Konservatisme kebangsaan
Konservatisme kebangsaan ialah varian konservatisme nasionalis yang menumpukan pada menegakkan identiti kebangsaan dan budaya. Konservatif nasional biasanya menggabungkan nasionalisme dengan pendirian konservatif yang mempromosikan nilai budaya tradisional, nilai kekeluargaan dan penentangan terhadap imigrasi.[1][2][3]
Ia berkongsi ciri dengan konservatisme tradisionalis dan konservatisme sosial, kerana ketiga-tiga variasi menumpukan pada pemeliharaan dan tradisi. Oleh kerana konservatisme nasionalis berusaha untuk memelihara kepentingan nasional, konservatisme tradisionalis menekankan pemeliharaan ketertiban sosial. Selain itu, konservatisme sosial menekankan nilai keluarga tradisional yang mengawal tingkah laku moral untuk mengekalkan status tradisional seseorang dalam masyarakat.[4][5][6][2][3] Parti konservatif nasional sering berakar umbi dalam persekitaran dengan asas luar bandar, tradisionalis atau pinggiran, berbeza dengan pangkalan sokongan parti liberal-konservatif yang lebih urban.[7] Di Eropah, kebanyakannya menerima beberapa bentuk Euroskeptisisme.[1][8]
Kebanyakan parti konservatif di Eropah Tengah dan Timur pascakomunis sejak 1989 telah menjadi konservatif nasional.[9]
Ideologi
[sunting | sunting sumber]Dasar sosial
[sunting | sunting sumber]Secara ideologinya, konservatif nasional cenderung kepada patriotisme, nasionalisme, konservatisme budaya, dan monokulturalisme, sambil menentang internasionalisme, globalisme, multikulturalisme dan pluralisme budaya. Golongan konservatif nasional berpegang kepada satu bentuk nasionalisme budaya yang menekankan pemeliharaan identiti nasional serta identiti budaya. Melalui idologi, ramai yang bercenderung mendukung asimilasi ke dalam budaya dominan, penentangan imigrasi dan dasar undang-undang dan perintah yang ketat.[1][2][3]
Parti konservatif nasional adalah "tradisional sosial"[1] dan menyokong nilai keluarga tradisional, peranan jantina dan agama.[10][2] Menurut ahli sains politik Austria, Sieglinde Rosenberger, "konservatisme nasional memuji keluarga sebagai rumah dan pusat identiti, perpaduan, dan tradisi."[10] Oleh itu, banyak konservatif kebangsaan juga merupakan konservatif sosial.
Dasar ekonomi
[sunting | sunting sumber]Parti konservatif nasional di negara yang berbeza tidak semestinya berkongsi pendirian yang sama mengenai dasar ekonomi. Dalam kes lebih biasa, konservatif negara boleh dibezakan daripada konservatif liberal,[11] yang mana dasar ekonomi pasaran bebas, penyahkawalseliaan dan perbelanjaan yang ketat adalah keutamaan utama. Sesetengah pengulas sememangnya telah mengenal pasti jurang yang semakin meningkat antara konservatisme nasionalis dan liberal ekonomi: "Kebanyakan parti Kanan [hari ini] dikendalikan oleh konservatif liberal ekonomi yang, dalam pelbagai peringkat, telah meminggirkan konservatif sosial, budaya dan kebangsaan."[11]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b c d Wolfram Nordsieck. "Parties and Elections in Europe". Parties-and-elections.eu. Dicapai pada 9 May 2015.
- ^ a b c d "National Conservatism: A Guide for the Perplexed". 15 August 2019.
- ^ a b c "The national conservatism movement just began—does it have a future?". The Daily Dot. 11 August 2019.
- ^ ANDREW., HEYWOOD (2018). ESSENTIALS OF POLITICAL IDEAS : for a level. [S.l.]: PALGRAVE. ISBN 978-1137611673. OCLC 1005867754.
- ^ Berkowitz, Peter, penyunting (2004). Varieties of conservatism in America. Stanford, Calif.: Hoover Institution Press. ISBN 0817945725. OCLC 839305105.
- ^ Dahms, Harry F., penyunting (7 November 2014). Mediations of social life in the 21st century. Bingle, UK. ISBN 9781784412227. OCLC 896728569.
- ^ Vít Hloušek; Lubomír Kopecek (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Routledge. m/s. 178. ISBN 978-1-317-08503-4.
- ^ Traynor, Ian, The EU's weary travellers Diarkibkan 7 April 2006 di Wayback Machine The Guardian, 4 April 2006
- ^ Bakke, Elisabeth (2010), "Central and East European party systems since 1989", Central and Southeast European Politics Since 1989, Cambridge University Press: 79
- ^ a b Rosenberger, Sieglinde, Europe is swinging towards the right - What are the effects on women? Diarkibkan 28 September 2011 di Wayback Machine, University of Vienna, 2002. Retrieved 6 December 2010.
- ^ a b National Questions, National Review, Vol. 49, Issue 12, 30 June 1997, pp. 16-17