Operasi Paul Bunyan

Operasi Paul Bunyan
Sebahagian daripada Konflik Korea selepas gencatan senjata
Tarikh 21 Ogos 1976 Lokasi Kawasan Keselamatan Bersama, Zon Demilitarisasi Korea, Korea
Pihak yang terlibat
Amerika Syarikat Republik Keempat Korea Selatan	Korea Utara
Komandan dan pemimpin
General Richard G. Stilwell	Lieutenant Pak Chol
Unit terlibat
Kumpulan Sokongan Tentera Amerika Syarikat JSF Platun pertama dan ke-2 Briged 1 Pasukan Khas	Tidak diketahui
Kekuatan
813 infantri 27 helikopter 1 kereta kebal	150 hingga 200 infantri
Kerugian dan korban
	1 pokok ditebang

Sebagai tindak balas kepada Peristiwa Pembunuhan Kapak Korea, UNC memutuskan bahawa daripada memangkas dahan yang mengaburkan penglihatan, mereka akan menebang pokok itu dengan bantuan kekuatan yang luar biasa. Parameter operasi telah diputuskan di Rumah Putih, di mana Presiden AS Gerald Ford telah mengadakan perbincangan krisis. Ford dan penasihatnya bimbang untuk menunjukkan kekuatan untuk menghukum Korea Utara tanpa menyebabkan peningkatan lebih lanjut. Operasi itu, yang dinamakan sempena penebang kayu mitos dengan nama yang sama, difikirkan sebagai pertunjukan kekerasan oleh AS dan Korea Selatan dan diuruskan dengan teliti untuk mengelakkan peningkatan selanjutnya. Ia telah dirancang selama dua hari oleh Jeneral Richard G. Stilwell dan kakitangannya di ibu pejabat UNC di Seoul.

Angkatan

Operasi Paul Bunyan telah dijalankan pada 21 Ogos jam 07:00, tiga hari selepas pembunuhan itu. Konvoi 23 kenderaan Amerika dan Korea Selatan ("Task Force Vierra," dinamakan sempena Leftenan Kolonel Victor S. Vierra, komander Kumpulan Sokongan Tentera Amerika Syarikat) memandu ke JSA tanpa sebarang amaran kepada warga Korea Utara, yang mempunyai satu pemerhatian. jawatan kakitangan pada jam itu. Di dalam kenderaan itu terdapat dua pasukan lapan orang jurutera tentera (dari Batalion Jurutera Ke-2, Divisyen Infantri Ke-2) yang dilengkapi dengan gergaji untuk menebang pokok itu.

Pasukan itu diiringi oleh dua platun keselamatan 30 orang dari Pasukan Keselamatan Bersama, yang bersenjatakan pistol dan pemegang kapak. Platun 1 memastikan pintu masuk utara ke JSA melalui Jambatan Tidak Kembali, manakala Platun Kedua mengamankan pinggir selatan kawasan itu.

Pada masa yang sama, pasukan dari Kompeni B, yang diperintahkan oleh Kapten Walter Seifried, telah mengaktifkan sistem letupan untuk pertuduhan di Freedom Bridge dan meriam utama 165mm kenderaan jurutera tempur M728 menyasarkan pada jarak pertengahan untuk memastikan jambatan itu akan jatuh jika perintah telah diberikan untuk memusnahkannya. Juga, Syarikat B, menyokong Syarikat E (jambatan), sedang membina rakit M4T6 di Sungai Imjin sekiranya keadaan memerlukan pemindahan kecemasan melalui laluan itu.

Selain itu, pasukan petugas 64 orang dari Briged Pasukan Khas Pertama Tentera Darat ROK mengiringi mereka, bersenjatakan kelab dan dilatih dalam taekwando, kononnya tanpa senjata api. Bagaimanapun, sebaik sahaja mereka meletakkan trak mereka berhampiran Jambatan Tiada Kembali, mereka mula membuang beg pasir yang memenuhi bahagian bawah trak dan menyerahkan senapang M16 dan pelancar bom tangan M79 yang telah disembunyikan di bawahnya. Beberapa komando juga mempunyai lombong M18 Claymore yang diikat pada dada mereka dengan mekanisme tembakan di tangan mereka, dan menjerit kepada warga Korea Utara untuk menyeberangi jambatan.

Sebuah syarikat infantri AS dalam 20 helikopter utiliti dan tujuh helikopter serangan Cobra mengelilingi di belakang mereka. Di belakang helikopter ini, B-52 Stratofortresses datang dari Guam diiringi oleh F-4 Phantom II AS dari Pangkalan Udara Kunsan dan pesawat pejuang F-5 dan F-86 Korea Selatan kelihatan terbang melintasi langit pada ketinggian tinggi. F-4E dari Osan AB dan Pangkalan Udara Taegu, Korea Selatan, pengebom F-111 dari Sayap Pejuang Taktikal ke-366 dari Pangkalan Tentera Udara Mountain Home, ditempatkan, dan F-4C dan F-4D Phantoms dari TFW Kadena Air ke-18 Pangkalan dan Pangkalan Udara Clark juga dikerahkan. Pasukan petugas pengangkut pesawat USS Midway juga telah dipindahkan ke stesen di luar pesisir.

Berhampiran tepi DMZ, banyak lagi infantri AS dan Korea Selatan yang bersenjata berat, artileri termasuk Batalion Kedua, Rejimen Pertahanan Udara ke-71 bersenjatakan peluru berpandu Hawk yang Diperbaiki, dan perisai sedang menunggu untuk menyokong pasukan operasi khas. Pangkalan berhampiran DMZ telah disediakan untuk dirobohkan dalam kes tindak balas tentera. Keadaan pertahanan (DEFCON) telah dinaikkan atas perintah Jeneral Stilwell, seperti yang kemudiannya diceritakan dalam kertas penyelidikan Kolonel De LaTeur. Selain itu, 12,000 tentera tambahan telah diarah ke Korea, termasuk 1,800 Marin dari Okinawa. Semasa operasi itu, pengebom strategik berkeupayaan nuklear mengelilingi JSA.

Secara keseluruhan, Pasukan Petugas Vierra terdiri daripada 813 orang: hampir semua lelaki Kumpulan Sokongan Tentera Amerika Syarikat yang mana Pasukan Keselamatan Bersama merupakan sebahagian daripadanya, sebuah syarikat peninjau Korea Selatan, sebuah syarikat Pasukan Khas Korea Selatan yang telah menyusup ke kawasan sungai. di tepi jambatan pada malam sebelumnya, dan anggota sebuah syarikat senapang komposit bertetulang dari Rejimen Infantri ke-9. Sebagai tambahan kepada pasukan ini, setiap pasukan UNC di seluruh Korea Selatan berada dalam keadaan berjaga-jaga dalam pertempuran.

Operasi

Jurutera dalam konvoi (dua pasukan dari Kompeni B dan Kompeni C, Batalion Jurutera Kedua, diketuai oleh Leftenan Pertama Patrick Ono, yang telah menjalankan peninjauan pokok yang menyamar sebagai koperal Korea dua hari sebelumnya) meninggalkan kenderaan mereka sebaik sahaja konvoi tiba. dan segera mula menebang pokok itu sambil berdiri di atas bumbung lori mereka. Trak Platun Ke-2 diletakkan untuk menghalang Jambatan Tiada Kembali. Baki pasukan petugas bersurai ke kawasan yang ditugaskan di sekeliling pokok itu dan mengambil alih peranan mereka untuk mengawal jurutera.

Korea Utara segera bertindak balas dengan kira-kira 150 hingga 200 tentera, yang bersenjatakan mesingan dan senapang serangan. Askar Korea Utara kebanyakannya tiba dengan bas tetapi tidak meninggalkan mereka pada mulanya dan menyaksikan peristiwa itu berlaku. Apabila melihat ketibaan mereka, Leftenan Kolonel Vierra menyampaikan komunikasi radio, dan helikopter dan jet Tentera Udara kelihatan di kaki langit. Pangkalan Udara Yokota di Jepun berada dalam keadaan berjaga-jaga. Landasan laluan penerbangan adalah "nose to tail" dengan sedozen C-130 bersedia untuk menyediakan sandaran. Orang Korea Utara dengan cepat keluar dari bas mereka dan mula menetapkan kedudukan mesingan dua orang, di mana mereka memerhati dalam diam ketika pokok itu ditebang dalam masa 42 minit (kurang tiga minit daripada anggaran Stilwell), yang mengelakkan konfrontasi ganas. Dua penghadang jalan, dipasang oleh Korea Utara, telah dialihkan, dan tentera Korea Selatan merosakkan dua pos pengawal Korea Utara. Tunggul pokok itu, kira-kira 6 m (20 ka) tinggi, sengaja dibiarkan berdiri.

Lima minit selepas operasi, UNC memberitahu rakan sejawatannya dari Korea Utara di JSA bahawa parti kerja PBB telah memasuki JSA "untuk menyelesaikan secara aman kerja yang belum selesai" pada 18 Ogos. Percubaan menakut-nakutkan nampaknya berjaya, dan menurut seorang penganalisis perisikan yang memantau jaring radio taktikal Korea Utara, pengumpulan kekerasan "menghancurkan fikiran mereka."

Kesudahan

Sebagai tindak balas kepada insiden itu, sentimen anti-Korea Utara meningkat di Korea Selatan, di mana rakyat Korea Selatan membakar patung pemimpin Korea Utara Kim Il Sung di Seoul.

Walaupun operasi itu dijalankan secara aman, terdapat kebimbangan bahawa ia boleh mencetuskan konflik yang lebih meluas. Insiden itu membawa kepada peningkatan ketegangan di sepanjang Zon Demiliterisasi Korea tetapi tidak berkembang menjadi perang berskala penuh. Beberapa das tembakan dilepaskan ke arah helikopter AS yang membawa Mejar Jeneral Morris Brady. Ia mengelilingi Panmunjom lewat hari itu, tetapi tiada siapa yang cedera.

Komando Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu telah menuntut agar Korea Utara "menghukum mereka yang terlibat dan membuat ganti rugi yang mencukupi kepada keluarga mereka yang terbunuh dan cedera." Kemudian, pada hari Operasi Paul Bunyan, ia menerima mesej daripada Kim Il Sung menyatakan kekesalan atas kejadian itu. Mesej itu disampaikan oleh anggota kanan pasukan MAC Korea Utara (Mejar Jeneral Han Ju-kyong) kepada anggota kanan UNC MAC (Laksamana Mark Frudden): "Adalah satu perkara yang baik kerana tiada insiden besar berlaku di Panmunjom selama tempoh yang panjang, namun amat dikesalkan apabila berlaku kejadian di Kawasan Keselamatan Bersama, Panmunjom kali ini satu usaha perlu dilakukan agar kejadian sebegini tidak berulang di masa hadapan Pihak kami tidak akan membuat provokasi terlebih dahulu, tetapi mengambil langkah mempertahankan diri hanya apabila provokasi berlaku. Walaupun tidak cukup jauh untuk memenuhi respons Utara "boleh diterima" yang dibincangkan sebelum ini, pentadbiran AS memutuskan untuk menekankannya sebagai langkah ke arah yang betul, kerana ia adalah kali pertama sejak gencatan senjata Perang Korea pada 1953 yang telah diterima oleh Utara. tanggungjawab untuk keganasan di sepanjang DMZ.

Kem pendahuluan Kawasan Keselamatan Bersama (Camp Kitty Hawk) kemudiannya dinamakan semula sebagai "Camp Bonifas" sebagai penghormatan kepada komander syarikat yang terbunuh. Kemudahan Kesediaan Barrett, yang terletak di dalam JSA dan menempatkan platun misi utara batalion, dinamakan untuk Barrett. Tapak pokok itu, yang tunggulnya ditebang pada tahun 1987, menjadi lokasi monumen batu dengan plat loyang tertulis dalam ingatan kedua-dua lelaki itu. UNC telah mengadakan upacara memperingati di monumen itu pada ulang tahun.

Alat yang didakwa terlibat dalam kejadian itu

Pusat pemeriksaan UNC berdekatan (CP No. 3, bersebelahan Jambatan Tiada Kembali), tidak lagi digunakan selepas pertengahan 1980-an apabila bollard berisi konkrit diletakkan di jalan untuk membuat laluan kenderaan tidak dapat dilalui.

Insiden itu juga menyebabkan pengasingan kakitangan dari kedua-dua pihak dalam JSA sebagai satu cara untuk mengelakkan insiden selanjutnya.

Sebilah kapak dan pemegang kapak yang kononnya digunakan dalam kejadian itu dipamerkan di Muzium Keamanan Korea Utara.

Jeneral William J. Livsey, yang merupakan jeneral komandan Tentera AS Kelapan di Korea Selatan dari 1984 hingga 1987, secara terbuka membawa kayu kesombongan yang diukir daripada kayu yang dikutip dari pokok di tengah-tengah kejadian itu. Tongkat kesombongan telah diserahkan secara istiadat kepada Jeneral Louis C. Menetrey apabila Livsey bersara daripada perintahnya.

Moon Jae-in, yang kemudiannya akan menjadi presiden ke-12 Korea Selatan, adalah sebahagian daripada detasmen 64 orang dari Briged Pasukan Khas Pertama Republik Korea yang menyertai Operasi Paul Bunyan. Moon Jae-in ketika itu merupakan ahli sokongan di bahagian belakang.