Pergi ke kandungan

Revisionisme sejarah (negasisme)

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Revisionisme sejarah boleh merujuk:

  • perubahan yang sah: pemeriksaan semula yang bersifat ilmiah terhadap pengetahuan peristiwa sejarah yang wujud; atau
  • perubahan yang tidak sah: pemutarbalikan rekod sejarah supaya dapat membayangkan sesuatu peristiwa kelihatan lebih menyenang iatau kurang menyenangi; perbuatan sedemikian kekadang digelar negasisme.

Dalam percubaan untuk mengubah apa yang telah berlaku, revisionisme sejarah yang tidak sah menggunakan daya fikir menerusi teknik yang tidak sah untuk memajukan sesuatu pandangan sejarah bertafsir, biasanya terhadap jenayah perang atau jenayah terhadap manusia sejagat. Tekniknya termasuk:

  • mengemukakan dokumen palsu sebagai dokumen yang sah;
  • mereka alasan yang pintar tetapi tidak dapat dipercayai bagi mencurigai dokumen yang sah;
  • mengemukakan kesimpulan sebagai berpunca daripada buku dan sumber yang sebenarnya melaporkan sebaliknya;
  • memanipulasi statistik bagi menyokong sesuatu sudut pandangan; dan
  • sengaja salah menterjemahkan teks sumber berbahasa lain; [1]

Contoh negasisme (revisionisme sejarah yang tidak sah) di dunia fana termasuk penafian Holokus serta sesetengah historiografi Soviet.[2][3]

Pada masa ini, terdapat kelompok benci yang mengamalkan negasisme menerusi Internet. Dalam bidang sastera pula, kesan revisionisme sejarah biasanya diperihalkan dalam novel fiksyen sains seperti Nineteen Eighty-Four (1949) yang ditulis oleh George Orwell. Sesetengah negara telah menjenayahkan pengubahan negasisme terhadap sesetengah peristiwa sejarah.

Teknik revisionis berniat politik

[sunting | sunting sumber]

Mereka yang bukan ahli sejarah kekadang menghadapi masalah untuk membezakan buku sejarah yang diterbitkan oleh ahli sejarah ilmiah yang sedang membuat ulasan sebaya daripada buku laris yang ditulis oleh "penulis sejarah amatur". Justeru, sehingga David Irving didapati bersalah dalam saman mengfitnah Deborah Lipstadt, selain daripada "memalsukan sejarah", orang awam tidak sedar bahawa buku-bukunya adalah di luar daftar karya sejarah yang boleh diterima.[4] Perbezaan antara jenis-jenis buku sejarah bersandarkan teknik penyelidikan yang digunakan untuk menulis sejarah sedemikian; ketepatan dan penyemakan adalah amat sangat penting terhadap kesarjanaan sejarah. Sebagaimana dengan mana-mana disiplin saintifik, ahli sejarah diperlukan menyerahkan kertas kerja mereka untuk ulasan sebaya. Bagaimanapun, daripada berbuat demikian, para revisionis menulis semula sejarah bagi mendukung sesuatu agenda yang biasanya bersifat politik dengan menggunakan pelbagai teknik dan falasi logik bagi memperoleh kesimpulan yang diingini.

  1. ^ Lying About Hitler: History, Holocaust, and the David Irving Trial, by Richard J. Evans, 2001, ISBN 0-465-02153-0. pg. 145. The author is a professor of Modern History, at the University of Cambridge, and was a major expert-witness in the Irving v. Lipstadt trial; the book presents his perspective of the trial, and the expert-witness report, including his research about the Dresden death count.
  2. ^ Klaus Mehnert, Stalin Versus Marx: the Stalinist historical doctrine (Translation of Weltrevolution durch Weltgeschichte) Port Washington NY: Kennikat Press 1972 (1952), on the illegitimate use of history in the 1934-1952 period.
  3. ^ Roger D. Markwick, Rewriting history in Soviet Russia : the politics of revisionist historiography, 1956-1974 New York ; Basingstoke : Palgrave, 2001, on legitimate Soviet Historiography particularly in the post 1956 period.
  4. ^ Falsifier: