Pergi ke kandungan

Minsara Kanavu

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Minsara Kanavu
PengarahRajiv Menon
Lakon layar
  • V. C. Guhanathan
  • Rajiv Menon
Cerita olehRajiv Menon
Dihasilkan oleh
  • M. Saravanan
  • M. Balasubramanian
  • M. S. Guhan
Dibintangi
Sinematografi
  • Venu
  • Ravi K. Chandran
Disunting olehSuresh Urs
Muzik olehA. R. Rahman
Syarikat
penerbitan
Tarikh tayangan
  • 14 Januari 1997 (1997-01-14)
Masa tayangan
153 minit[1]
NegaraIndia
BahasaTamil
Bajet$1.5 million[2]

Minsara Kanavu (terjemahan: Impian Elektrik) ialah sebuah filem Komedi romantik Muzikal berBahasa Tamildari India yang ditayangkan pada tahun 1997. Filem ini ditulis bersama dan diarahkan oleh Rajiv Menon. Ia dibintangi oleh Arvind Swamy, Prabhu Deva, dan Kajol, dalam penampilan sulungnya dalam filem Tamil. Jalan ceritanya berkisar tentang Priya (Kajol), seorang pelajar sekolah biara yang bercita-cita menjadi seorang Biarawati. Setelah kembali ke India selepas menyelesaikan pengajiannya di luar negara, Thomas (Swamy) — kawan zaman kanak-kanak Priya — jatuh cinta padanya selepas pertemuan pertama mereka di sekolah biara tersebut. Dengan bantuan Deva (Prabhu Deva), seorang pendandan rambut yang terkenal dengan kebolehannya mengubah fikiran wanita, Thomas cuba menghalang Priya daripada meneruskan cita-citanya. Namun, Deva akhirnya pula yang jatuh cinta padanya.

AVM Productions ingin menghasilkan sebuah filem untuk meraikan Jubli emas mereka pada tahun 1997. Projek yang diberi judul Minsara Kanavu ini diterbitkan oleh M. Saravanan, M. Balasubramanian, dan M. S. Guhan. Menon memberi maklum balas terhadap iklan untuk pengarah dan sinematografer, lalu membuat penampilan sulungnya sebagai pengarah dengan filem ini. Venu dan Ravi K. Chandran menyelesaikan penggambaran utama, manakala Prabhu Deva mengendalikan koreografi filem tersebut. A. R. Rahman menggubah muzik latar, yang mendapat ulasan positif, dan lagu-lagu seperti "Mana Madurai", "Strawberry", "Thanga Thamarai", dan "Vennilave" menjadi popular.


Minsara Kanavu ditayangkan pada 14 Januari 1997 semasa perayaan Pongal dan bertahan di pawagam selama lebih daripada 175 hari. Filem ini mencapai kejayaan komersial di Tamil Nadu, walaupun pada mulanya hanya memperoleh kutipan sederhana di box office. Namun, versi alih suaranya kurang berjaya di wilayah India Utara dan negeri-negeri berbahasa Telugu.. [3] Penerimaan kritikal terhadap filem itu bercampur-campur kepada positif; plot, persembahan pelakon—terutamanya pelakon utama—lakon layar, sinematografi dan runut bunyi telah dipuji. Filem ini memenangi beberapa anugerah, termasuk dua Anugerah Cinema Express, satu Anugerah Filmfare Selatan, empat Anugerah Filem Kebangsaan, satu Anugerah Skrin, dan tiga Anugerah Filem Negeri Tamil Nadu .

Plot

[sunting | sunting sumber]

Priya adalah seorang pelajar di Sekolah Lawrance, Ooty yang dikenali kerana sifatnya yang mesra dan pintar. Sejak kecil, Priya berminat dalam nyanyian dan gereja. Bapanya, Amalraj, seorang duda dan usahawan pakaian, mengharapkan Priya untuk mengambil alih Amalraj Garments, tetapi cita-cita utama Priya adalah menjadi seorang biarawati. Amalraj cuba menghalangnya dengan mengaturkan perkahwinan untuk Priya, namun gagal. Thomas Thangadurai, seorang warga India yang menetap di luar negara, kembali ke kampung halamannya di Ooty selepas memperoleh PhD dari Harvard untuk menguruskan perniagaan bapanya, James Thangadurai. James, bekas rakan sekerja Amalraj, telah menubuhkan perniagaan pakaian bersebelahan dengan kilang Amalraj. Amalraj tidak menyukai James kerana sikapnya yang kasar dan canggung, walaupun Thomas dan Priya adalah kawan sejak zaman kanak-kanak.


Priya, selepas beberapa tahun di biara, tidak menyangka bertemu semula dengan Thomas yang sedang melawat ibu saudaranya, Ketua Biara di Sekolah Lawrence. Thomas meminta bantuan Priya untuk mengejutkan ibu saudaranya dengan hadiah pada hari lahirnya, dan dalam proses itu, Thomas jatuh cinta pada Priya tetapi tidak berani mengungkapkannya. Thomas terkejut apabila mengetahui cita-cita Priya untuk menjadi seorang biarawati. Dia kemudian mendekati seorang pendandan rambut bernama Deva, yang terkenal dengan kebolehannya mengubah fikiran wanita, untuk menghentikan cita-cita Priya. Deva pada mulanya ragu-ragu tetapi akhirnya bersetuju. Deva dan rakannya, seorang pemuzik buta yang bercita-cita tinggi bernama Guru, berkawan dengan Priya dan memujuknya untuk menyertai kumpulan muzik mereka. Bakat nyanyian Priya membantu kumpulan itu mendapat pengiktirafan, dan mereka ditawarkan peluang untuk mencuba bakat dalam sebuah filem. Deva, Guru, dan ahli kumpulan lain melakukan pelbagai helah untuk membuatkan Priya jatuh cinta kepada Thomas. Namun, Deva tidak lama kemudian menyedari bahawa dia sendiri juga sedang jatuh cinta kepada Priya.

Masalah timbul apabila Priya membalas cinta Deva, dan Thomas, dengan bantuan Deva, meluahkan perasaannya kepada Priya. Namun, Priya mengetahui alasan sebenar Deva mendekatinya, dan berasa dikhianati. Dia memutuskan untuk kembali ke biara untuk menjalani latihan sebagai biarawati dan merealisasikan cita-citanya. Priya berhenti dari kumpulan muzik Deva dan Guru di Chennai dan meninggalkan mereka. Deva cuba memujuk Priya supaya kekal dalam kumpulan tersebut, tetapi dia mengalami kemalangan serius dan koma. Priya meneruskan latihannya untuk menjadi biarawati, namun tidak dapat melupakan Deva. Deva pulih daripada koma dan dikunjungi oleh Thomas, yang berasa kecewa dan marah, tetapi akhirnya menyedari bahawa Deva dan Priya ditakdirkan untuk bersama. Thomas segera pergi ke biara pada hari Priya sepatutnya menjadi biarawati, dan dengan bantuan Ketua Biara, dia berjaya mengubah fikiran Priya dan memujuknya untuk berkahwin dengan Deva.

Thomas, kini seorang paderi, membaptiskan anak perempuan Deva dan Priya, yang telah berkahwin. Deva menjaga perniagaan bapa mertuanya dan Priya bekerja sebagai penyanyi sepenuh masa. Guru telah menjadi komposer muzik terkenal tetapi menghadapi tuduhan plagiarisme; James mengagihkan semula kekayaannya kepada semua orang.

Pelakon

[sunting | sunting sumber]

Penghasilan

[sunting | sunting sumber]

Pembangunan

[sunting | sunting sumber]

AVM Productions ingin menghasilkan sebuah filem untuk memperingati ulang tahun ke-50 mereka pada tahun 1997.. [3] [a] Mereka mahukan filem Minsara Kanavu, yang diterbitkan oleh M. Saravanan, M. Balasubramanian, dan M. S. Guhan, berkisar tentang golongan muda.[11] [12] Sebelum memilih pengarah, ketiga-tiga penerbit mendekati Prabhu Deva untuk memainkan watak utama lelaki dan AR Rahman untuk menggubah muzik. [3] [13] Rahman mencadangkan rakannya Rajiv Menon, pengarah iklan dan sinematografer filem, untuk mengarahkan projek itu. [12] Pada mulanya keberatan, [3] dia telah dipujuk untuk mengarahkan projek itu oleh Rahman dan pembuat filem Mani Ratnam, dan ini menjadi debut pengarahannya. [12]

Pemilihan pelakon

[sunting | sunting sumber]

Arvind Swamy dipilih untuk memegang watak Thomas, seorang warga India yang menetap di luar negara yang, selepas kembali dari pengajiannya di luar negara, bertemu dan jatuh cinta dengan rakan zaman kanak-kanaknya, Priya [14] Isteri Menon, Latha, mencadangkan pelakon Bollywood Kajol untuk memegang watak Priya, menjadikan Minsara Kanavu salah satu daripada dua penampilan beliau dalam Sinema Tamil — satu lagi adalah dalam Velaiilla Pattadhari 2 (2017).[15] [16] Kajol berkata bekerja di Minsara Kanavu adalah "pengalaman yang tidak dapat dilupakan", dan dia gembira Menon memberinya bahagian sebaik sahaja pilihan terdahulu menolaknya. [17]

Penggambaran

[sunting | sunting sumber]

Venu dan Ravi K. Chandran melakukan fotografi utama di Minsara Kanavu, [11] [18] dan Chandran dikreditkan dengan menyediakan sinematografi tambahan. :02:28Ditanya mengenai keputusannya untuk tidak mengendalikan sinematografi, Menon berkata bekerja sebagai pengarah dan sinematografi secara serentak boleh menyebabkan dia tidak "memperhatikan kedua-dua jabatan secara sama rata". [14] Menon malah mendekati mentornya Ashok Mehta untuk mengendalikan sinematografi, tetapi Mehta tidak dapat menerima kerana komitmen lain. [19] Anak perempuan Saravanan, Palu, Lakshmipriya, yang telah pulang dari pengajian reka bentuk pakaiannya di Singapura, mereka bentuk pakaian tersebut. [3] Thota Tharani menamatkan arahan seni, [11] [20] Vikram Dharma adalah pengarah tindakan, :02:07dan Prabhu Deva, Farah Khan, dan Saroj Khan melakukan koreografi. :02:03Penggambaran berlangsung di Lawrence School, Lovedale ; [21] sebagai persediaan, Menon berinteraksi dengan beberapa paderi Kristian. [14] Lagu "Thanga Thamarai" telah difilemkan di air terjun buatan, manakala penggambaran untuk "Poo Pookkum Osai" berlangsung sebagai studio AVM di Madras (kini Chennai ) dan Ooty, Kullu dan Manali . [11] Penggambaran mengambil masa antara 70 dan 75 hari, [17] dan rakaman itu disunting oleh Suresh Urs . [22]

Runut Bunyi

[sunting | sunting sumber]

Album runut bunyi Minsara Kanavu mengandungi enam lagu yang digubah oleh A. R. Rahman dengan lirik ditulis oleh Vairamuthu. [23] [24] Rakaman trek lagu dilakukan di Panchathan Record Inn. Filem ini menggunakan ragas yang berbeza (mod melodik) di sepanjang runut bunyi, dengan muzik kor ditulis dalam Sankarabharanam.. [25]

Album runut bunyi dikeluarkan pada 25 Disember 1996, [23] dengan pelakon dan kru menghadiri acara tersebut dan MK Stalin, Datuk Bandar Chennai ketika itu, sebagai tetamu utama. [26] [11] Lirik untuk runut bunyi Telugu yang digelar oleh Vennelakanti . [27] Javed Akhtar menulis lirik untuk runut bunyi versi Hindi dan lagu baharu bertajuk "Teri Meri Baat" telah ditambah. [28]  

Pelancaran

[sunting | sunting sumber]

Minsara Kanavu telah dikeluarkan pada 14 Januari 1997 semasa perayaan Pongal [b] Pada pembukaannya, Minsara Kanavu memperoleh pendapatan box-office biasa-biasa sahaja tetapi ia akhirnya berjaya selepas berjalan selama 216 hari di Chennai. [30] [3] P

Penerimaan kritikal

[sunting | sunting sumber]

Minsara Kanavu menerima pelbagai respons daripada pengkritik. [14] [31] SR Kalki memuji sinematografi dan muzik filem itu tetapi mengkritik plot dan mendapati klimaksnya memenatkan. [32] KN Vijiyan, yang menyemak filem itu untuk New Straits Times, menyamakan plotnya dengan filem Hollywood, mendapati ia "samar-samar. Namun begitu, ia telah disesuaikan dengan baik agar sesuai dengan budaya India." Menggelar filem itu sebagai "hiburan yang baik", dia memuji lakon layar dan persembahan Kajol, sambil menambah bahawa dia berada pada tahap terbaik apabila dia "dirinya yang nakal atau menyanyikan lagu" seperti "Maana Madurai". [33] Menulis untuk The Indian Express, MSM Desai berasa ragu-ragu tentang versi bahasa Hindi yang digelar Sapnay, berkata ia dipenuhi dengan banyak lagu dan tarian yang menjadikan "rentak naratif itu membosankan dan menjemukan". [34]

Maklum balas awal kepada runut bunyi adalah tidak menggalakkan; Desai berkata Rahman "gagal untuk menghasilkan nombor yang menarik", [34] tetapi penerimaan bertambah baik pada abad ke-21. Lagu-lagu "Mana Madurai", [35] [36] "Strawberi", [37] "Thanga Thamarai", [38] dan "Vennilave" menjadi popular. [39] Seorang pengkritik dari Behindwoods menyatakan karya Rahman adalah "usaha yang menggembirakan", menyatakan ia sebagai salah satu album paling jarang di mana semua lagu adalah cartabuster. [40]

Penghargaan

[sunting | sunting sumber]
Anugerah kategori Penerima dan penama Ref.
Anugerah Cinema Express Penulis Lirik Terbaik Vairamuthu [41]
Sinematografi Terbaik Venu
Anugerah Pawagam Dinakaran Pengarah Muzik Terbaik A. R. Rahman [42]
Anugerah Filmfare Selatan Pengarah Muzik Terbaik<span typeof="mw:Entity" id="mwAaA"> </span>– Tamil A. R. Rahman [43]
Anugerah Filem Kebangsaan Arah Muzik Terbaik A. R. Rahman [44]



[45]
Penyanyi Main Balik Lelaki Terbaik S. P. Balasubrahmanyam untuk "Thanga Thamarai"
Penyanyi Main Semula Wanita Terbaik K. S. Chithra untuk "Mana Madurai"
Koreografi Terbaik Prabhu Deva untuk "Strawberi" dan "Vennilave"
Anugerah Skrin Muzik Terbaik – Tamil A. R. Rahman [46]
Anugerah Filem Negeri Tamil Nadu Pengarah Muzik Terbaik A. R. Rahman [47]
Penyanyi Main Balik Lelaki Terbaik Unni Menon untuk "Mana Madurai"
Penyanyi Main Semula Wanita Terbaik Sujatha Mohan untuk "Poo Pookkum Oosai"

Nota

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ The company initially produced films under different names such as Saraswathi Sound Productions, Saraswathi Talkies Producing Company, and Pragati Pictures, before changing it to AVM Productions and producing Naam Iruvar (1947) under the new name.[9][10]
  2. ^ Pongal is a three-day Indian harvest festival celebrated in Tamil Nadu on 14 January every year as an equivalent of thanksgiving to the nature.[29]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "Minsara Kanavu". Amazon Prime Video. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 July 2021. Dicapai pada 26 September 2021.
  2. ^ Lall, Bhuva (30 May 1997). "Bollywood all bowled out". Screen International. m/s. 23.
  3. ^ a b c d e f Saravanan 2013.
  4. ^ a b c d e Shruthi, Annapoorna (31 August 2023). "Not art for art's sake: Pa Ranjith's politics confronts Tamil cinema's norms". The News Minute. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 January 2024. Dicapai pada 24 January 2024.
  5. ^ "V. K. Ramasamy Credits". TV Guide. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 July 2023. Dicapai pada 14 July 2023.
  6. ^ a b "Sapnay Cast". Box Office India. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 September 2021. Dicapai pada 18 September 2021.
  7. ^ "Sapnay Cast & Crew". Bollywood Hungama. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 September 2021. Dicapai pada 20 September 2021.
  8. ^ Chowdhary, Y. Sunita (24 May 2010). "Exuding positivity". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 20 November 2020. Dicapai pada 24 September 2021.
  9. ^ Muthiah, S. (3 December 2001). "Banners on screen and stage again". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 June 2014. Dicapai pada 20 September 2021.
  10. ^ Muthiah, S. (30 January 2006). "The innovative film-maker". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 June 2014. Dicapai pada 20 September 2021.
  11. ^ a b c d e Saravanan, M. (28 October 2017). "நான்கு தேசிய விருது வென்ற 'மின்சாரக் கனவு'" [The four National Award-winner 'Minsara Kanavu']. Dina Thanthi (dalam bahasa Tamil). Diarkibkan daripada yang asal pada 17 May 2021. Dicapai pada 20 September 2021. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Saravanan" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  12. ^ a b c Warrier, Shobha (4 April 1997). "'When you start making films for commerce alone, you start getting into problems'". Rediff.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 October 2016. Dicapai pada 20 September 2021.
  13. ^ "ஏவி.எம் – 167!". Kalki (dalam bahasa Tamil). 28 August 2005. m/s. 44–47. Dicapai pada 31 January 2023.
  14. ^ a b c d "I don't claim that I've made the best film on earth". Screen. 2 May 1997. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 June 2002. Dicapai pada 20 September 2021. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Screenint" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  15. ^ Ramanujam, Srinivasa (8 July 2017). "VIP2's Vasundhara is like me, says Kajol". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 September 2021. Dicapai pada 21 September 2021.
  16. ^ Ramachandran, Mythily (6 August 2017). "Kajol on going back to South India with 'VIP 2'". Gulf News. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 September 2021. Dicapai pada 24 September 2021.
  17. ^ a b "Interview with Kajol". Screen. 2 May 1997. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 February 2002. Dicapai pada 17 November 2020. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Kajol" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  18. ^ S., Harikumar J. (22 July 2020). "Cinematography is about telling stories: Ravi K Chandran". The Hindu. Thiruvananthapuram, India. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 November 2020. Dicapai pada 27 September 2021.
  19. ^ "இளமை+அனுபவம்: ஒரு புதிய கூட்டணி!" (PDF). Kalki (dalam bahasa Tamil). 31 December 1995. m/s. 24–28. Dicapai pada 15 April 2024.
  20. ^ Deva, Prabhu (17 November 2016). "இதுதான் நான் 52: மின்சார நினைவு!" [This is me 52: The electric memory!]. Hindu Tamil Thisai (dalam bahasa Tamil). Diarkibkan daripada yang asal pada 26 September 2021. Dicapai pada 26 September 2021.
  21. ^ Kamath, Sudhish (9 January 2014). "Spotlight on Gen Next". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 May 2014. Dicapai pada 27 September 2021.
  22. ^ Kumar, S. R. Ashok (23 December 2011). "A different role". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 October 2021. Dicapai pada 27 September 2021.
  23. ^ a b "Minsara Kanavu". AVDigital. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 September 2021. Dicapai pada 7 October 2021. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "AVDigital Tamil" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  24. ^ "A. R. Rahman and Vairamuthu's biggest disagreement". Behindwoods. 7 March 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 August 2019. Dicapai pada 17 June 2022.
  25. ^ Mani, Charulatha (28 October 2011). "A Raga's Journey – the allure of Anandabhairavi". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 October 2016. Dicapai pada 21 March 2017.
  26. ^ AVM Productions – Movies (8 October 2013). A R Rahman speaks at the Minsara Kanavu Audio Release (dalam bahasa Tamil). Diarkibkan daripada yang asal pada 5 May 2023. Dicapai pada 29 September 2021.
  27. ^ "Merupu Kalalu (Original Motion Picture Soundtrack)". iTunes Store. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 October 2021. Dicapai pada 7 October 2021.
  28. ^ "Sapnay / Virasat". AVDigital. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 October 2021. Dicapai pada 7 October 2021.
  29. ^ "Meaning of 'Thai Pongal'". The Hindu. 14 January 2008. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 July 2016. Dicapai pada 10 September 2021.
  30. ^ Warrier, Shobha (4 April 1997). "'We have not made a film of international quality after Satyajit Ray'". Rediff.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 January 2018. Dicapai pada 10 October 2021.
  31. ^ Rajitha (16 November 1998). "Back. At long last". Rediff.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 December 2018. Dicapai pada 7 October 2021.
  32. ^ எஸ்.ஆர். (26 January 1997). "மின்சார (க்) கனவு" [The Electric (k) Dream]. Kalki (dalam bahasa Tamil). m/s. 80. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 July 2022. Dicapai pada 22 July 2022.
  33. ^ Vijiyan, K. N. (29 January 1997). "Hollywood-style Tamil love story that looks like a hit". New Straits Times. m/s. 23. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 September 2021. Dicapai pada 28 September 2021 – melalui Google News Archive.
  34. ^ a b Desai, M. S. M. (4 May 1997). "Film Review — Sapnay: A tangled love triangle". The Indian Express. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2021. Dicapai pada 29 September 2021. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Film review" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  35. ^ Kamath, Sudhish (27 April 2000). "Wafting through melody". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 October 2021. Dicapai pada 7 October 2021.
  36. ^ Gautam, Savitha (28 February 2003). "Superb show of light and music". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 October 2021. Dicapai pada 7 October 2021.
  37. ^ Kumar, Karthik (18 July 2017). "Top 10 Tamil songs by AR Rahman you should have on your playlist". Hindustan Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 September 2021. Dicapai pada 7 October 2021.
  38. ^ Murali, S. (25 September 2020). "S.P. Balasubrahmanyam: The end of an era". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 September 2020. Dicapai pada 7 September 2021.
  39. ^ Sardar, Priyanka (4 April 2018). "Happy Birthday Prabhu Deva: 12 songs that prove he is India's best dancer". Hindustan Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 January 2021. Dicapai pada 7 October 2021.
  40. ^ "20 Biggest hits of A. R. Rahman". Behindwoods. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 June 2021. Dicapai pada 29 September 2021.
  41. ^ "Cinema Express Awards: Sree Devi gave away Best Actor award for Sarath Kumar". Dinakaran. 24 August 1998. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 February 1999. Dicapai pada 10 October 2021.
  42. ^ "Dinakaran Cinema Award – 1997". Dinakaran. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 February 1999. Dicapai pada 10 September 2021.
  43. ^ Kabir 2011.
  44. ^ "44th National Film Festival" (PDF). Directorate of Film Festivals. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 7 November 2017. Dicapai pada 10 October 2021.
  45. ^ Mathai 2009.
  46. ^ "And the winners are..." Screen. 17 April 1998. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 May 1998. Dicapai pada 10 October 2021.
  47. ^ "1996 Cinema State Awards". Dinakaran. Chennai, India. 9 January 1998. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 February 1999. Dicapai pada 10 October 2021.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Minsara_Kanavu&oldid=6323368"