Pergi ke kandungan

Perang China-Perancis

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Perang China-Perancis
中法戰争
Guerre franco-chinoise
Chiến tranh Pháp-Thanh
Sebahagian daripada Kempen Tonkin

Operasi dalam Perang China-Perancis (1884–1885)
TarikhOgos 1884 – April 1885
Lokasi
China Tenggara, Taiwan, Vietnam Utara
Keputusan Kemenangan Perancis; Perjanjian Tientsin
Perubahan
wilayah
Penguasaan Perancis ke atas Tonkin dan Annam.
Pihak yang terlibat
Perancis Perancis Dinasti Qing China
Tentera Bendera Hitam
Vietnam
Komandan dan pemimpin
Perancis Amédée Courbet
Perancis Sébastien Lespès
Perancis Louis Brière de l'Isle
Perancis François de Négrier
Perancis Laurent Giovanninelli
Perancis Jacques Duchesne
Dinasti Qing Zhang Peilun
Dinasti Qing Pan Dingxin
Dinasti Qing Wang Debang
Dinasti Qing Feng Zicai
Dinasti Qing Tang Ching-sung
Dinasti Qing Liu Mingchuan
Dinasti Qing Sun Kaihua
Liu Yongfu
Hoang Ke Viem
Kekuatan
15,000 hingga 20,000 tentera 25,000 hingga 35,000 tentera (dari wilayah Guangdong, Guangxi, Fujian, Zhejiang dan Yunnan)
Kerugian dan korban
2,100 terbunuh atau cedera 10,000 terbunuh atau cedera

Perang China-Perancis (Bahasa Cina: pinyin: Zhōng Zhànzhēng, Perancis: Guerre franco-chinoise, Vietnam: Chiến tranh Pháp-Thanh) adalah satu konflik terhad yang berlangsung di antara bulan Ogos 1884 sehingga April 1885 bagi memutuskan sama ada Perancis patut mengantikan China dalam mengawal Tonkin (sebuah kawasan di utara Vietnam). Biasanya, setelah mencapai tujuan peperangan, Perancis akan menganggap bahawa mereka telah memenangi perang.[1] Walau bagaimanapun, kemenangan Perancis tercemar dengan beberapa kekalahan dalam pertempuran berasingan dan tentera China beraksi lebih baik berbanding dalam beberapa peperangan luar negara lain pada kurun ke-19. Dalam beberapa kejadian berdekatan Guangxi dan Taiwan, perang ini dianggap dimenangi oleh China.[2]

  1. ^ Chere, 188–90; Eastman, 200–205
  2. ^ For example, the Taiwanese scholar Lung Chang, whose 1993 study of the Sino-French War scrupulously examined both the French and Chinese sources, hailed it as 'the Qing Dynasty's sole victory in arms against a foreign opponent' ('清朝對外用兵唯一以勝利結束之戰爭') based on the performance of the Chinese Army in the conflict. See Lung Chang, 6
  • Armengaud, J., Lang-Son: journal des opérations qui ont précédé et suivi la prise de cette citadel (Paris, 1901)
  • Bonifacy, A propos d’une collection des peintures chinoises représentant diverse épisodes de la guerre franco-chinoise de 1884-1885 (Hanoi, 1931)
  • Chere, L. M., 'The Hong Kong Riots of October 1884: Evidence for Chinese Nationalism?', Journal of the Hong Kong Branch of the Royal Asiatic Society, 20 (1980), 54–65 [1]
  • Chere, L. M., The Diplomacy of the Sino-French War (1883–1885): Global Complications of an Undeclared War (Notre Dame, 1988)
  • Duboc, E., Trente cinq mois de campagne en Chine, au Tonkin (Paris, 1899)
  • Eastman, L., Throne and Mandarins: China's Search for a Policy during the Sino-French Controversy (Stanford, 1984)
  • Elleman, B., Modern Chinese Warfare, 1795–1989 (New York, 2001) [2]
  • Garnot, L'expédition française de Formose, 1884–1885 (Paris, 1894)
  • Harmant, J., La verité sur la retraite de Lang-Son (Paris, 1892)
  • Huard, L., La guerre du Tonkin (Paris, 1887)
  • Lecomte, J., Le guet-apens de Bac-Lé (Paris, 1890)
  • Lecomte, J., Lang-Son: combats, retraite et négociations (Paris, 1895)
  • Loir, M., L'escadre de l'amiral Courbet (Paris, 1886)
  • Lung Chang [龍章], Yueh-nan yu Chung-fa chan-cheng [越南與中法戰爭, Vietnam and the Sino-French War] (Taipei, 1993)
  • Marolles, Vice-amiral de, La dernière campagne du Commandant Henri Rivière (Paris, 1932)
  • Randier, J., La Royale (La Falaise, 2006) [ISBN 2-35261-022-2]
  • Bernard, H., L'Amiral Henri Rieunier (1833-1918) Ministre de la Marine - La Vie Extraordinaire d'un Grand Marin (Biarritz, 2005)
  • Thomazi, A., La conquête de l'Indochine (Paris, 1934)
  • Thomazi, A., Histoire militaire de l'Indochine français (Hanoi, 1931)

Templat:Sino-French war Templat:French Indochina Templat:Former French colonies