Linga Purana

Linga Purana (लिङ्गपुराण, IAST: Liṅga-purāṇa) dianggap sebagai karya penting dalam mazhab Saiva, telah diklasifikasikan sebagai salah satu Mahapurana atau purana utama.^[1] Ia mungkin telah dikarang antara tahun 600 hingga 1000 Masihi.

Teks ini dinamakan berdasarkan temanya, iaitu penyembahan Linga, dan ia terutama berfokus kepada Shiva sebagai yang Tertinggi.^[2] Walau bagaimanapun, selain tema berkaitan Shiva, Linga Purana juga merangkumi bab yang didedikasikan kepada tema Veda serta penghormatan kepada Vishnu dan Brahma.

Jumlah keseluruhan ayat dalam pelbagai edisi berbeza antara 6000 hingga 11,000 ayat. Buku ini, seperti yang tersedia sekarang, terdiri daripada dua bahagian dan mengandungi kira-kira 9000 ayat, dengan jumlah 108 bab dalam bahagian pertama dan 55 bab dalam bahagian kedua.

Tarikh dan Struktur

Tarikh anggaran bagi komposisi teras tertua Linga Purana berbeza dalam kalangan sarjana, dengan anggaran antara abad ke-5 Masihi hingga abad ke-10 Masihi.^[3]

Seperti semua Purana, Linga Purana mempunyai kronologi yang rumit. Cornelia Dimmitt dan J. A. B. van Buitenen menyatakan bahawa setiap Purana bersifat ensiklopedik, dan adalah sukar untuk menentukan bila, di mana, mengapa, dan oleh siapa ia ditulis.

Linga Purana wujud dalam pelbagai versi, terdiri daripada dua bahagian – Purva-bhaga (bahagian lama, kadangkala dipanggil Purvardha) dengan 108 bab dan Uttara-bhaga (bahagian kemudian, kadangkala dipanggil Uttarardha) dengan 55 bab. Namun, manuskrip teks ini menyatakan dalam ayat 2.55.37 bahawa Uttara-bhaga hanya mempunyai 46 bab, menunjukkan bahawa teks ini mungkin telah berkembang dari semasa ke semasa. Sesetengah sarjana mencadangkan bahawa keseluruhan Uttara-bhaga mungkin merupakan sisipan atau tambahan yang dibuat kemudian kepada bahagian lama.

Sebuah ulasan Sanskrit oleh Gaṇeśa Nātu (pada awal abad ke-19), bernama Śivatoṣiṇī, telah dicetak.^[4]

Kandungan

Purāṇa ini khususnya bertujuan untuk menyebarkan mazhab Siva dan penyembahannya melalui linga, iaitu lambang permukaan bulat yang masih disembah hingga kini.

Ia membincangkan pelbagai topik, antaranya yang paling penting ialah:

Manifestasi lima aspek Siva, iaitu Sadyojata, Vamadeva, Tatpuruṣa, Aghora, dan Isana.
Kemunculan Siva sebagai tiang api yang besar kepada Brahma dan Vishnu.
Vyasa dan pengikut-pengikutnya.
Kisah para resi seperti Dadhici dan Silada.
Empat yuga atau zaman dalam kosmologi Hindu.
Nandi dan penyembahannya.
Penerangan mengenai Surya-vamsa dan Candra-vamsa, iaitu dinasti yang berasal daripada matahari dan bulan.
Penyembahan Siva dan penerangan mengenai beberapa vrata (amalan keagamaan).
Perincian mengenai Sivapanchaksari-mantra dan penggunaannya dalam meditasi.
Kisah tentang tempat suci seperti Kasi.
Muzik dan penyebarannya.
Manifestasi Siva dalam lapan bentuk (astha-murti).
Pelbagai jenis daana (pemberian amal) dan hasilnya.
Cara untuk mendirikan Sivalinga.
Mrtyunjaya-mantra dan kegunaannya.

Beberapa karya keagamaan tambahan seperti Panchaksara-mahatmya, Ramasahasra-nama, dan Rudraksha-mahatmya juga berasal daripada Purana ini.^[5]

Rujukan

^ Dalal, Rosen (2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin. ISBN 978-8184752779.
^ K P Gietz; et al. (1992). Epic and Puranic Bibliography (Up to 1985) Annotated and with Indexes: Part I: A - R, Part II: S - Z, Indexes. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3-447-03028-1.
^ Rocher, Ludo (1986). The Puranas. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3447025225.
^ Swami Harshananda, A Concise Encyclopaedia of Hinduism
^ Swami Harshananda, A Concise Encyclopaedia of Hinduism

[1] Dalal, Rosen (2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin. ISBN 978-8184752779.

[2] K P Gietz; et al. (1992). Epic and Puranic Bibliography (Up to 1985) Annotated and with Indexes: Part I: A - R, Part II: S - Z, Indexes. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3-447-03028-1.

[3] Rocher, Ludo (1986). The Puranas. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3447025225.

[4] Swami Harshananda, A Concise Encyclopaedia of Hinduism

[5] Swami Harshananda, A Concise Encyclopaedia of Hinduism

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]