Bahasa Melayu Arab
 |
| Bahasa Melayu Arab | |
|---|---|
| لغة ملايو عرب | |
| Asli kepada | Malaysia, Indonesia, Brunei, Singapura, Thailand Selatan |
| Etnik | Melayu |
Indo-European
| |
| Jawi, Arab, Rumi (jarang) | |
| Kod bahasa | |
| ISO 639-3 | ma |
Bahasa Melayu Arab ialah satu bentuk campuran antara Bahasa Melayu dan Bahasa Arab. Ia digunakan dalam konteks agama, pendidikan Islam, dan budaya Melayu-Islam. Bahasa ini sering ditemui dalam kitab kuning, teks agama, dan komunikasi harian di kalangan pelajar madrasah dan ulama.
Sejarah
[sunting | sunting sumber]Bahasa Melayu Arab berkembang sejak kedatangan Islam di Nusantara pada abad ke-13. Pengaruh bahasa Arab menjadi kuat kerana penyebaran Islam oleh pedagang Arab dan mubaligh. Ia digunakan dalam teks agama dan semakin banyak diserap ke dalam bahasa Melayu, terutama dalam bentuk tulisan Jawi.
Ciri-ciri
[sunting | sunting sumber]Bahasa Melayu Arab mempunyai ciri khas seperti:
- Campuran perkataan Arab dalam tatabahasa Melayu (contoh: *Ana tak tahu* → Ana (أنا) bermaksud "saya").
- Banyak istilah Arab dalam perbualan harian, terutama dalam konteks agama (contoh: *InsyaAllah*, *Fi Amanillah*).
- Penggunaan tulisan Jawi dan kadangkala tulisan Arab penuh.
Penggunaan
[sunting | sunting sumber]Bahasa ini digunakan di:
- Pondok dan madrasah Islam di Malaysia, Indonesia, dan Selatan Thailand.
- Komunikasi harian antara ulama dan pelajar agama.
- Kitab kuning dan teks agama dalam bahasa Melayu Jawi.
Contoh Ayat
[sunting | sunting sumber]| Bahasa Melayu | Bahasa Melayu Arab |
|---|---|
| Saya dan awak akan pergi ke masjid pada hari esok. | Ana va anta akan pergi masjid esok (أنا ۏ أنت اكن ڤرڬي مسجد ايسوق). |
| Semoga Allah merahmati kamu. | Allah yarhamuk (الله يرحمك). |
| Kalian pergi ke mana bersama dengan ustaz? | Antum pergi mana dengan ustaz? (أنتم ڤرڬي مان دڠن أستاذ؟). |