Pergi ke kandungan

Ujian pranatal

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Diagnosis pranatal atau pemeriksaan pranatal (ambil perhatian bahawa "Diagnosis pranatal" dan "Pemeriksaan pranatal" merujuk kepada dua jenis ujian yang berbeza) sedang menguji untuk penyakit atau keadaan dalam janin atau embrio sebelum ia dilahirkan. Tujuannya adalah untuk mengesan kecacatan semasa lahir seperti kecacatan tiub neural, sindrom Down , kromosom tidak normal, penyakit genetik dan syarat-syarat lain, seperti spina bifida, lelangit rekah, penyakit Tay Sachs, anemia sabit sel, talasemia, Sistik Fibrosis ("cystic fibrosis"), dan sindrom x rapuh. Saringan juga boleh digunakan untuk menentukan jantina pranatal. Prosedur ujian biasa termasuk amniosentesis, ultrasonografi termasuk nuka lut cahaya, ultrabunyi, ujian penanda serum, atau saringan genetik. Dalam sesetengah kes, ujian diberikan untuk menentukan jika janin akan digugurkan, sungguhpun doktor dan pesakit juga mendapati ia berguna untuk mendiagnos kehamilan berisiko tinggi awal supaya kelahiran boleh dirancang di hospital jagaan pengajian tinggi di mana bayi boleh menerima penjagaan yang sesuai.


Pemeriksaan janin juga telah dilakukan untuk menentukan ciri-ciri umum yang tidak dianggap sebagai kecacatan kelahiran, dan ada bagi contohnya pemilihan jantina. Peningkatan bayi direka dan pemilihan ibu bapa untuk ciri-ciri khusus menimbulkan pelbagai isu-isu bioetika dan undang-undang yang akan menguasai perdebatan hak pembiakan pada abad ke-21



Pautan luar

[sunting | sunting sumber]