Pergi ke kandungan

Antoine Lavoisier

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Antoine-Laurent de Lavoisier
Kelahiran(1743-08-26)26 Ogos 1743
Paris, Perancis
Meninggal dunia8 Mei 1794(1794-05-08) (umur 50)
Paris, Perancis
Sebab kematianhukuman mati dengan gilotin
DikebumikanPicpus Cemetery
Pusat pendidikanCollège des Quatre-Nations, University of Paris
Terkenal kerana
Kerjaya saintifik
Bidangahli biologi, ahli kimia
Pelajar terkemukaÉleuthère Irénée du Pont
PengaruhGuillaume-François Rouelle, Étienne Condillac
Tandatangan
Antoine Lavosier sewaktu muda.

Antoine-Laurent de Lavoisier (26 Ogos 1743 – 8 Mei 1794) adalah seorang ahli kimia Perancis yang merupakan orang pertama untuk mengelaskan unsur-unsur mengikut kumpulan tertentu. Beliau juga merupakan orang yang memberikan nama kepada oksigen pada tahun 1774. Perkataan "oksigen" terdiri daripada dua perkataan bahasa Yunani, oxus (asid) dan gennan (menghasilkan).

Pada tahun 1789, Antoine Lavoisier menyusun unsur-unsur, cahaya, haba, dan beberapa sebatian, ke dalam suatu jadual mengikut kumpulan.

Dalam jadual itu, unsur-unsur dikelaskan kepada logam dan bukan logam. Namun begitu, jadual itu mengandungi banyak perkara yang tidak betul kerana cahaya, haba, dan beberapa sebatian yang belum dapat diuraikan pada ketika itu seperti kapur, silika, alumina, barita dan magnesia juga dimasukkan dalam jadual itu.

Jadual Berkala Unsur

[sunting | sunting sumber]

Menurut Antoine Lavoisier, unsur-unsur pada ketika itu dapat dibahagi kepada empat kumpulan iaitu:

Kumpulan I

[sunting | sunting sumber]

Kumpulan II

[sunting | sunting sumber]

Kumpulan III

[sunting | sunting sumber]

Kumpulan IV

[sunting | sunting sumber]

Legasi

[sunting | sunting sumber]
Karya Lavoisier telah diterjemahkan di Jepun pada tahun 1840-an, melalui proses Rangaku. Halaman dari Udagawa Yōan 1840 Seimi Kaisō

Sumbangan asas Lavoisier terhadap kimia adalah hasil daripada usaha sedar untuk memenuhi semua uji kaji ke dalam rangka teori tunggal. Beliau menubuhkan penggunaan yang konsisten keseimbangan kimia, oksigen digunakan menumbangkan teori flogiston, dan membangunkan sistem baru tatanama kimia yang diadakan oksigen yang merupakan unsur penting dalam semua asid (yang kemudian ternyata menjadi salah). Lavoisier juga melakukan penyelidikan awal dalam kimia fizikal dan termodinamik dalam eksperimen bersama dengan Laplace. Mereka menggunakan kalorimeter untuk menganggarkan haba dibebaskan setiap unit karbon dioksida dihasilkan, akhirnya mendapati nisbah yang sama untuk api dan haiwan, yang menunjukkan bahawa haiwan menghasilkan tenaga dengan sejenis tindak balas pembakaran.

Karya terpilih

[sunting | sunting sumber]

Dalam terjemahan Inggeris

[sunting | sunting sumber]
  1. "Experiments on the Respiration of Animals, and on the Changes effected on the Air in passing through their Lungs." (Read to the Académie des Sciences, 3 May 1777)
  2. "On the Combustion of Candles in Atmospheric Air and in Dephlogistated Air." (Communicated to the Académie des Sciences, 1777)
  3. "On the Combustion of Kunckel's Phosphorus."
  4. "On the Existence of Air in the Nitrous Acid, and on the Means of decomposing and recomposing that Acid."
  5. "On the Solution of Mercury in Vitriolic Acid."
  6. "Experiments on the Combustion of Alum with Phlogistic Substances, and on the Changes effected on Air in which the Pyrophorus was burned."
  7. "On the Vitriolisation of Martial Pyrites."
  8. "General Considerations on the Nature of Acids, and on the Principles of which they are composed."
  9. "On the Combination of the Matter of Fire with Evaporable Fluids; and on the Formation of Elastic Aëriform Fluids."
  • “Reflections on Phlogiston”, translation by Nicholas W. Best of “Réflexions sur le phlogistique, pour servir de suite à la théorie de la combustion et de la calcination, publiée en 1777” (1783). Published in two parts:
  1. "Lavoisier’s ‘Reflections on phlogiston’ I: against phlogiston theory", Foundations of Chemistry 17(2015), 137-151.
  2. "Lavoisier’s ‘Reflections on phlogiston’ II: on the nature of heat", Foundations of Chemistry 18(2016), 3-13.
  • Method of chymical nomenclature: proposed by Messrs. De Moreau, Lavoisier, Bertholet, and De Fourcroy (1788) Dictionary
  • Elements of Chemistry, in a New Systematic Order, Containing All the Modern Discoveries (Edinburgh: William Creech, 1790; New York: Dover, 1965) translation by Robert Kerr of Traité élémentaire de chimie. ISBN 978-0486646244 (Dover).

Catatan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ See Denis I. Duveen and Herbert S. Klickstein, "The "American" Edition of Lavoisier's L'art de fabriquer le salin et la potasse," The William and Mary Quarterly, Third Series 13:4 (October 1956), 493–498.

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]
  • Herbermann, Charles, penyunting (1913). "Antoine-Laurent Lavoisier" . Ensiklopedia Katolik. New York: Robert Appleton Company.
Lavoisier, by Jacques-Léonard Maillet, ca 1853, among culture heroes in the Louvre's Cour Napoléon
  • Berthelot, M. (1890). La révolution chimique: Lavoisier. Paris: Alcan.
  • Catalogue of Printed Works by and Memorabilia of Antoine Laurent Lavoisier, 1743–1794... Exhibited at the Grolier Club (New York, 1952).
  • Daumas, M. (1955). Lavoisier, théoricien et expérimentateur. Paris: Presses Universitaires de France.
  • Donovan, Arthur (1993). Antoine Lavoisier: Science, Administration, and Revolution. Cambridge, England: Cambridge University Press.
  • Duveen, D. I. and H. S. Klickstein, A Bibliography of the Works of Antoine Laurent Lavoisier, 1743–1794 (London, 1954)
  • Grey, Vivian (1982). The Chemist Who Lost His Head: The Story of Antoine Lavoisier. Coward, McCann & Geoghegan, Inc.
  • Guerlac, Henry (1961). Lavoisier – The Crucial Year. Ithaca, New York: Cornell University Press.
  • Holmes, Frederic Lawrence (1985). Lavoisier and the Chemistry of Life. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press.
  • Holmes, Frederic Lawrence (1998). Antoine Lavoisier – The Next Crucial Year, or the Sources of his Quantitative Method in Chemistry. Princeton University Press.
  • Jackson, Joe (2005). A World on Fire: A Heretic, An Aristocrat And The Race to Discover Oxygen. Viking.
  • Johnson, Horton A. (2008). "Revolutionary Instruments, Lavoisier's Tools as Objets d'Art". Chemical Heritage. 26 (1): 30–35.
  • Kelly, Jack (2004). Gunpowder: Alchemy, Bombards, & Pyrotechnics. Basic Books. ISBN 0-465-03718-6.
  • McKie, Douglas (1935). Antoine Lavoisier: The Father of Modern Chemistry. Philadelphia: J. P. Lippincott Company.
  • McKie, Douglas (1952). Antoine Lavoisier: Scientist, Economist, Social Reformer. New York: Henry Schuman.
  • Poirier, Jean-Pierre (1996). Lavoisier (ed. English). University of Pennsylvania Press.
  • Scerri, Eric (2007). The Periodic Table: Its Story and Its Significance. Oxford University Press.
  • Smartt Bell, Madison (2005). Lavoisier in the Year One: The Birth of a New Science in an Age of Revolution. Atlas Books, W. W. Norton.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Wikisource
Wikisource

Wikisource mempunyai karya asli yang dikarang oleh atau mengenai: Antoine Lavoisier

Mengenai karya beliau

[sunting | sunting sumber]

Penulisan beliau

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoine_Lavoisier&oldid=5719755"