Pergi ke kandungan

Surat-menyurat McMahon–Hussein

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Surat-menyurat McMahon–Hussein
Surat daripada McMahon kepada Syarif Mekah, bertarikh 25 Oktober 1915
JenisSurat-menyurat Sunting ini di Wikidata
PengarangHenry McMahon, Syarif Husain Sunting ini di Wikidata
sunting · sunting di Wikidata
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Surat-menyurat McMahon–Hussein[a] ialah satu siri surat yang diutus semasa Perang Dunia I di mana Kerajaan United Kingdom bersetuju untuk mengiktiraf kemerdekaan Arab selepas peperangan sebagai pertukaran bagi Syarif Mekah melancarkan Pemberontakan Arab menentang Empayar Uthmaniyyah.[1][2] Surat-menyurat itu mempunyai pengaruh yang signifikan terhadap sejarah Timur Tengah semasa dan selepas perang; pertikaian mengenai Palestin berterusan selepas itu.[b]

Surat-menyurat itu terdiri daripada sepuluh surat yang saling diutus dari Julai 1915 hingga Mac 1916[4] antara Hussein bin Ali, Syarif Mekah dan Leftenan Kolonel Sir Henry McMahon, Pesuruhjaya Tinggi British ke Mesir. Walaupun terdapat beberapa nilai ketenteraan dalam tenaga kerja Arab dan pengetahuan disamping Tentera Darat British, sebab utama pengaturan itu adalah untuk menentang pengisytiharan jihad Uthmaniyyah ("perang suci") terhadap pihak Berikat, dan untuk mengekalkan sokongan 70 juta Muslim di India British (terutamanya mereka yang berada di dalam Tentera India yang telah ditempatkan di semua kancah utama perang yang meluas).[5] Kawasan kemerdekaan Arab ditakrifkan sebagai "di dalam perbatasan dan sempadan yang diusulkan oleh Syarif Mekah" dengan pengecualian "bahagian Syria" yang terletak di sebelah barat "daerah Damsyik, Homs, Hama dan Aleppo"; tafsiran yang bercanggah tentang perihalan ini telah menyebabkan tengkarah yang besar pada tahun-tahun berikutnya. Satu pertikaian tertentu, yang berterusan sehingga kini,[2] ialah sejauh mana pengecualian pantai.[2][c]

  1. ^ Juga dikenali sebagai Surat-menyurat Hussein–McMahon. (Arab: مراسلات الحسين – مكماهون, rumi: murāsilāt al-Ḥusayn – Makmāhūn)
  2. ^ Kedouri menulis: "The genesis, and the subsequent official interpretations, of the McMahon-Husayn correspondence are essential to the understanding of a great deal of Middle-Eastern diplomatic history during and after the first world war, as well as of the Palestine dispute in the 1920s and 30s."[3]
  3. ^ William Mathew said; "The issue remains a contentious one in the historical literature (notably in the contrasting analyses of Elie Kedourie, on the exculpatory side, and George Antonius and A. L. Tibawi, on the accusatory), although the evidence for British bad faith seems clear enough."[6]

Bibliografi

[sunting | sunting sumber]

Karya khusus

[sunting | sunting sumber]

Sejarah am

[sunting | sunting sumber]

Karya oleh pihak yang terlibat

[sunting | sunting sumber]

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]