Perarakan "Keranda 152" yang dipimpin oleh Persatuan Kebangsaan Pelajar Islam Malaysia (PKPIM) & Gerakan Mansuh PPSMI (GMP) ke Istana Negara sebagai tanda terkuburnya Bahasa Kebangsaan ekoran dari pelbagai dasar kerajaan yang "menghina" Bahasa Kebangsaan termasuk PPSMILihat juga Keranda 152
Perarakan Keranda Mac 2009 merupakan perarakan aktivis bahasa dan rakyat Malaysia yang antara lain mahu polisi Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI) dimansuhkan. Perarakan ini, yang disertai oleh lebih 30,000 orang, bermula pada pukul 2 petang pada 7 Mac2009 menuju ke Istana Negara bagi menyerahkan memorandum kepada Yang Dipertuan Agong.[1] Perarakan ini dianjurkan oleh Gerakan Mansuhkan PPSMI (GMP) dan disertai oleh Sasterawan Negara Datuk A. Samad Said dan pengerusi GMP Datuk Dr Hassan Ahmad serta barisan pemimpin pertubuhan bukan kerajaan (NGO), gerakan mahasiswa, dan parti politik.
Perarakan ini cukup signifikan kerana ia mengingatkan kembali memori sejarah matlamat perarakan Keranda 152 yang pertama yang diadakan pada tahun 1967. Justeru perarakan ini telah diberi nama perarakan "Keranda 152 Ke-2". Perarakan ini diadakan kerana mahu mengembalikan kedudukan Bahasa Melayu ke tempat yang sewajarnya dalam sistem pendidikan negara Malaysia. Kejayaan demi kejayaan yang dicapai menerusi medium Bahasa Melayu telah dimusnahkan oleh dasar PPSMI yang dianjurkan oleh mantan Perdana Menteri Malaysia, Tun Dr Mahathir Mohamad pada 2002 dan dilaksanakan pada 2003. Menteri Pelajaran yang ditugaskan menjayakan PPSMI ialah Datuk Musa Mohamad dan Datuk Hishamuddin Tun Hussein.
Perarakan Keranda Mac 2009 dibuat sebagai reaksi kepada polisi PPSMI yang diperkenalkan semasa zaman Tun Dr Mahathir Mohamand. Dr Mahathir yang berpendidikan Inggeris dan belajar di Singapura menganggap bahasa Inggeris lebih wajar digunakan sebagai bahasa pengantar di peringkat sekolah rendah, sekolah menengah dan universiti di Malaysia. Kemajuan IT dan khususnya internet menyebabkan bahasa Inggeris semakin menyerlah sehingga semua negara di dunia beralih kepada bahasa itu. Bahasa yang digunakan di internet ialah bahasa Inggeris. Internet ialah perpustakaan terbesar di dunia di mana semua pelajar boleh menimba ilmu secara percuma dan di hadapan komputer sahaja. Secara teorinya, dengan menguasai bahasa Inggeris, rakyat Malaysia tidak perlu menterjemah buku atau menulis semula buku yang diterjemahkan. Buku-buku Sains dan Matematik yang berlambak dalam perpustakaan di Barat tidak mampu diterjemahkan semua. Negara Jepun hanya terdaya menterjemahkan buku-buku baru terpilih dalam masa 3 bulan.[perlu rujukan] Negara Jepun merupakan sebuah negara maju ,ramai penduduk, ramai pakar sains dan matematik dan lebih penting ramai pembeli-pembaca buku.
Pembelajaran subjek Sains dan Matematik dalam bahasa Melayu memerlukan gandaan kerja. Proses mencipta istilah, menukar istilah dari Bahasa Inggeris kepada Bahasa Melayu, penterjemahan, penerbitan buku, percetakan buku-buku menyebabkan jutaan buku Sains dan Matematik tulen belum sampai kepada rakyat berbahasa Melayu.[perlu rujukan]
Hujah-hujah di atas bagaimanapun dibidas oleh kebanyakan sarjana dan ahli bahasa Melayu. Antaranya Akademi Sains Islam Malaysia[2], Kumpulan Prihatin[3], Majlis Profesor Sains Dan Teknologi Universiti Kebangsaan Malaysia, Persatuan Penterjemah Malaysia, dan lain-lain lagi pertubuhan sivil dan bukan kerajaan.[4] Tentangan turut ditunjukkan oleh persatuan bukan Melayu seperti Dong Zhou dan Yayasan Tamil.
Tsunami politik 2008 membuka lebih banyak ruang demokrasi untuk bersuara. Pejuang bahasa melihat demonstrasi merupakan alternatif untuk mengembalikan martabat kedudukan bahasa Melayu. Perarakan yang sudah menjadi perkara biasa di Indonesia dan Thailand dilihat berkesan dalam menyuarakan pandangan rakyat. PPSMI juga didakwa bertentangan dengan Perkara 152, Perlembagaan Persekutuan, Akta Pendidikan 1996 dan sebagainya yang memartabatkan bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi Malaysia.
PPSMI dikatakan menipu rakyat. Peratus kelulusan UPSR, PMR dan SPM direndahkan agar menampakkan PPSMI telah berjaya. Sebelum dan selepas menduduki peperiksaan UPSR, PMR dan SPM, pelajar dikaji tentang pilihan Bahasa Melayu atau Bahasa Inggeris. Dikatakan ramai yang menggunakan bahasa Inggeris. Guru-guru Melayu juga tidak mampu menaakul, mengajar dan berinteraksi dalam bahasa Inggeris. Pelajar hilang minat belajar akan tercicir dan laku musnah meningkat di sekolah-sekolah. Prasarana dan alat bantu mengajar yang disediakan di sekolah seperti troli, pembesar suara, mikrophone, suiz elektrik, skrin, komputer, LCD dan internet tidak berkesan sama sekali. Banyak sekolah dan kelas yang tidak ada elektrik, tidak dipasang tinggi, alatan dirosakkan dan dibiar membazir. Guru tidak cukup tenaga dan masa untuk memasang LCD dan komputer dari kelas ke kelas. Teori tidak sama dengan praktikal. Mereka yang merancang PPSMI ini bukan berlatar belakang guru yang akan mengajar dari kelas ke kelas. Akhirnya kontraktor projek dan pembekal yang untung berlipat ganda.
Pada peringkat awal Gabungan Persatuan Penulis Nasional
(GAPENA) telah mengadakan beberapa siri rundingan dengan kerajaan merayu supaya Dasar
Pembelajaran & Pengajaran Sains & Matematik dalam Bahasa
Inggeris (PPSMI) ini dimansuhkan. Namun, tindakan lembut ini tidak langsung menghiraukan kerajaan. Berikutan tindakan kurang agresif ini akhirnya menyebabkan muncul satu gerakan baru - Gerakan Mansuh PPSMI
(GMP) di mana pejuang-pejuang bahasa dihimpunkan pada saat-saat akhir. Pada peringkat awal GMP yang dipimpin Datuk Dr Hassan Ahmad dan SN Dato' A. Samad Said ia dipersenda sebagai orang sastera, bukan orang sains. Mulanya bilangan peserta dan matlamat perarakan ini juga dianggap tidak merisaukan kerajaan. Namun, GMP telah berjaya dikembangkan oleh beberapa pertubuhan termasuk Persatuan Kebangsaan Pelajar Islam Malaysia (PKPIM) dan Kesatuan Sekerja DBP sehingga mendapat sokongan ratusan gabungan Pertubuhan Bukan Kerajaan (NGO) lain termasuk tokoh-tokoh melayu dalam bidang Sains & Matematik. Antara tokoh akademik yang terlibat termasuklah Prof Shahrir Md Zain, Prof Emeritus Abdullah Hassan, Prof Emeritus Dato' Nik Safiah Karim dan Prof Dr Abu Bakar Hamid. Hishammudin Tun Hussein menempelak tokoh-tokoh bahasa ini kerana gagal bersuara ketika PPSMI hendak dilaksanakan.[5]
A. Samad Said mula menggunakan pentas politik PAS untuk memberi ceramah penerangan. Gerakan Mansuhkan PPSMI (GMP) ditubuhkan di hadapan Pasar raya Sogo iaitu ketika prapelancaran diadakan pada bulan Januari 2009. Sedapat mungkin parti politik tidak dilibatkan kerana perarakan ini dianggap suci dan ikhlas agar kerajaan boleh diajak bersemuka dan patah balik ke 2003.
Antara lain GMP mengemukan tuntutan berikut:
Mendaulatkan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan
Menyelamatkan bahasa ibunda
Meningkatkan pengajaran bahasa Inggeris di sekolah
Perarakan ini telah dirancang sebelum 31 Januari 2009 lagi. Pada mulanya polis enggan mengeluarkan permit perhimpunan. Polis memberi amaran berkali-kali agar rakyat tidak menyertai perhimpunan haram. Akhirnya polis mengeluarkan permit di Masjid Negara sahaja. Perhimpunan di Sogo , Pasar Seni dan berarak beramai-ramai ke Istana Negara tidak dibenarkan sama sekali.
1.00 tengah hari penyokong anti PPSMI semakin ramai di Masjid Negara, Sogo dan Pasar Seni. Presiden PAS, Datuk Seri Abdul Hadi Awang, Setiausaha Agung PAS, Nasharuddin Mat Isa dan lain-lain pemimpin kelihatan sembahyang Zohor di Masjid Negara. Helikopter polis berlegar-legar di udara bagi mengira jumlah , lokasi pennyokong , arah aliran ,memberi gambaran dan arahan keselamatan lebih tepat .
2.00 tengah hari , A Samad Said dan Datuk Hassan Ahmad bergerak ke Istana Negara bagi menghantar memorandum kepada Penolong Datuk Paduka Maharajalela, Azuan Effendy Zairakithnaini . Polis mengiringi mereka hingga ke pintu pagar dan memorandum berjaya diserahkan . Pihak Yang di Pertuan Agong, Sultan Mizan Zainal Abidin menyatakan dari awal lagi tidak berada di Istana Negara.
2.10 petang Pasukan polis dan FRU menghalang 8000 penyokong keluar berarak dari pintu anjung Masjid Negara. FRU terpaksa berundur bagi mengelak kejadian tidak dingini berlaku. Hampir kesemua berpakaian baju T putih dengan tulisan merah 'Mansuhkan PPSMI', 'Daulatkan Bahasa Kebangsaan','Selamatkan Bahasa Ibunda','Tingkatkan Pengajian Bahasa Inggeris di Sekolah'. Mereka bergerak melalui Jalan Kinabalu dan di bulatan bergerak ke Jalan Kampung Attap dan Jalan Syed Putra dan menuju Istana Negara yang terletak di Jalan Istana. Keranda 152 yang diusung oleh pimpinan mahasiswa dari PKPIM telah menjadi panji-panji serta menyemarakkan lagi semangat rakyat yang hadir untuk terus mara walaupun dihujani gas pemedih mata.
2.22 petang Trak merah FRU dan lori meriam air bergerak dari Taman Tasik Perdana mengikut Jalan Tun Sambanthan dan ke Jalan Syed Putra dan menghalang orang ramai di Lebuh raya Mahameru . Ketua polis memberi amaran kepada orang ramai jangan mendekati kawasan Istana Negara. Polis dan FRU akan menangkap sesiapa yang melanggar arahan, menahan mereka di dalam trak dan melepaskan tembakan gas pemedih mata.
2.40 petang FRU yang berbaris di Lebuhraya Mahameru melepaskan 10 tembakan gas pemedih mata. A Samad Said turut terkena gas pemedih mata. Pimpinan mahasiswa PKPIM yang membawa keranda 152 berwarna coklat terpaksa lari menyelamatkan Keranda ketika terperangkap dalam gas yang menyesakkan tekak dan pedih mata . 3.00 petang Ustaz Ahmad Awang (PAS) turut berundur.
3.30 petang FRU melepaskan tembakan di luar Masjid Negara. Mahfuz Omar , Dr Zulkifli Mohamad dan Syed Shahir Mohamad kelihatan berada di sana. Seramai 124 orang telah ditangkap di pelbagai lokasi.
4.00 Kumpulan 1000 orang dipimpin Cikgu Bad dan Mohamad Sabu bergerak dari Jalan Tun Sambanthan menuju ke Pasar Seni .
Datuk Hishamuddin Tun Hussein kesal dengan perhimpunan anti PPSMI ini kerana PPSMI telah dilaksanakan selama 6 tahun tanpa gangguan. Beliau percaya ada dalang (pembangkang) yang mempengaruhi pejuang dan pencinta bahasa ini. Kementerian Pelajaran tidak akan berganjak serta merta tetapi mengikut proses. Kementerian tidak boleh dipersalahkan kerana PPSMI merupakan keputusan beberapa kementerian dan Jemaah Menteri. [8][9]Perhimpunan ini juga mendapat sokongan dari beberapa parti politik pembangkang dengan kehadiran pimpinan tertinggi dari parti masing-masing.
Pada 13 Mac 2009 beberapa individu telah disenaraikan dalam media arus perdana sebagai individu yang dikehendaki polis kerana dikatakan cuba untuk mencetuskan huru hara ekoran demonstrasi tersebut. Antara nama yang disiarkan adalah Dato' Dr Hassan Ahmad, SN Dato' A Samad Said, Hasni Abas (DBP), Prof Shahrir Md Zain, Muhammad Faisal Bin Abdul Aziz (Presiden PKPIM), Ainon Muhamad, Prof Emeritus Abdullah Hassan, Suhaizan Kayat dan Dinsman.
Perdana Menteri Malaysia , Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi menyatakan perarakan anti PPSMI yang terdiri dari kalangan Melayu hendaklah diambil kira . Kiranya pandangan NGO dan orang ramai ini tidak ditangani sebaik-baiknya bagi mengelakkan isu ini berpanjangan. [10] Isu PPSMI akan memberi persepsi orang Melayu bahawa UMNO tidak lagi membela Melayu dan bahasa Melayu. [11] Pejuang bahasa berhimpun di Rumah Pena dan menafikan mereka didalangi pembangkang. Dr Awang Sariyan mencemuh Datuk Hishamuddin sebagai 'baru bangkit daripada lena yang panjang atau diserang penyakit pelupa yang kronik.' Sebenarnya sejak 2002, para pejuang bahasa dengan penuh adab dan kesantunan mencuba menggunakan saluran intelektual dan yang dikatakan "saluran betul" .Pelbagai seminar, konvensyen, forum, pertemuan dengan pemimpin pelbagai pihak, hatta kedua-dua orang Perdana Menteri, penyerahan memorandum dan hasil kajian empiris, penggunaan media cetak dan media elektronik telah digunakan agar PPSMI tidak dilaksanakan. Pimpinan Dewan Bahasa dan Pustaka dan Persatuan Linguistik Malaysia pernah berunding dengan Datuk Hishamuddin selaku Menteri Belia dan Sukan merangkap Ketua Pemuda Umno di pejabatnya di Jalan Dato' Onn.[12] Perbahasan PPSMI telah diadakan Di Dewan Perhimpunan Cina Selangor berhampiran DBP pada 2002.
Naib Presiden UMNO, Tan Sri Muhyiddin Yassin mahu isu PPSMI dibincangkan dalam Perhimpunan Agung UMNO ke-63 pada 24-28 Mac 2009 . Jika tidak , keyakinan orang Melayu kepada UMNO akan terhakis.
Menteri di Jabatan Perdana Menteri Tan Sri Bernard Dompok menyatakan tidak ada sebab Kementerian Pelajaran kembali kepada dasar lama oleh kerana bahasa Melayu tidak pernah terancam. Semua aspek telah dipertimbangkan semasa Dr Mahathir Mohamad mencadangkannya.[13]
