Kesultanan Benggala
Kesultanan Benggala Shahi Bangla شاهی بنگاله (b. Farsi) শাহী বাংলা (b. Benggali) شاهي بانغالا (b. Arab) | |||||
---|---|---|---|---|---|
1352–1576 | |||||
| |||||
Status | Kesultanan | ||||
Ibu negara | Pandua (1352–1450) Sonargaon (1390–1411)[note 1][1] Gaur (1450–1565) Tanda (1565–1576) | ||||
Bahasa yang umum digunakan | bahasa Parsi (rasmi) bahasa Benggali (umum) bahasa Arab (bahasa agama) | ||||
Agama | Islam Sunnah | ||||
Kerajaan | Kerajaan mutlak | ||||
Sultan | |||||
• 1342–1358 | Shamsuddin Ilyas Shah (pertama) | ||||
• 1572–1576 | Daud Khan Karrani (terakhir) | ||||
Sejarah | |||||
• Penyatuan Benggala | 1352 | ||||
• Penaklukan Mughal | 1576 | ||||
Mata wang | Tanka | ||||
Sekarang sebahagian dari | Bangladesh India Myanmar Nepal |
Kesultanan Benggala (Benggali: শাহী বাংলা , Parsi: شاهی بنگاله Shahi Bangālah) sebuah kerajaan Islam[2][3][4] berpusat di kawasan Benggala di Asia Selatan yang bertahan hampir abad-abad ke-14, ke-15 dan ke-16; ia merupakan kuasa paling dominan sekitar rantau delta pertemuan sungai-sungai Gangga dan Brahmaputra. Kesultanan ini diapit negeri-negeri naungan, termasuk Odisha di barat daya, Arakan di tenggara,[5] dan Tripura di timur.[6]
Kerajaan ini digambarkan oleh para pelawat Eropah dan Cina sezaman sebagai kerajaan yang relatif makmur kerana adanya banyak barang dagangan yang didapati sehingga digambarkan sebagai "negara dagangan terkaya". Ia merupakan pusat perdagangan utama di pesisir Teluk Benggala menarik pendatang dan pedagang dari berbagai belahan dunia termasuk sejauh Melaka, China, dan kepulauan terangkum dalam Maldives moden. Kesultanan ini juga merupakan kuasa terbesar dan paling berprestij antara kerajaan-kerajaan Islam bebas sepanjang zaman abad pertengahan.[7] Pada tahun 1500, ibu kota kerajaan Gaur adalah bandar terpadat kelima di dunia. [8] [9]
Sejarah
[sunting | sunting sumber]Penubuhan
[sunting | sunting sumber]Peluasan kuasa
[sunting | sunting sumber]Kemerosotan dan kejatuhan
[sunting | sunting sumber]Ekonomi
[sunting | sunting sumber]Budaya
[sunting | sunting sumber]Hubungan luar dijalin
[sunting | sunting sumber]Senarai penguasa
[sunting | sunting sumber]- Dinasti pertama Ilyas Shahi (1342–1414)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Shamsuddin Ilyas Shah | 1342–1358 | Raja Benggala pertama selepas penyatuan Sonargaon, Satgaon dan Lakhnauti. |
Sikandar Shah | 1358–1390 | Dibunuh puteranya Ghiyasuddin Azam Shah |
Ghiyasuddin Azam Shah | 1390–1411 | |
Saifuddin Hamza Shah | 1411–1413 | |
Muhammad Shah bin Hamza Shah | 1413 | Dibunuh hamba ayahandanya Shihabuddin Bayazid Shah atas perintah tuan Dinajpur, Raja Ganesha |
Shihabuddin Bayazid Shah | 1413–1414 | |
Alauddin Firuz Shah I | 1414 | Putera Shihabuddin Bayazid Shah. Dibunuh Raja Ganesha |
- Wangsa Raja Ganesha (1414–1435)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Raja Ganesha | 1414–1415 | |
Jalaluddin Muhammad Shah | 1415–1416 | Putera Raja Ganesha yang memeluk Islam |
Raja Ganesha | 1416–1418 | |
Jalaluddin Muhammad Shah | 1418–1433 | |
Shamsuddin Ahmad Shah | 1433–1435 |
- Dinasti kedua Ilyas Shahi (1435–1487)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Nasiruddin Mahmud Shah I | 1435–1459 | |
Rukunuddin Barbak Shah | 1459–1474 | |
Shamsuddin Yusuf Shah | 1474–1481 | |
Sikandar Shah II | 1481 | |
Jalaluddin Fateh Shah | 1481–1487 |
- Dinasti Habshi (1487–1494)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Shahzada Barbak | 1487 | |
Saifuddin Firuz Shah | 1487–1489 | |
Mahmud Shah II | 1489–1490 | |
Shamsuddin Muzaffar Shah | 1490–1494 |
- Dinasti Hussain Shahi (1494–1538)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Alauddin Hussain Shah | 1494–1518 | |
Nasiruddin Nasrat Shah | 1518–1533 | |
Alauddin Firuz Shah II | 1533 | |
Ghiyasuddin Mahmud Shah | 1533–1538 |
- Penguasa di bawah Sultan Suri (1539–1554)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Khidr Khan | 1539–1541 | Mengisytihar merdeka 1541, digulingkan |
Qazi Fazilat | 1541–1545 | |
Muhammad Khan Sur | 1545–1554 | Isytihar diri merdeka berikutan kemangkatan Islam Shah Suri |
- Dinasti Muhammad Shah (1554–1564)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Muhammad Khan Sur | 1554–1555 | Isytihar diri merdeka bergelar Shamsuddin Muhammad Shah |
Ghiyasuddin Bahadur Shah II | 1555–1561 | |
Ghiyasuddin Jalal Shah | 1561–1563 | |
Ghiyasuddin Bahadur Shah III | 1563–1564 |
- Dinasti Karrani (1564–1576)
Nama | Tempoh memerintah | Catatan |
---|---|---|
Taj Khan Karrani | 1564–1566 | |
Sulaiman Khan Karrani | 1566–1572 | |
Bayazid Khan Karrani | 1572 | |
Daud Khan Karrani | 1572–1576 |
Nota
[sunting | sunting sumber]- ^ Sultan Ghiyasuddin Azam Shah held his court in Sonargaon.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ "Sonargaon". Banglapedia.
- ^ Wink, André (2003). Indo-Islamic society: 14th – 15th centuries. BRILL. ISBN 978-9004135611.
- ^ Uhlig, Siegbert (2003). Encyclopaedia Aethiopica. m/s. 151.
- ^ Embree, Ainslie (1988). Encyclopedia of Asian history. Asia Society. m/s. 149.
- ^ Keat Gin Ooi (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor. ABC-CLIO. m/s. 171. ISBN 978-1-57607-770-2.
- ^ Richard M. Eaton (31 July 1996). The Rise of Islam and the Bengal Frontier, 1204-1760. University of California Press. m/s. 64–. ISBN 978-0-520-20507-9.
- ^ Barbara Watson Andaya; Leonard Y. Andaya (19 February 2015). A History of Early Modern Southeast Asia, 1400-1830. Cambridge University Press. m/s. 114. ISBN 978-0-521-88992-6.
- ^ "Bar chart race: the most populous cities through time", Financial Times, dicapai pada 2019-12-31
- ^ Kapadia, Aparna. "Gujarat's medieval cities were once the biggest in the world – as a viral video reminds us". Scroll.in. Dicapai pada 2019-12-22.
Bacaan lanjut
[sunting | sunting sumber]- Syed Ejaz Hussain (2003). The Bengal Sultanate: Politics, Economy and Coins, A.D. 1205–1576. Manohar. ISBN 978-81-7304-482-3.