Pergi ke kandungan

Saputangan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Saputangan
Adegan daripada filem Saputangan.
PengarahFred Young
Lakon layarTan Tjoei Hock
Dibintangi
Syarikat
penerbitan
Bintang Soerabaja
Tarikh tayangan
  • 1949 (1949) (Hindia Timur Belanda)
Negara
BahasaIndonesia

Saputangan ialah sebuah filem percintaan 1949 dari apa yang kini Indonesia.[a] Diarahkan oleh Fred Young dan dibintangi Chatir Harro, Noorsini dan Astaman, ia berkisarkan seorang doktor muda, selepas tunangnya buta dalam kemalangan kereta, menjadi optometris dan mengembalikan penglihatan beliau.

Plot

[sunting | sunting sumber]

Sebagai tanda cintanya, pelajar perubatan Hardjono telah memberikan tunangnya Karnasih, sapu tangannya. Selepas Hardjono menamatkan peperiksaan akhir, ibu bapanya memberinya sebuah kereta baru, yang Hardjono mengambil Karnasih bercuti ke Mega Mendung, dekat Bogor. Walau bagaimanapun, semasa lawatan mereka kereta berlanggar ke dalam balak. Walaupun Hardjono menerima hanya cedera ringan, Karnasih buta dalam kemalangan tersebut.

Pada minggu-minggu selepas itu, Karnasih—berharap untuk menyembunyikan kekalahannya penglihatan dan dengan itu mengekalkan cintanya kepada beliau—enggan bertemu dengan Hardjono. Tidak putus asa, Hardjono terus menghubungi beliau. Apabila mereka bertemu, Karnasih berpura-pura bahawa dia masih dapat melihat, satu muslihat yang gagal selepas Hardjono cuba untuk memberi dia sapu tangan yang telah jatuh ke tanah.

Hardjono, dengan harapan untuk menjadi optometris dan memulihkan penglihatan Karnasih ini, memutuskan untuk pergi ke luar negara dan menerima latihan lanjut. Karnasih pula mendedikasikan masa beliau untuk mendidik kanak-kanak miskin di sekolah sendiri, Taman Karnasih.

Enam tahun berlalu, dan Hardjono—telah menerima latihan yang telah lama dicari—kepulangan. Beliau beroperasi pada Karnasih. Enam minggu berlalu, dan penglihatan Karnasih dipulihkan, yang membolehkan beliau untuk melihat kekasihnya lagi.[1]

Penerbitan

[sunting | sunting sumber]

Saputangan diarahkan oleh Fred Young sebagai filem kedua untuk syarikatnya Bintang Soerabaja, berikutan Sehidup Semati.[2] Young pada mulanya menulis cerita ini sebagai suatu pertunjukan pentas untuk kumpulan teater beliau, yang juga bernama Bintang Soerabaja.[3][4] Cerita ini telah diadaptasi ke dalam layar oleh Tan Tjoei Hock,[3] yang telah menyertai syarikat itu bersama-sama dengan pembiaya dan penerbit filem The Teng Chun.[5] Penerbitan bermula pada bulan September 1949 dan, pada masa yang dianggarkan memerlukan dua bulan penggambaran.[4]

Walaupun filem itu difilemkan dalam hitam dan putih, sapu tangan pada namanya dalam Saputangan telah tangan gelap. Sejarawan filem Indonesia Misbach Yusa Biran menulis bahawa mewarna tangan ini, dilakukan kerana rujukan kepada warna sapu tangan , telah dilakukan dengan baik, seperti yang warna gelisah.[2]

Filem ini dibintangi Chatir Harro, Noorsini dan Astaman. Ia juga menampilkan Netty Herawaty, Darussalam, Ribut Rawit, Mohammad Jusuf, Sukarsih, R.A. Sri Mulat, Pak Kasur, dan Lilik Sudjio.[6][3][7] Runut bunyinya menampilkan tujuh lagu, termasuk "Inilah Laguku", "Asmara Kelana", "Saputangan", "Pulau Bali", dan" Saputangan Tanda Kasih".[8][2][3]

Keluaran dan sambutan

[sunting | sunting sumber]

Novelisasi Saputangan telah diterbitkan oleh Gapura pada tahun 1949; rumah penerbitan, yang dimiliki oleh Andjar Asmara, telah menovelkan semua filem Indonesia yang dihasilkan atau dikeluarkan sejak kemerdekaan sehingga ke tahap itu.[9] Filem ini di pawagam pada Februari 1950, apabila ia ditayangkan di Jakarta.[10] Filem ini dieksport ke Singapura, di mana ia telah diharamkan oleh penapis filem Jack Evans pada Mei 1950 kerana "tidak mencapai taraf";[11] J. B. Kristanto, di dalam Katalog Film Indonesia, menunjukkan bahawa isu ini adalah dialog ilham Komunisme.[3] Pengharaman ini adalah dibuat pada 1 Jun 1950,[12] dan Saputangan tidak lama lagi ditayangkan kepada kejayaan popular di Teater Alhambra.[13]

Para pengulas untuk Sunday Courier menerima Saputangan mesra, menulis bahawa filem itu adalah "tidak seperti yang lain"[b] dan merupakan filem pertama Indonesia untuk tidak menampilkan sebarang pertempuran.[2]

Saputangan kini boleh hilang. Filem di Hindia telah dirakam pada filem nitrat sangat mudah terbakar, dan selepas kebakaran memusnahkan banyak gudang Produksi Film Negara pada tahun 1952, filem-filem lama difilemkan pada nitrat sengaja dimusnahkan.[14] Ahli antropologi visual Amerika Karl G. Heider menulis bahawa semua filem Indonesia dari sebelum tahun 1950 hilang.[15] Walau bagaimanapun, Kristanto merekodkan beberapa sebagai telah terselamat di arkib Sinematek Indonesia, dan Biran menulis bahawa beberapa filem propaganda Jepun terselamat di Perkhidmatan Maklumat Kerajaan Belanda.[16]

Catatan penjelasan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Filem ini dikeluarkan semasa Revolusi Nasional Indonesia, di mana masa Indonesia telah mengisytiharkan merdeka manakala Hindia Belanda masih secara rasmi wujud.
  2. ^ Original: "Laen daripada jang laen."

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Bintang Soerabaja, Saputangan, Reverse.
  2. ^ a b c d Biran 2009a, m/s. 368.
  3. ^ a b c d e Filmindonesia.or.id, Saputangan.
  4. ^ a b De Vrie Pers, Indonesische film.
  5. ^ Biran 2009b, m/s. 58.
  6. ^ Bintang Soerabaja, Saputangan, Obverse.
  7. ^ Filmindonesia.or.id, Lilik Sudjio.
  8. ^ Bintang Soerabaja, Saputangan, Obverse and Reverse.
  9. ^ Java Bode, Gapura.
  10. ^ Java Bode, Waar Gaan We Heen?.
  11. ^ Behague 1950, m/s. 17.
  12. ^ The Straits Times, Censor's Ban.
  13. ^ The Straits Times, 'Three Came Home'.
  14. ^ Biran 2012, m/s. 291.
  15. ^ Heider 1991, m/s. 14.
  16. ^ Biran 2009a, m/s. 351.

Sumber petikan

[sunting | sunting sumber]
  • Behague, John (14 May 1950). "The Big Ban: Censor Says 'No' to Four Films". The Straits Times. Singapore. m/s. 17 – melalui National Library of Singapore.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa. Jakarta: Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2009b). Peran Pemuda dalam Kebangkitan Film Indonesia. Jakarta: Ministry of Youth and Sports of Indonesia. OCLC 607257806.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2012). "Film di Masa Kolonial". Indonesia dalam Arus Sejarah: Masa Pergerakan Kebangsaan. V. Jakarta: Ministry of Education and Culture. m/s. 268–93. ISBN 978-979-9226-97-6.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Indonesische film". De Vrie Pers. Surabaya. 10 September 1949 – melalui Delpher.nl.
  • "Censor's Ban Revoked: 'Saputangan'". The Straits Times. Singapore. 2 June 1950. m/s. 1 – melalui National Library of Singapore.
  • "Lilik Sudjio". Filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-04-03. Dicapai pada 3 April 2016.
  • Heider, Karl G (1991). Indonesian Cinema: National Culture on Screen. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1367-3.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Saputangan (brochure), Bintang Soerabaja Film Corporation, 1949
  • "Saputangan". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-08-23. Dicapai pada 23 August 2012.
  • "'Three Came Home' Passed on Appeal". The Straits Times. Singapore. 15 June 1950. m/s. 1 – melalui National Library of Singapore.
  • "Usaha Penerbitan Gapura". Java Bode. Jakarta. 1 October 1949 – melalui Delpher.nl.
  • "Waar Gaan We Heen? Djakarta". Java Bode. Jakarta. 24 February 1950 – melalui Delpher.nl.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Saputangan&oldid=5199879"