Pergi ke kandungan

Kijōka-bashōfu

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Bashō atau fiber pisang Jepun, yang digunakan dalam penghasilan Kijōka-bashōfu

Kijōka-bashōfu (喜如嘉の芭蕉布) adalah kesenian Jepun bagi menghasilkan pakaian dari bashō atau fiber pisang semulajadi sebagaimana diamalkan di Kijōka di Ogimi, Okinawa. Sama seperti linen, hemp, ramie dan fiber tumbuhan panjang yang lain yang tidak melekat pada kulit pada cuaca panas; ia sesuai bagi cuaca di Okinawa.[1] Kijōka-bashōfu is recognized as one of the Budaya Maya Penting Milik Jepun.

Bashōfu membentuk sebagai sebahagian dari ufti kepada Dinasti Ming, Cina, di mana 3,000 gulung disenaraikan sebagai dituntut selepas Satsuma menjajah Okinawa pada 1609.[2] Selain sebagai bayaran dengan gelendung bashōfu biasa, berbelang dan kasuri sebagai ufti Raja Ryukyu, kain ini digunakan sebagai pakaian harian bagi orang biasa.[1][3] Pengeluaran meningkat pada tempoh Meiji dengan pengenalan mesin tenun takahata (高機).[2] Selepas Pertempuran Okinawa, pengeluaran menjunam dengan banyaknya.[2] Dahulunya dihasilkan dikeseluruh pulau Ryūkyū, penghasilan bashōfu kini terhad di Kijōka.[1][4]

Teknologi

[sunting | sunting sumber]

Pokok Bashō dikupas dan, selepas disteril, fiber dihenyak bagi melembutkannya dan dituai.[3] Ini kemudian ditenun bagi menghjasilkan kain yang ringan, kukuh, dan licin disentuh.[2][3][5] Sekitar empat puluh pokok diperlukan bagi menghasil;kan segelung kain piawian.[3] Warna fiber bashō membentuk warna latar; corak ditenun dalam pewarna Indigo dan perang.[2] Reka bentuk termasuk berbelang, berpetak, dan sejumlah kain bercorak kasuri.[2]

Pengekalan

[sunting | sunting sumber]

Kijōka-bashōfu didaftarkan sebagai Budaya Maya Penting Milik Jepun (重要無形文化財) pada 1974, dan Persatuan pengekalan Kijōka-bashōfu (喜如嘉の芭蕉布保存会) diasaskan bagi membantu mengekalkan kesenian tradisi ini.[6][7] In 2000 practitioner Taira Toshiko (平良敏子) (1921-) was recognized as a Living National Treasure (人間国宝).[8]


  1. ^ a b c "Ryukyu and Ainu Textiles". Kyoto National Museum. Dicapai pada 15 March 2011.
  2. ^ a b c d e f "Kimono - Okinawa". Cultural Foundation for Promoting the National Costume of Japan. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-02-21. Dicapai pada 15 March 2011.
  3. ^ a b c d "Kimono - Okinawa". Okinawa Prefecture. Dicapai pada 15 March 2011.
  4. ^ Bartok, Mandy, "Weaves its spell in Kijoka Bashōfu culture", Japan Times, 3 June 2012, p. 10
  5. ^ "Kijoka-no Bashofu (plantain tree fabric)". Japan National Tourism Organization. Dicapai pada 15 March 2011.
  6. ^ "Database of Registered National Cultural Assets". Agency for Cultural Affairs. Diarkibkan daripada yang asal pada 2017-01-19. Dicapai pada 15 March 2011.
  7. ^ "Village of Bashōfu". Ogimi Village. Diarkibkan daripada yang asal pada 2010-07-19. Dicapai pada 15 March 2011.
  8. ^ "講談社 日本人名大辞典 - 中島秀吉". Kodansha. Dicapai pada 15 March 2011.

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]

Hendrickx, Katrien (2007). The Origins of Banana-fibre Cloth in the Ryukyus, Japan. Leuven University Press.