Sultan Abdullah Muhammad Shah I
Sultan Abdullah Muhammad Shah I ibni Almarhum Raja Bendahara Abdul Rahman ialah Sultan Perak ke-22 yang telah memerintah mulai 1851 sehingga 1857.
Riwayat Awal
[sunting | sunting sumber]Sultan Abdullah Muhammad Shah (Sultan Abdullah I) ialah cucunda Sultan Perak ke-18, Sultan Ahmaddin Shah. Baginda berjaya takhta selepas kemangkatan sepupunya, Sultan Shahabuddin Riayat Shah, pada tahun 1851.
Semasa pemerintahannya, beliau terlibat dalam perang saudara dengan Raja Muda Ngah Jaafar, berikut yang melarikan diri Sultan Abdullah I istananya di Durian Sebatang dan mencari perlindungan dalam buangan di kediaman Datuk Laksamana Tok Janggut.
Dengan Sultan Abdullah I dalam buangan, Raja Ngah Jaafar telah dilantik sebagai Sultan Perak de facto oleh pembesar Melayu yang berpengaruh yang berpihak terhadap Sultan Abdullah pada tahun 1853. E.A. Blundell, Gabenor British di Negeri-negeri Selat, telah dimaklumkan mengenai perkara ini oleh Raja Ngah Jaafar, yang pada gilirannya kemudian disampaikan kepada kehadiran British di India. Raja Lop Yusuf, anak lelaki sulung Sultan Abdullah I, cuba untuk memujuk ketua-ketua Melayu untuk meneruskan sokongan mereka kepada ayahnya tetapi gagal. Sultan Abdullah I menulis kepada Blundell mengenai kemelut di Perak pada 23 November 1855, dan juga untuk mendapatkan bantuan daripada pihak British. Namun, permintaan itu ditolak dengan alasan bahawa British telah berjanji untuk tidak campur tangan dalam hal ehwal dalaman Perak.
Pada 8 November 1856, Raja Ngah Jaafar, yang merupakan Sultan de facto, dianugerahkan sepucuk lagi surat untuk terus untuk kawalan Long Jaafar daerah Larut yang kaya dengan bijih timah. Pada tahun yang sama, Raja Ngah Jaafar diisytiharkan Sultan Perak yang baharu
Keluarga
[sunting | sunting sumber]Baginda beristerikan Raja Sharifah Ngah Aminah binti amarhum Raja Alang Rawin dan beroleh 4 orang putera dan 1 orang puteri iaitu Raja Lob Yusuf (Sultan Perak ke-27) Sultan Yusuf Sharifuddin Muzaffar Shah - (mangkat di Sayong, Kuala Kangsar), Raja Muda Sulaiman Muzaffar Shah, Raja Alang Abdul Rahman Muzaffar Shah dan Raja Pandak Abdul Samad Muzaffar Shah (Abdul Rahman) dan Raja Budak Rasul (P).
Mangkat
[sunting | sunting sumber]Setahun kemudian, pada tahun 1857, Sultan Abdullah Muhammad Shah I mangkat dan dimakamkan di Durian Sebatang di daerah Hilir Perak. Baginda telah dianugerahkan gelaran Marhum I'tikadullah. Walau bagaimanapun, baginda lebih dikenali sebagai Marhum Durian Sebatang.
| Didahului oleh Sultan Shahabuddin Riayat Shah |
Sultan Perak 1851-1857 |
Diikuti oleh: Sultan Ja’afar Safiuddin Mu’adzam Shah |