pembaharuan pendidikan di Indonesia, dan menggalakkan program bantuan bencana di Asia Tenggara.[7] Pada 2004, beliau bersama rakan senegaranya, Slamet Rahardjo, Alex Komang dan Dian Sastrowardoyo membintangi filem sejarah epik Malaysia Puteri Gunung Ledang arahan Saw Teong Hin lakonan M. Nasir dan Tiara Jacquelina.[8]

Pengalaman Hollywood pertama Christine datang pada tahun 2010, beliau melakonkan watak Wayan, penjual jamu Bali, bersama Julia Roberts dalam Eat Pray Love. Tiba di Bali tiga hari sebelum penggambaran, Christine mendapati dirinya bergegas untuk membaca skrip, muat, dan membebaskan dirinya dari rambut hijau beliau. Beliau bertemu dengan orang yang watak beliau adalah berdasarkan untuk menyediakan untuk peranannya.[1] Pada tahun yang sama, beliau menerima Anugerah FIAPF untuk "pencapaian cemerlang" beliau; beliau membandingkan anugerah itu kepada Viagra, mengatakan bahawa ia "membuat [beliau] kuat untuk memuaskan hati [penonton]".[1]

Christine juga pembikin filem dokumentari. Beliau telah membuat satu dokumentari mengenai Tapak Warisan Dunia UNESCO Indonesia,[1] dan pada tahun 2011 menghasilkan dokumentari mengenai autisme untuk "mendidik orang ramai" yang dikeluarkan serentak dengan Hari Kesedaran Autisme Sedunia.[9] Sehingga Mei 2011, beliau menghasilkan dokumentari mengenai masyarakat Dayak Kalimantan. Beliau mempertimbangkan untuk membuat sebuah filem fiksyen berdasarkan budaya mereka.[10]

Aktivisme

[sunting | sunting sumber]

Bermula pada awal 2000, Christine menjadi aktivis, dengan memberi tumpuan kepada pendidikan. Selepas gempa bumi dan tsunami Lautan Hindi 2004, beliau membuat lawatan kemanusiaan ke Aceh.[11][2] Beliau kemudiannya mengasaskan Yayasan Christine Hakim, untuk menggalakkan pendidikan awam mengenai autisme. Christine menggesa kerajaan untuk menghapuskan salah faham mengenai autisme, memanggil keengganan untuk menerima pelajar autistik di sekolah-sekolah awam "pelanggaran hak asasi manusia"[9]

Kehidupan peribadi

[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 2000, Christine berkahwin dengan warga Belanda Jeroen Lezer, yang merupakan seorang penerbit filem, penulis dan pelakon. Mereka kini menetap di Cibubur, Jakarta Timur bersama ibu Christine dan anak angkat perempuan Shena;[11] Bruce Edmond dari The Jakarta Post menyifatkan rumahnya sebagai "seperti taman rahsia yang subur di tengah-tengah suburbia menjalar".[3]

Christine umumnya mengelak membincangkan kehidupan peribadi beliau dengan akhbar dan tidak bersedia untuk membincangkan topik-topik yang tidak melibatkan kepentingan awam. Pada tahun 1992 beliau berkata bahawa "90 peratus daripada wartawan di sini tidak berminat dengan filem [beliau], mereka hanya mahu tahu mengenai kehidupan peribadinya."[11]

Filemografi

[sunting | sunting sumber]
Hakim pada 2008

Juri festival filem

[sunting | sunting sumber]

Mutu kerja dan lakonan Christine diakui dan dimanfaatkan dengan tanggungjawab penjurian filem di festival-festival filem antarabangsa, khasnya di Asia. Pada tahun 2002, beliau menyahut jemputan ke Festival Filem Cannes di Perancis untuk tujuan yang sama.

  • Festival Filem Shanghai (1985)
  • Festival Filem Tokyo (1990)
  • Festival Filem Hawaii (1991)
  • Festival Filem Asia Pasifik (1994)
  • Festival Filem Sydney (1994)
  • Festival Filem Singapura (1994)
  • Festival Filem Asia Pasifik (1995)
  • Festival Filem Jakarta (1995)
  • Festival Filem Asia Fukuoka (1995)
  • Festival Filem South East Asian Bienalle, Kemboja (1997)
  • Festival Filem Cannes ke-55 (2002)

Televisyen

[sunting | sunting sumber]
  • Bukan Perempuan Biasa (1997)
  • Tiga Orang Perempuan (2001)
  • Sepenggal Puisi (Indonesia/Malaysia, 2020)

Pencapaian dan penghargaan

[sunting | sunting sumber]

Anugerah lakonan

[sunting | sunting sumber]

Jumlah kemenangan Anugerah Citra sebanyak enam kali untuk Pemeran Utama Wanita Terbaik (pelakon wanita terbaik) di Festival Filem Indonesia (yang kini sudah tiada) menjadikan Christine Hakim di antara pelakon wanita yang disegani di Indonesia dan Asia.

  • Pelakon Wanita Terbaik (Piala Citra, Festival Filem Indonesia - 1974) untuk filem Cinta Pertama (1973)
  • Pelakon Wanita Terbaik (Piala Citra, Festival Filem Indonesia - 1977) untuk filem Sesuatu Yang Indah (1977)
  • Pelakon Wanita Terbaik (Piala Citra, Festival Filem Indonesia - 1979) untuk filem Pengemis dan Tukang Becak (1978)
  • Pelakon Wanita Terbaik (Piala Citra, Festival Filem Indonesia - 1985) untuk filem Kerikil-Kerikil Tajam (1984)
  • Pelakon Wanita Terbaik (Piala Citra, Festival Filem Indonesia - 1983) untuk filem Di Balik Kelambu (1982)
  • Pelakon Wanita Terbaik (Piala Citra, Festival Filem Indonesia - 1988) untuk filem Tjoet Nja' Dhien (1988)
  • Pelakon Wanita Terbaik (Festival Filem Asia Pasifik - 1998) untuk filem Daun di Atas Bantal (1998)
  • Anugerah Pencapaian Seumur Hidup (Festival Filem Antarabangsa Cinemanila - 2003)

Pingat kebesaran

[sunting | sunting sumber]
  • Satyalancana Wira Karya (Indonesia, 1999)
  • Bintang Budaya Parama Dharma (Indonesia, 2003)

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
Nota kaki
  1. ^ a b c d e f g h Webb 2010-12-08, Christine Hakim.
  2. ^ a b c d e f g Helmi 2005-04-03, Christine Hakim.
  3. ^ a b c Emond 2011-03-24, Consistently Christine.
  4. ^ Ginting 2009, m/s. 195–199.
  5. ^ Siapno 2006, m/s. 25.
  6. ^ Tempo 1989-11-18, Pacar.
  7. ^ Helmi 2010-10-22, Christine Hakim.
  8. ^ Tan 2007, m/s. 90–127.
  9. ^ a b Sabarine 2011-04-13, A beautiful mind.
  10. ^ The Jakarta Post 2011-05-26, Hakim takes.
  11. ^ a b c Emond 2003-07-13, Christine Hakim.

Sumber petikan

[sunting | sunting sumber]
Bibliografi
  • Ginting, Asrat; dll. (2009). Musisiku [Pemuzik Ku]. Jakarta: Republika. ISBN 978-979-1102-52-0. OCLC 227000099.CS1 maint: ref=harv (link) (Indonesia)
  • Siapno, Jacqueline Aquino (2006). Gender, Islam, nationalism and the state of Aceh [Jantina, Islam, nasionalisme dan negeri Aceh]. London: Routledge-Curzon. ISBN 978-0-7007-1513-8.CS1 maint: ref=harv (link) (Inggeris)
Sumber dalam talian

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Christine_Hakim&oldid=5667346"