Pengakhiran apartheid di Afrika Selatan

Latar belakang

Contoh penindasan orang berkulit putih terhadap orang berkulit hitam

Permulaan penentangan terhadap apartheid

Pengakhiran rasmi kerajaan apartheid di Afrika Selatan adalah kemenangan yang dicapai melalui usaha yang besar. Ia memerlukan aktivisme jangka panjang di peringkat domestik dan antarabangsa, bersama-sama dengan tekanan ekonomi global, untuk menamatkan sistem yang membenarkan minoriti kulit putih menindas majoriti kulit hitam.Selepas bertahun-tahun demonstrasi yang sering bergolak, pembongkaran apartheid bermula pada awal 1990-an dan mencapai kemuncaknya dengan penubuhan kerajaan demokratik di Afrika Selatan pada tahun 1994.

Pada 27 April 1994, negara ini mengadakan pilihan raya presiden bebas yang julung kali diadakan, memilih Nelson Mandela, seorang aktivis terkenal yang telah dipenjarakan selama 27 tahun kerana menentang aparteid. Penentangan awal terhadap undang-undang apartheid membawa kepada pengenaan batasan tambahan, seperti larangan Kongres Kebangsaan Afrika (ANC) yang berpengaruh, iaitu sebuah parti politik di barisan hadapan perjuangan anti-apartheid.

Di dalam Afrika Selatan

Sejak bermulanya pemerintahan putih bebas pada tahun 1910, orang Afrika Selatan berkulit hitam menyuarakan penentangan mereka terhadap pemisahan kaum melalui penentangan terancang, termasuk boikot, rusuhan, dan bentuk protes lain.

Penentangan orang Afrika Selatan berkulit hitam semakin memuncak selepas Parti Nasionalis yang diperintah minoriti kulit putih mengambil alih kuasa pada tahun 1948 dan menggubal undang-undang apartheid. Undang-undang ini secara berkesan melarang semua saluran protes yang sah dan tanpa kekerasan untuk warga Afrika Selatan yang bukan berkulit putih.

Pada tahun 1960, Parti Nasionalis telah mengharamkan kedua-dua Kongres Kebangsaan Afrika (ANC) dan Kongres Pan Africanis (PAC),dimana kedua-duanya menyokong kerajaan kebangsaan yang dikawal oleh majoriti berkulit hitam. Ramai pemimpin ANC dan PAC telah dipenjarakan, termasuk pemimpin ANC iaitu Nelson Mandela, yang telah menjadi simbol gerakan anti-apartheid.

Dengan kemasukan Nelson Mandela ke dalam penjara, pemimpin anti-apartheid yang lain melarikan diri daripada Afrika Selatan dan pengikutnya di negara jiran iaitu Mozambique dan negara-negara Afrika yang memberi sokongan termasuk Guinea, Tanzania dan Zambia.

Selepas kejadian

Nelson Mandela

Komuniti antarabangsa dan akhir apartheid

Aktivisme anti-apartheid telah menarik perhatian seluruh dunia kepada Nelson Mandela. Peguam bela dari seluruh dunia menyeru Afrika Selatan untuk membebaskan beliau dan anggota ANC lain yang dipenjarakan, serta membenarkan kepulangan ahli yang dibuang ke negara itu. Peguam bela dari seluruh dunia telah menyeru Afrika Selatan untuk membebaskan beliau dan anggota ANC lain yang telah dipenjarakan, serta membenarkan kepulangan ahli yang dibuang ke negara itu kembali.

Selepas polis Afrika Selatan berkulit putih melepaskan tembakan ke atas penunjuk perasaan berkulit hitam yang tidak bersenjata di bandar Sharpeville pada tahun 1960, mengakibatkan kematian 69 individu dan kecederaan 186 individu yang lain, masyarakat antarabangsa mula menyuarakan penentangannya terhadap kekejaman rejim apartheid Afrika Selatan.

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengemukakan cadangan untuk mengenakan sekatan ekonomi terhadap kerajaan Afrika Selatan yang dikuasai oleh orang berkulit putih. Untuk mengekalkan pakatan di Afrika, anggota berpengaruh Majlis Keselamatan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, seperti Great Britain, Perancis, dan Amerika Syarikat, berjaya berjaya mengurangkan sekatan. Walau bagaimanapun, sepanjang tahun 1970-an, gerakan anti-apartheid dan hak sivil di Eropah dan Amerika Syarikat mendorong beberapa kerajaan untuk mengenakan sekatan secara bebas ke atas kerajaan de Klerk.

P.W Botha

Hari terakhir apartheid

Berhadapan dengan protes domestik yang semakin meningkat dan kecaman global apartheid, Perdana Menteri Afrika Selatan iaitu P.W. Botha telah kehilangan sokongan daripada Parti Kebangsaan yang memerintah dan meletak jawatan pada tahun 1989. Penggantinya, F. W. de Klerk,telah mengejutkan orang awam dengan menarik balik larangan ke atas Kongres Kebangsaan Afrika (ANC) dan parti pembebasan Kulit Hitam yang lain, mengembalikan kebebasan akhbar, dan melepaskan tahanan politik. Pada 11 Februari 1990, Nelson Mandela, yang telah dipenjarakan selama 27 tahun, muncul sebagai lelaki bebas.

Mendapat manfaat daripada sokongan global yang semakin meningkat, Mandela meneruskan kempennya untuk membongkar apartheid, menyokong transformasi aman. Walau bagaimanapun, pembunuhan aktivis yang dihormati iaitu Martin Thembisile (Chris) Hani pada tahun 1993 telah mencetuskan lonjakan sentimen anti-apartheid, sekaligus meningkatkan semangat untuk perubahan.