Kuprum(II) karbonat
Nama | |
---|---|
Nama IUPAC
Kuprum(II) karbonat
| |
Nama lain
Kuprik karbonat, kuprum karbonat neutral
| |
Pengecam | |
Imej model 3D Jmol
|
|
ChemSpider | |
ECHA InfoCard | 100.013.338 |
Nombor EC |
|
PubChem CID
|
|
UNII | |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| |
Sifat | |
CuCO3 | |
Jisim molar | 123.5549 |
Rupa bentuk | Serbuk kelabu[1] |
Hasil keterlarutan (Ksp)
|
10-11.45 ± 0.10 at 25 °C.[2][3][4] |
Struktur | |
Kumpulan ruang | Pa-C2s (7) [1] |
Pemalar kekisi | a = 6.092 Å, b = 4.493 Å, c = 7.030 Å α = 90°, β = 101,34°°, γ = 90°
|
Geometri koordinasi |
5 [1] |
Sebatian berkaitan | |
Anion lain
|
Kuprum(II) sulfat |
Kation lain
|
Nikel(II) karbonat Zink karbonat |
Kecuali jika dinyatakan sebaliknya, data diberikan untuk bahan-bahan dalam keadaan piawainya (pada 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
Rujukan kotak info | |
Kuprum(II) karbonat ialah sebatian kimia biru kehijauan (formula kimia CuCO3) yang membentuk kebanyakan patina pada loyang, gangsa, dan tembaga yang telah terluluhawa. Warnanya boleh berubah-ubah daripada biru terang kepada hijau, yang disebabkan campuran kedua-dua kuprum karbonat dan kuprum karbonat bes dalam pelbagai peringkat penghidratan. Ia dahulunya digunakan sebagai pigmen, dan masih digunakan untuk pewarna pelukis.
Ia juga digunakan dalam beberapa jenis mekap atau alat solek, seperti gincu, sungguhpun boleh menjadi beracun kepada manusia. Ia juga sudah lama digunakan sebagai racun alga yang berkesan dalam kolam ternakan dan operasi akuakultur.
Kuprum karbonat mengurai pada suhu-suhu tinggi, menghasilkan karbon dioksida dan meninggalkan baki kuprum(II) oksida.
CuCO3(p) ---> CuO(p) + CO2(g)
Kuprum(II) karbonat bes wujud secara semula jadi dalam bentuk malakit (CuCO3.Cu(OH)2) dan azurit (Cu3(CO3)2(OH)2).
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b c H. Seidel, H. Ehrhardt, K. Viswanathan, W. Johannes (1974): "Darstellung, Struktur und Eigenschaften von Kupfer(II)-Carbonat". Z. anorg. allg. Chem., volume 410, pages 138-148. doi:10.1002/zaac.19744100207
- ^ Rolf Grauer (1999) "Solubility Products of M(II) Carbonates". Technical Report NTB-99-03, NAGRA - National Cooperative for the Disposal of Radioactive Waste; pages 8, 14, and 17. Translated by U. Berner.
- ^ F. Reiterer, W. Johannes, H. Gamsjäger (1981): "Semimicro Determination of Solubility Constants: Copper(II) Carbonate and Iron(II) Carbonate". Mikrochim. Acta, volume 1981, page 63. doi:10.1007/BF01198705
- ^ F. Reiterer (1980): "Löslichkeitskonstanten und Freie Bildungsenthalpien neutraler Übergangsmetallcarbonate". Thesis, Montanuniversität Leoben.