Menghisap paip

Menghisap paip atau merokok paip ialah amalan merasai (atau, kurang biasa, menyedut) asap yang dihasilkan dengan membakar bahan, selalunya tembakau dan ganja, dalam paip. Ia adalah bentuk tradisional tertua merokok.

Menghisap paip biasa diketahui membawa risiko kesihatan yang serius termasuk peningkatan bahaya pelbagai bentuk kanser serta penyakit paru-paru dan kardiovaskular.

Sejarah

Sebilangan budaya asli Amerika mempunyai tradisi merokok paip, yang telah menjadi sebahagian daripada budaya mereka sejak lama sebelum kedatangan orang Eropah. Tembakau sering dihisap, secara amnya untuk tujuan upacara, walaupun campuran herba suci lain juga biasa. Pelbagai jenis paip istiadat telah dihisap dalam upacara untuk memeterai perjanjian dan perjanjian, terutamanya perjanjian damai (oleh itu nama yang salah, "paip keamanan"). Tembakau telah diperkenalkan ke Eropah dari benua Amerika pada abad keenam belas dan tersebar ke seluruh dunia dengan cepat.^[1] Di Asia pada abad kesembilan belas, candu (yang sebelum ini hanya dimakan) telah ditambah kepada tembakau dan dihisap dalam paip. Madak (campuran candu dan tembakau) ternyata jauh lebih ketagihan daripada candu yang ditelan secara lisan, membawa kepada masalah sosial di China yang memuncak pada Perang Candu Pertama (1839–1842) dan Kedua (1856–1860).^[1]

Menurut Alfred Dunhill, orang Afrika mempunyai tradisi lama menghisap rami dalam paip labu, dengan menegaskan bahawa pada tahun 1884 Raja puak Baluka Congo telah menubuhkan kultus "riamba" atau pemujaan rami sebagai ganti pemujaan jimat. Paip labu yang besar telah digunakan.^[2]

Pada abad kedua puluh, merokok paip telah diterima pakai sebagai kaedah pilihan untuk menyedut pelbagai ubat psikoaktif, dan ada yang mendakwa ia adalah kaedah pengambilan yang lebih sengit. Kokain retak yang boleh dihisap mempunyai reputasi sebagai lebih ketagihan daripada bentuk terinsulasi kokain. Begitu juga, methamphetamine telah mendapat populariti dalam bentuk kristal yang apabila dihisap dalam paip membolehkan pengguna mengelakkan kerengsaan hidung yang menyakitkan akibat berdengus. Apabila tidak digunakan pada rokok atau sendi, bentuk cecair PCP biasanya dihisap dalam paip dengan tembakau atau ganja.^[3]

Disebabkan oleh kejayaan kempen menentang penggunaan tembakau, jualan tembakau paip di Kanada jatuh hampir 80% dalam tempoh lima belas tahun baru-baru ini kepada 27,319 kilogram pada 2016, daripada 135,010 kilogram pada 2001, menurut data persekutuan.^[4] Sebagai perbandingan, jualan rokok Kanada jatuh kira-kira 32% dalam tempoh yang sama kepada 28,600,000,000 unit.^[5]

Paip

Paip telah dibentuk daripada pelbagai jenis bahan termasuk briar, tanah liat, seramik, tongkol jagung, kaca, meerschaum, logam, labu, batu, kayu, kayu oak dan pelbagai kombinasi daripadanya, terutamanya, paip labu klasik Inggeris.

Saiz paip, terutamanya mangkuk, bergantung pada apa yang dimaksudkan untuk dihisap di dalamnya. Paip tembakau gaya barat yang besar digunakan untuk tembakau yang berasa kuat dan keras, asap daripadanya biasanya tidak dihidu. Paip yang lebih kecil seperti midwakh atau kiseru digunakan untuk menyedut tembakau yang lebih lembut seperti dokha dan kizami atau bahan lain seperti kanabis dan candu.

Paip air

Paip air menggelegak asap melalui air untuk menyejukkan dan mencuci asap. Dua jenis asas ialah hookah pegun, dengan satu atau lebih tiub tarik fleksibel yang panjang, dan bong mudah alih.

Paip sudu

Paip sudu (paip kaca atau paip mangkuk kaca) telah menjadi semakin biasa dengan peningkatan ganja atau narkotik lain. Paip sudu biasanya diperbuat daripada kaca borosilikat untuk menahan pendedahan berulang kepada suhu tinggi. Ia terdiri daripada mangkuk untuk memasukkan bahan ke dalam, batang untuk menyedut, dan karbureter (karbohidrat) untuk mengawal sedutan dan aliran udara ke dalam paip. Paip ini menggunakan proses dua langkah. Pertama, pengguna menyedut sambil menyalakan bahan merokok dan menahan karbohidrat, membenarkan asap memenuhi batang. Kemudian, pengguna melepaskan karbohidrat sambil menarik nafas untuk membolehkan udara masuk ke dalam batang dan asap ditarik ke dalam mulut pengguna.

Kesan kesihatan

Risiko kesihatan keseluruhan adalah 10% lebih tinggi pada perokok paip berbanding bukan perokok.^[6] Walau bagaimanapun, perokok paip atau cerut yang merupakan bekas perokok mungkin mengekalkan tabiat menyedut asap.^[6] Dalam kes sedemikian, terdapat peningkatan sebanyak 30% dalam risiko penyakit jantung dan risiko hampir tiga kali ganda lebih besar untuk mendapat COPD.[6] Di samping itu, terdapat hubungan sebab akibat antara merokok paip dan kematian akibat paru-paru dan kanser lain, serta masalah periodontal, seperti kehilangan gigi dan tulang.^[6]

Walau bagaimanapun, semua produk tembakau menghantar nikotin ke sistem saraf pusat, dan terdapat risiko pergantungan yang disahkan. Banyak bentuk penggunaan tembakau dikaitkan dengan peningkatan risiko morbiditi dan kematian pramatang dengan ketara akibat penyakit berkaitan tembakau.^[6]

Budaya

Adat resam, perbendaharaan kata dan etiket yang menyelubungi budaya merokok paip berbeza-beza di seluruh dunia dan bergantung pada kedua-dua orang yang merokok dan bahan yang dihisap.

Sebagai contoh, di banyak tempat di Eropah dan Amerika Utara, merokok paip tembakau kadangkala dilihat sebagai sopan atau bermaruah dan telah menimbulkan pelbagai aksesori dan juga pakaian yang disesuaikan seperti jaket merokok, dan bekas Perokok Paip Terbaik Tahun ini. anugerah di UK, serta istilah kapnismology ("kajian tentang asap").^[7]

Lihat juga

Untuk produk tembakau

Untuk ganja

Bahan lain

Paip candu

Rujukan

^ ^a ^b "pipe smoking". The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. Bartleby.com. Diarkibkan daripada yang asal pada August 29, 2008.
^ Dunhill, Alfred, The Pipe Book Diarkibkan 2017-10-11 di Wayback Machine, London, A & C Black, 1924
^ "National Trends in Drug Abuse". Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-12-31. Dicapai pada 2006-12-10.
^ Health Canada (September 19, 2017). "Page 5: National and provincial/territorial tobacco sales data 2019". www.canada.ca. Diarkibkan daripada yang asal pada December 11, 2017. Dicapai pada December 11, 2017.
^ Health Canada (September 18, 2017). "Page 2: National and provincial/territorial tobacco sales data 2019". www.canada.ca. Diarkibkan daripada yang asal pada December 11, 2017. Dicapai pada December 11, 2017.
^ ^a ^b ^c ^d Viegas CA (2008). "Noncigarette forms of tobacco use". J Bras Pneumol. 34 (12): 1069–73. doi:10.1590/S1806-37132008001200013. PMID 19180343.
^ "Origin of kapnismology".

Pautan luar

Ketahui lebih lanjut tentang Menghisap paip di Wikipedia:
	Takrifan dari Wikikamus
	Imej dan media dari Commons
	Sumber pembelajaran dari Wikiversity
	Berita dari Wikiberita
	Petikan dari Wikipetikan
	Teks sumber dari Wikisumber
	Buku teks dari Wikibuku

Pipes: Logos & Markings: Jenama paip mengikut gambar
Pipe Smoking: A history of pipe smoking and its modern-day practice.

[columbia-1] "pipe smoking". The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. Bartleby.com. Diarkibkan daripada yang asal pada August 29, 2008.

[Dunhill-2] Dunhill, Alfred, The Pipe Book Diarkibkan 2017-10-11 di Wayback Machine, London, A & C Black, 1924

[whitehouse-3] "National Trends in Drug Abuse". Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-12-31. Dicapai pada 2006-12-10.

[4] Health Canada (September 19, 2017). "Page 5: National and provincial/territorial tobacco sales data 2019". www.canada.ca. Diarkibkan daripada yang asal pada December 11, 2017. Dicapai pada December 11, 2017.

[5] Health Canada (September 18, 2017). "Page 2: National and provincial/territorial tobacco sales data 2019". www.canada.ca. Diarkibkan daripada yang asal pada December 11, 2017. Dicapai pada December 11, 2017.

[viegas-6] Viegas CA (2008). "Noncigarette forms of tobacco use". J Bras Pneumol. 34 (12): 1069–73. doi:10.1590/S1806-37132008001200013. PMID 19180343.

[7] "Origin of kapnismology".

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]