Pergi ke kandungan

Skala Bortle

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Skala Bortle (juga dikenali sebagai skala Bottle) ialah skala berangka sembilan peringkat yang mengukur kecerahan langit malam di lokasi tertentu. Ia mengukur kebolehcerapan astronomi bagi objek angkasa dan gangguan yang disebabkan oleh pencemaran cahaya. John E. Bortle mencipta skala ini dan menerbitkannya dalam majalah Sky & Telescope edisi Februari 2001 untuk membantu ahli astronomi amatur menilai kegelapan tapak pemerhatian, dan untuk membandingkan kegelapan tapak pencerapan. Skala diberi julat dari Kelas 1, langit paling gelap yang terdapat di Bumi, hingga Kelas 9, langit dalam bandar. Ia memberikan beberapa kriteria untuk setiap tahap melebihi magnitud had mata kasar (NELM). [1] Ketepatan dan kegunaan skala ini juga telah dipersoalkan dalam penyelidikan baru-baru ini.[2] Jadual di bawah meringkaskan penerangan Bortle tentang kelas skala. Sesetengah kelas boleh mempunyai perbezaan yang sangat drastik daripada kelas sebelum atau selepasnya, contohnya, Bortle 4 hingga 5.

Kelas Tajuk NELM Anggaran

SQM[3] mag/arcsec2

Penerangan Warna
1 Tapak langit gelap yang sangat baik 7.6–8.0 21.99–22.0 Hitam
2 Tapak biasa yang benar-benar gelap 7.1–7.5 21.89–21.99
  • cahaya zodiak jelas kekuningan dan cukup terang untuk memberikan bayang-bayang pada waktu senja dan fajar
  • teja udara mungkin kelihatan lemah berhampiran ufuk
  • awan hanya kelihatan sebagai lubang gelap di langit
  • persekitaran hampir tidak kelihatan bebayang bentuk di langit
  • Bima Sakti musim panas sangat berstruktur
  • banyak objek Messier dan kelompok globul ialah objek mata kasar
  • M33 mudah dilihat dengan mata kasar
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 16.5
Kelabu
3 Langit luar bandar 6.6–7.0 21.69–21.89
  • cahaya zodiak menyerlah pada musim bunga dan musim luruh, dan warna masih kelihatan
  • beberapa pencemaran cahaya jelas di kaki langit
  • awan diterangi dekat ufuk, atasnya gelap
  • persekitaran yang lebih dekat kelihatan samar-samar
  • Bima Sakti musim panas masih kelihatan kompleks
  • M15, M4, M5 dan M22 ialah objek mata kasar
  • M33 mudah dilihat dengan penglihatan yang dielakkan
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 16
Biru
4 Peralihan luar bandar/ pinggir bandar 6.1–6.5 20.49–21.69
  • cahaya zodiak masih kelihatan, tetapi tidak separuh memanjang ke zenit pada waktu senja atau fajar
  • kubah pencemaran cahaya kelihatan dalam beberapa arah
  • awan diterangi dalam arah sumber cahaya, di atasnya gelap
  • persekitaran jelas kelihatan walaupun dari jauh
  • Bima Sakti jauh di atas ufuk masih mengagumkan, tetapi kurang terperinci
  • M33 ialah objek penglihatan sukar dielakkan, hanya boleh dilihat apabila tinggi di langit
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 15.5


Hijau/Kuning
5 Langit pinggir bandar 5.6–6.0 19.50–20.49
  • hanya bayangan cahaya zodiak dilihat pada malam terbaik pada musim luruh dan musim bunga
  • pencemaran cahaya boleh dilihat dalam kebanyakan arah, jika tidak semua arah
  • awan kelihatan lebih terang daripada langit
  • Bima Sakti sangat pudar atau tidak kelihatan berhampiran ufuk, dan kelihatan samar-samar di atas kepala
  • apabila bulan separa (suku pertama/terakhir) di lokasi gelap, langit kelihatan sebegini, tetapi dengan perbezaan langit kelihatan biru tua gelap
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 15
Jingga
6 Langit pinggir bandar yang terang 5.1–5.5 18.94–19.50
  • cahaya zodiak tidak kelihatan
  • pencemaran cahaya menjadikan langit dalam lingkungan 35° dari ufuk bersinar putih kekelabuan
  • awan di mana-mana di langit kelihatan agak terang
  • malah awan tinggi (sirus) kelihatan lebih terang daripada latar langit
  • persekitaran mudah dilihat
  • Bima Sakti hanya kelihatan berhampiran zenit
  • M33 tidak kelihatan, M31 kelihatan sederhana terang
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 14.5
Merah
7 Peralihan pinggir bandar/bandar 4.6–5.0 18.38–18.94
  • pencemaran cahaya menjadikan seluruh langit menjadi kelabu terang
  • sumber cahaya yang kuat dapat dilihat dalam semua arah
  • awan terang benderang
  • Bima Sakti hampir atau tidak kelihatan sama sekali
  • M31 dan M44 mungkin dilihat sekilas, tetapi tanpa perincian
  • melalui teleskop, objek Messier yang paling terang menjadi pucat samar
  • apabila bulan purnama di lokasi gelap, langit kelihatan seperti ini, tetapi dengan perbezaan langit kelihatan biru
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 14
Merah
8 Langit bandar 4.1–4.5 <18.38
  • langit berwarna kelabu muda atau jingga – seseorang boleh membaca dengan mudah
  • bintang yang membentuk corak buruj yang biasa mungkin lemah atau tidak kelihatan
  • M31 dan M44 hampir tidak dapat dilihat oleh pemerhati yang berpengalaman pada malam yang indah
  • walaupun dengan teleskop, hanya objek Messier yang terang dapat dikesan
  • magnitud pengehad dengan pemantul 12.5" ialah 13
Putih
9 Langit dalam bandar raya 4.0
  • langit terang benderang
  • banyak bintang yang membentuk buruj tidak kelihatan dan kebanyakan buruj samar juga tidak kelihatan
  • selain Pleiades, tiada objek Messier boleh dilihat dengan mata kasar
  • satu-satunya objek yang dapat diperhatikan ialah Bulan, planet-planet, dan beberapa kelompok bintang yang paling terang
Putih

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
Dalam foto pendedahan selama 10 saat ini, menghadap ke selatan ke arah Sagittarius, pencemaran cahaya mengaburkan bintang dan Bima Sakti pula kelihatan samar-samar di langit malam di pinggir bandar di California Selatan .

 

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Bortle, John E. (February 2001). "Gauging Light Pollution: The Bortle Dark-Sky Scale". Sky & Telescope. Sky Publishing Corporation. Dicapai pada 2020-05-29.
  2. ^ Crumey, Andrew (2014). "Human Contrast Threshold and Astronomical Visibility". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 442 (3): 2600–2619. arXiv:1405.4209. Bibcode:2014MNRAS.442.2600C. doi:10.1093/mnras/stu992.
  3. ^ "Dark Skies Awareness".