Tanah Tinggi Minangkabau

Tanah Tinggi Minangkabau ialah sebuah kawasan pergunungan di Sumatera Barat yang dikelilingi tiga buah gunung (Gunung Marapi, Gunung Singgalang, dan Gunung Sago) di tengah-tengah Sumatra, Indonesia. Ia ialah tempat asal untuk Orang Minangkabau yang merujuk kepadanya sebagai Alam Minangkabau.^[1] Kawasan ini membentuk sebuah kerajaan yang dikenali sejak sekurang-kurangnya abad ke-7 sebagai Malayu.^[2]

Berkemungkinan bahawa penanaman beras bersawah berkembang di tanah tinggi ini lama sebelum ia muncul di bahagian-bahagian lain di Sumatera dan mendahului kemasukan pengaruh luar.^[3] Prasasti di kawasan itu telah ditemukan berasal dari zaman pemerintahan Adityavarman (1347-1375).^[4] Orang Belanda mula mengeksploitasi rizab emas di tanah tinggi ini dalam tahun 1680-an.^[5] Mereka telah menguasai perdagangan di kawasan itu, menyekat hubungan cawang-cawang perdagangan antara tanah tinggi dan pelabuhan di pantai antara 1820 dan 1899, lantas mendorong kejatuhan dalam pengeluaran beras yang ketara.^[6] Tanah tinggi ini terdiri daripada tiga lembah utama: Lembah Tanah Datar, Lembah Agam dan Lembah Limapuluh.^[7]

Kampung Belimbing di Tanah Tinggi terkenal dengan contoh seni bina Minangkabau masih kekal.^[8]

Rujukan

^ Ooi, Keat Gin (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor. ABC-CLIO. m/s. 887. ISBN 978-1-57607-770-2. Dicapai pada 7 Ogos 2012.
^ Wink, André (1 Januari 2004). Indo-Islamic Society, 14th- 15th Centuries. BRILL. m/s. 47. ISBN 978-90-04-13561-1. Dicapai pada 7 Ogos 2012.
^ Miksic, John (2004). "From megaliths to tombstones: the transition from pre-history to early Islamic period in highland West Sumatra". Indonesia and the Malay World. 32 (93): 191. doi:10.1080/1363981042000320134.
^ Barnard, Timothy P. (2004). Contesting Malayness: Malay Identity Across Boundaries. NUS Press. m/s. 66. ISBN 978-9971-69-279-7. Dicapai pada 7 Ogos 2012.
^ Borschberg, Peter (2004). Iberians in the Singapore-Melaka Area and Adjacent Regions (16th to 18th Century). Otto Harrassowitz Verlag. m/s. 156. ISBN 978-3-447-05107-1. Dicapai pada 7 Ogos 2012.
^ Schneider, David Murray; Gough, Kathleen (1961). Matrilineal Kinship. University of California Press. m/s. 476. ISBN 978-0-520-02529-5. Dicapai pada 7 Ogos 2012.
^ Backshall, Stephen (1 Jun 2003). Rough Guide to Indonesia. Rough Guides. m/s. 404–. ISBN 978-1-85828-991-5. Dicapai pada 8 Ogos 2012.
^ Waterson, Roxanna (1990). The Living House: An Anthropology of South-East Asian Architecture. Oxford University Press.

[Ooi2004-1] Ooi, Keat Gin (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor. ABC-CLIO. m/s. 887. ISBN 978-1-57607-770-2. Dicapai pada 7 Ogos 2012.

[Wink2004-2] Wink, André (1 Januari 2004). Indo-Islamic Society, 14th- 15th Centuries. BRILL. m/s. 47. ISBN 978-90-04-13561-1. Dicapai pada 7 Ogos 2012.

[Miksic2004-3] Miksic, John (2004). "From megaliths to tombstones: the transition from pre-history to early Islamic period in highland West Sumatra". Indonesia and the Malay World. 32 (93): 191. doi:10.1080/1363981042000320134.

[Barnard2004-4] Barnard, Timothy P. (2004). Contesting Malayness: Malay Identity Across Boundaries. NUS Press. m/s. 66. ISBN 978-9971-69-279-7. Dicapai pada 7 Ogos 2012.

[Borschberg2004-5] Borschberg, Peter (2004). Iberians in the Singapore-Melaka Area and Adjacent Regions (16th to 18th Century). Otto Harrassowitz Verlag. m/s. 156. ISBN 978-3-447-05107-1. Dicapai pada 7 Ogos 2012.

[SchneiderGough1961-6] Schneider, David Murray; Gough, Kathleen (1961). Matrilineal Kinship. University of California Press. m/s. 476. ISBN 978-0-520-02529-5. Dicapai pada 7 Ogos 2012.

[Backshall2003-7] Backshall, Stephen (1 Jun 2003). Rough Guide to Indonesia. Rough Guides. m/s. 404–. ISBN 978-1-85828-991-5. Dicapai pada 8 Ogos 2012.

[8] Waterson, Roxanna (1990). The Living House: An Anthropology of South-East Asian Architecture. Oxford University Press.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]