Persidangan Rangka Kerja Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Perubahan Iklim
Persidangan Rangka Kerja Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Perubahan Iklim | |
---|---|
Dirangka | 9 Mei 1992 |
Ditandatangani | 4 Jun 1992 di New York City, New York, Amerika Syarikat |
Berkuat kuasa | 21 Mac 1994 |
Syarat | Perantaraan oleh 50 negara |
Pengantara | 197 (semua ahli negeri PBB, termasuk negara Palestin, Niue, Pulau Cook dan Kesatuan Eropah) |
Penandatangan | 165 |
Pemegang simpanan | Setiausaha Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu |
Bahasa | Arab, Cina, Inggeris, Perancis, Rusia dan Sepanyol |
sunting |
Persidangan Rangka Kerja Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu mengenai Perubahan Iklim (UNFCCC) merupakan satu perjanjian alam sekitar antarabangsa yang telah dirundingkan pada Sidang Kemuncak Bumi di Rio de Janeiro dari 3 hingga ke 14 haribulan Jun 1992, yang kemudiannya mula berkuat kuasa pada 21 Mac 1994. Objektif UNFCCC adalah untuk "menstabilkan ketepuan gas rumah hijau di atmosfera pada tahap yang akan menghalang gangguan antropogenik berbahaya dengan sistem iklim ". Rangka kerja yang ditetapkan tiada had mengikat pelepasan gas rumah hijau bagi negara-negara individu dan tidak mengandungi mekanisme penguatkuasaan. Sebaliknya, rangka kerja menggariskan bagaimana tertentu perjanjian antarabangsa (dipanggil "protokol" atau "Perjanjian") boleh berunding untuk menetapkan had mengikat gas rumah hijau.
Pada mulanya Jawatankuasa Perundingan Antara Kerajaan dihasilkan teks Persidangan Rangka Kerja semasa mesyuarat di New York dari 30 April hingga 9 Mei 1992. UNFCCC telah diterima pakai pada 9 Mei 1992, dan dibuka untuk penandatanganan pada 4 Jun 1992. UNFCCC mempunyai 197 pihak ketika Disember 2015. Konvensyen ini mendapat pengikitirafan yang luas, sebahagian besarnya disebabkan oleh keahlian yang hampir universal.
Negara-negara ahli persidangan ini telah bertemu pada setiap tahun sejak tahun 1995 dalam Persidangan Pihak-Pihak (COP) untuk menilai kemajuan dalam menangani perubahan iklim. Pada tahun 1997, Protokol Kyoto telah membuat kesimpulan dan menubuhkan kewajipan secara sah mengikat bagi negara-negara maju untuk mengurangkan pelepasan gas rumah hijau mereka dalam tempoh 2008-2012. Perjanjian Cancún 2010 pula menyatakan bahawa pemanasan global masa depan harus dihadkan kepada di bawah 2.0 ° C (3.6 ° F) berbanding dengan peringkat pra-industri. Protokol tersebut telah dipinda pada tahun 2012 untuk merangkumi tempoh 2013-2020 dalam Pindaan Doha, msekipun ia tidak mula berkuat kuasa sehingga kini. Pada tahun 2015Perjanjian Iklim Paris diterima pakai, yang mengawal pengurangan pelepasan dari 2020 melalui komitmen negara-negara di bercita-cita tinggi sumbangan nasional yang telah ditetapkan.
Salah satu tugas pertama yang ditetapkan oleh UNFCCC adalah untuk negara-negara penandatangan untuk mewujudkan inventori gas rumah hijau kebangsaan gas rumah hijau (GHG) dan penarikan balik, yang telah digunakan untuk mewujudkan tahap 1990 penanda aras bagi penyertaan dalam Lampiran I negara kepada Protokol Kyoto dan untuk komitmen negara-negara kepada pengurangan GHG. inventori dikemaskini hendaklah sentiasa dikemukakan oleh negara-negara Annex I.
UNFCCC juga nama Sekretariat PBB didakwa menyokong operasi Konvensyen, dengan pejabat-pejabat di Haus Carstanjen, dan Kampus PBB [dikenali sebagai: Langer Eugen] Bonn, Jerman. Dari tahun 2006 hingga 2010, ketua sekretariat adalah Yvo de Boer. Pada 17 Mei 2010, Christiana Figueres dari Costa Rica menggantikan de Boer. Sekretariat, diperkukuhkan melalui usaha selari Panel Antara Kerajaan mengenai Perubahan Iklim (IPCC), bertujuan untuk mendapatkan kata sepakat melalui mesyuarat dan perbincangan mengenai pelbagai strategi.