Pergi ke kandungan

Masa hadapan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Hantu Hari Natal Masa Hadapan menunjukkan Scrooge masa hadapannya dalam A Christmas Carol oleh Dickens.

Masa hadapan atau masa depan merupakan perkara yang akan berlaku pada masa selepas masa sekarang. Ketibaannya dianggap tidak boleh dielak oleh sebab kewujudan masa dan hukum fizik. Oleh sebab sifat ketara realiti dan ketidakbolehelakan masa hadapan, semuanya yang pada masa ini wujud dan yang akan wujud boleh dikategorikan sama ada sebagai kekal, iaitu ia akan wujud selama seluruh masa hadapan, atau sementara, iaitu ia tidak akan dan lalu akan menemui penamat. Masa hadapan dan konsep keabadian telah menjadi subjek utama bagi falsafah, agama, dan sains, dan mentakrifkannya tanpa kontroversi telah secara tekal mengelakkan minda-minda terhebat.[1] Dari sudut pandangan Barat, yang menggunakan pengkonsepan linear bagi masa, masa hadapan ialah bahagian garis masa yang terunjur yang diduga akan berlaku.[2] Dalam kerelatifan khas, masa hadapan dianggap sebagai masa hadapan mutlak, atau kon cahaya masa hadapan.[3]

Dalam falsafah masa, presentisme ialah kepercayaan bahawa hanya masa kini wujud dan masa hadapan dan masa silam adalah tidak benar. Agama mempertimbangkan masa hadapan apabila ia menyatakan isu seperti karma, kehidupan selepas mati, dan eskatologi yang mengkaji perkara akan yang menjadi penghujung masa dan perkara yang akan menjadi penghujung dunia. Tokoh agama seperti nabi dan penilik telah mendakwa bahawa mereka melihat masa hadapan. Usaha teratur untuk meramal atau menelah masa hadapan mungkin telah diterbitkan daripada pencerapan oleh manusia awal terhadap objek-objek samawi.

Kajian-kajian masa hadapan, atau futurologi, ialah sains, seni dan amalan pempostulatan masa hadapan yang mungkin. Pengamal moden menekankan kepentingan masa hadapan alternatif dan majmuk, dan bukan sebaliknya satu masa hadapan monolitik, dan pengehadan peramalan dan kebarangkalian, melawan penciptaan masa hadapan yang mungkin dan dikehendaki.

Masa hadapan telah dijelajahi melalui beberapa gerakan seni dan genre budaya. Gerakan seni futurisme pada permulaan abad ke-20 menjelajahi setiap medium seni, termasuk seni lukis, seni pahat, puisi, teater, muzik, seni bina dan juga gastronomi. Ahli futurisme mempunyai kebencian begitu mendalam terhadap idea dari masa silam, terutamanya tradisi politik dan seni. Sebaliknya, mereka memegang cinta terhadap kelajuan, teknologi, dan keganasan.[4][5] Muzik futuristik melibatkan penghormatan kepada, penyertaan kepada, atau pemimikan terhadap mesin. Futurisme berkembang untuk menyertakan domain seni lain dan akhirnya menyertakan reka bentuk, tekstil, dan seni bina.

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Peristiwa masa hadapan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Hastings, J., Selbie, J. A., & Gray, L. H. (1908). Encyclopædia of religion and ethics. Edinburgh: T. & T. Clark. Halaman 335–337.
  2. ^ Moore, C.-L., & Yamamoto, K. (1988). Beyond words: movement observation and analysis. New York: Gordon and Breach. Halaman 57. (cf., The representation of time as a linear, unidirectional progression is a distinctly Occidental point of view.)
  3. ^ Eddington, A. S. (1921). Space, time and gravitation; an outline of the general relativity theory. Cambridge: Akhbar Universiti. Halaman 107.
  4. ^ Umbro Apollonio (ed.), Futurist Manifestos, MFA Publications, 2001 ISBN 978-0-87846-627-6
  5. ^ "The Founding and Manifesto of Futurism". italianfuturism.org (Pada asalnya diterbitkan dalam Le Figaro, Paris, 20 Februari 1909). Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-05-22. Dicapai pada 2015-04-07. Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (bantuan)