Pergi ke kandungan

Pakatan Bertiga

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
(Dilencongkan daripada Tiga Pakatan (1882))
Pakatan Bertiga pada tahun 1913, seperti yang ditunjukkan warna merah.

Pakatan Bertiga[1]adalah pakatan ketenteraan di antara Jerman, Austria-Hungary dan Itali, (sebagai menentang Tiga Entente yang terdiri daripada satu pakatan di antara Britain, Perancis dan Rusia), yang berlangsung dari 1882[2] sehingga Perang Dunia Pertama pada tahun 1914. Setiap ahli dijanjikan sokongan bersama sekiranya berlaku serangan oleh mana-mana kuasa besar, atau untuk Jerman dan Itali, serangan oleh Perancis semata-mata. Dalam akuan tambahan, Itali dinyatakan bahawa akujanji ia tidak boleh dianggap sebagai yang ditujukan terhadap Great Britain. Tidak lama selepas memperbaharui Perikatan pada bulan Jun tahun 1902, Itali rahsia dilanjutkan jaminan yang sama dengan Perancis.[3] Oleh perjanjian tertentu, Austria-Hungary dan Itali tidak akan mengubah status quo di Balkan tanpa perundingan sebelumnya. "Bagaimanapun, jika dalam perjalanan peristiwa, pengekalan status quo di kawasan Balkan atau pantai Uthmaniyyah dan pulau-pulau di Adriatik dan Laut Aegean harus menjadi mustahil, dan jika sama ada berbangkit daripada tindakan seorang Kuasa ketiga atau sebaliknya, Austria-Hungary atau Itali perlu mencari diri mereka di bawah keperluan mengubahsuai ia oleh pendudukan sementara atau kekal di pihak mereka, pekerjaan ini hendaklah hanya terjadi selepas perjanjian sebelumnya antara kedua-dua kuasa-kuasa, berdasarkan prinsip pampasan timbal balik untuk setiap kelebihan, wilayah atau lain-lain, yang setiap seorang daripada mereka mungkin mendapatkan di luar status quo ini, dan memberi kepuasan kepada kepentingan dan tuntutan asas yang kukuh daripada kedua-dua pihak."[4] Apabila Austria-Hungary mendapati diri mereka berperang pada bulan Ogos 1914 dengan saingan Tiga Entente (Britain, Perancis, dan sekutu negara itu, Rusia), Itali berjanji untuk menyokong Kuasa Tengah: Jerman, Austria-Hungary, dan kemudian Empayar Uthmaniyyah (Turki). Walau bagaimanapun, kerana Jerman dan Austria-Hungary telah mengambil serangan manakala Pakatan Bertiga sepatutnya telah menjadi persekutuan pertahanan, Itali tidak menjalankan perang. Kemudian, Itali memasuki konflik di sebelah Entente terhadap Austria-Hungary pada Mei 1915 dan Jerman pada Ogos 1916. Carol I dari Romania melalui Perdana Menteri beliau Ion IC Brătianu telah juga diam-diam berjanji untuk menyokong Pakatan Bertiga tetapi kekal neutral kerana Austria-Hungary memulakan perang.[5][6]

Jerman

[sunting | sunting sumber]
Otto von Bismarck, yang memulakan idea untuk perikatan dengan Itali dan Austria-Hungary.

Canselor Jerman dan orang yang bertanggungjawab bagi Pakatan Bertiga adalah Otto von Bismarck. Bismarck mahu menghalang peperangan dalam dua bidang, iaitu mengapa beliau mensasarkan kedua-dua negara secara khusus.

Austria-Hungary

[sunting | sunting sumber]
Gyula Andrássy, Perdana Menteri ketika pemerintahan Austria-Hungary.

Menjelang tahun lewat 1870-an, cita-cita Austria di kedua-dua Itali dan Jerman telah merencatkan oleh kebangkitan kuasa negara baru. Dengan penurunan dan gagal pembaharuan Empayar Uthmaniyyah, pembangkang Slavic di kawasan Balkan yang diduduki meningkat dan kedua-dua Rusia serta Austria-Hungary melihat peluang untuk berkembang di rantau ini. Pada tahun 1876, Rusia ditawarkan untuk partition kawasan Balkan, tetapi Andrássy merosot kerana Austria-Hungary sudah menjadi negeri "tepu" dan ia tidak dapat menampung wilayah tambahan.[7] Seluruh empayar dengan itu telah ditarik ke dalam gaya baru nyerempet bahaya diplomatik, dicetuskan oleh Andrássy, berpusat di wilayah Bosnia dan Herzegovina, kawasan yang kebanyakannya Slav masih di bawah kawalan yang Empayar Uthmaniyyah.

Pada tumit Krisis Besar Balkan, angkatan Austria-Hungaria menduduki Bosnia dan Herzegovina pada tahun Ogos 1878 dan empayar Krisis Bosnia akhirnya sebagai pegangan biasa di bawah kawalan kementerian Kewangan, daripada melampirkan kepada sama ada kerajaan wilayah. Pendudukan Bosnia-Herzegovina merupakan satu langkah yang diambil sebagai balasan kepada kemajuan Rusia ke Bessarabia. Tidak dapat menjadi pengantara antara Turki dan Rusia alih kawalan Serbia, Austria-Hungary mengisytiharkan berkecuali apabila konflik antara kedua-dua kuasa meningkat ke dalam Perang Russia-Turki (1877-1878). Dalam usaha untuk menangani kepentingan Rusia dan Perancis di Eropah, persekutuan telah membuat kesimpulan dengan Jerman pada bulan Oktober 1879 dan dengan Itali pada Mei 1882.

Itali

[sunting | sunting sumber]
Umberto I menjalinkan hubungan dengan Jerman dan Austria-Hungary.

Kerajaan Itali, seperti beberapa kuasa-kuasa Eropah yang lain, mahu menubuhkan jajahan dan membina sebuah empayar luar negara. Dengan matlamat ini dalam fikiran, Itali menyertai sekutu Jerman-Austria untuk membentuk Tiga Perikatan, sebahagiannya dalam kemarahan di penyitaan Perancis Tunisia pada tahun 1881 (yang dikenali sebagai Schiaffo di Tunisi oleh akhbar Itali), yang banyak Itali telah melihat sebagai tanah jajahan yang berpotensi, dan sebahagiannya untuk menjamin dirinya menyokong dalam kes pencerobohan asing. Perikatan utama dipaksa mana-mana negara yang menandatangani menyokong parti lain jika dua negara-negara lain diserang. Pada masa itu, kebanyakan negara Eropah cuba untuk memastikan jaminan yang sama, dan kerana krisis Tunisia Itali mendapati tiada sekutu besar lain berpotensi daripada musuh sejarah, Austria-Hungary, terhadap Itali telah berjuang tiga perang dalam 34 tahun sebelum perjanjian yang pertama menandatangani.

Walau bagaimanapun, pendapat umum Itali kekal mengenai penjajaran negara mereka dengan Austria-Hungary, musuh yang lalu penyatuan Itali, dan daerah Itali dengan penduduk di Trentino dan Istria dilihat sebagai wilayah yang diduduki oleh irredentist Itali. Pada tahun-tahun sebelum Perang Dunia Pertama, ramai penganalisis tentera dibezakan meramalkan bahawa Itali akan menyerang sekutunya sepatutnya sekiranya berlaku konflik berskala besar. Pematuhan Itali kepada Tiga Perikatan telah meragui dan dari tahun 1903 rancangan untuk perang mungkin terhadap Rom sekali lagi dikekalkan oleh kakitangan umum Austria.

Syak wasangka bersama membawa kepada pengukuhan sempadan dan spekulasi dalam akhbar mengenai perang antara kedua-dua negara ke dalam dekad pertama abad ke-20. Selewat 1911 Count Franz Conrad von Hötzendorf, ketua kakitangan umum Austria, telah menyokong mogok ketenteraan terhadap sepatutnya sekutu Itali-Austria. Ramalan ini telah diperkukuhkan dengan Itali pencerobohan dan pengilhakan dari Tripoli, membawanya ke dalam konflik dengan Jerman yang disokong Empayar Uthmaniyah.

Hujah Itali kerana tidak menyebelahi Kuasa Pusat di Perang Dunia Prtysms ialah Tiga Perikatan adalah sebuah persekutuan pertahanan, tetapi Jerman dan Austria-Hungary telah mengambil serangan.

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "DBP Online".
  2. ^ name="Seymour">Charles Seymour (1916). The Diplomatic Background of the War. Yale University Press. m/s. 35,147.
  3. ^ name="Seymour"
  4. ^ Grenville, John; Wasserstein, Bernard, penyunting (2013). The Major International Treaties of the Twentieth Century: A History and Guide with Texts. Routledge. m/s. 38. ISBN 9780415141253. Dicapai pada 2014-03-02.
  5. ^ Hentea, Călin (2007). Brief Romanian Military History. Scarecrow Press. m/s. 102. ISBN 9780810858206. Dicapai pada 2014-03-02.
  6. ^ Becker, Jean-Jacques (2012-01-30). "Chapter Fourteen: War Aims and Neutrality". Dalam Horne, John (penyunting). A Companion to World War I. Blackwell Publishing. m/s. 208. ISBN 9781405123860. Dicapai pada 2014-03-02.
  7. ^ name="B">"Austria:Constitutional experimentation, 1860-67". Encyclopedia Britannica. 2013-11-15. Dicapai pada 2014-03-02.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Pakatan_Bertiga&oldid=6303099"