Pergi ke kandungan

Orang Sakai

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Orang Sakai atau puak sakai merujuk pada satu suku kaum orang asli yang tinggal di dalam hutan di Brunei, Indonesia dan Malaysia. Juga suatu masa dahulu di Singapura.[1] Sacara tradisi, orang Sakai termasuk di bawah penguasaan Sultan / Raja tempatan dan mempunyai hak bagi hasil hutan.[2][3] Pihak penjajah British pernah membezakan "Sakai" sebagai orang asal yang masih mengikut kepercayaan nenek moyang berbanding yang memeluk agama Islam dan kebudayaan orang Melayu dalam perbancian dilakukan mereka.[4]

Ketua puak Sakai dikenali sebagai Tok Batin, satu kedudukan yang diwarisi secara turun temurun.[5]

  1. ^ Hikayat Hang Tuah (menurut naskah Dewan Bahasa dan Pustaka). Dewan Bahasa dan Pustaka, 1966 - Legends, Malay - 523 pages
  2. ^ Orang Sakai dewasa ini, Isjoni Ishaq, Unri Press, 2005 - Social Science - 59 pages
  3. ^ Journal of the Malaysian Branch of the Royal Asiatic Society, Volume 77, Issue 2. The Branch, 2004 - Malaysia
  4. ^ Nobuta Toshihiro (2009). Living On The Periphery: Development and Islamization Among the Orang Asli in Malaysia. Subang Jaya: Center for Orang Asli Concerns. m/s. 23–4. ISBN 978-983-43248-4-1.
  5. ^ Orang Sakai di Riau: masyarakat terasing dalam masyarakat Indonesia : kajian ... By Parsudi Suparlan

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]