Kereta Api Kebangsaan Filipina
.svg) | |
 | |
| Jenis/bentuk sah | National railway  |
|---|---|
| Industri | Pengangkutan rel |
| Ditubuhkan | 1892 (sebagai Ferrocarril de Manila-Dagupan) 1964 (sebagai Kereta Api Kebangsaan Filipina) |
| Ibu pejabat | Manila, Filipina |
| Kawasan perkhidmatan | Metro Manila Calabarzon Wilayah Bicol |
| Tokoh penting | Roberto T. Lastimoso Pengerusi Junn Magno, Pengurus Besar |
| Perkhidmatan | Terkini: Rel komuter Digantung: Rel antara bandar |
| Pemilik | Kerajaan Filipina di bawah DOTr |
| Tapak web | pnr.gov.ph |
sunting · sunting di Wikidata | |
Kereta Api Kebangsaan Filipina (bahasa Inggeris: Philippine National Railways; PNR; Filipina: Pambansang Daambakal ng Pilipinas) ialah sebuah syarikat keretapi milik negara di Filipina, yang menjalankan satu landasan trek di Luzon. Sehingga 2016, ia mengendalikan satu perkhidmatan kereta api komuter di Metro Manila dan perkhidmatan tempatan antara Sipocot, Bandaraya Naga dan Bandaraya Legazpi di Wilayah Bicol.[1] PNR mula beroperasi pada 24 November 1892 sebagai Ferrocarril de Manila-Dagupan, semasa tempoh penjajahan Sepanyol, dan kemudian menjadi Syarikat Kereta Api Manila (MRR) semasa zaman kolonial Amerika. Ia menjadi Kereta Api Kebangsaan Filipina pada 20 Jun 1964 menurut Undang-undang Republik No. 4156. PNR ialah agensi Jabatan Pengangkutan.
PNR digunakan untuk mengendalikan lebih dari 1,100 km (684 mi) dari La Union ke Wilayah Bicol.[2] Walau bagaimanapun, pengabaian mengurangkan perkhidmatan PNR. Masalah berterusan dengan peneroka tidak formal pada tahun 1990-an terus menyumbang kepada penurunan PNR. Pada tahun 2006, Taufan Milenyo dan Reming menyebabkan kerosakan teruk pada rangkaian, menyebabkan penggantungan perkhidmatan Manila-Bicol. Pada tahun 2007 kerajaan Filipina memulakan projek pemulihan yang bertujuan untuk menghapuskan peneroka tidak formal dari jalan PNR, menghidupkan semula perkhidmatan komuter di Metro Manila, dan memulihkan laluan Manila-Bicol serta perkhidmatan yang hilang di Luzon Utara. Pada Julai 2009, PNR melancarkan identiti korporat baru dan melancarkan stok gelung baru. Perkhidmatan jarak jauh Bicol dilanjutkan pada Jun 2011, tetapi digantung lagi pada Oktober 2012, meninggalkan hanya perkhidmatan tempatan antara Naga dan Sipocot.[3] Perkhidmatan tempatan antara Naga dan Legazpi disambung pada Oktober 2015.[4]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ "Fares & Tickets". Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-11-01. Dicapai pada October 31, 2016.
- ^ "Sad saga of PNR". Inquirer.net. May 13, 2014. Dicapai pada July 29, 2014.
- ^ "Bicol Express revival hinges on safety issues". December 29, 2013. Dicapai pada October 31, 2016.
- ^ "Train: Naga to Legazpi open! Soon again Bicol Express?". September 9, 2015. Dicapai pada October 31, 2016.
Bacaan lanjut
[sunting | sunting sumber]- Uranza, Rogelio. (2002). The Role of Traffic Engineering and Management in Metro Manila. Workshop paper presented in the Regional Workshop: Transport Planning, Demand Management and Air Quality, February 2002, Manila, Philippines. Asian Development Bank (ADB).
- World Bank (May 23, 2001). "Project Appraisal Document for the Metro Manila Urban Transport Integration Project" (PDF). World Bank. Cite journal requires
|journal=(bantuan)
- Japan International Cooperation Agency Official Page "Revitalization of Main Line South Project(1989)"
- List of stations of East West line
- East West line for icc approval
- Statement from Megawide company Diarkibkan 2020-09-22 di Wayback Machine
- East West line the PPP Projects
- Megawide Joins Quezon City to Manila railway project
Pautan luar
[sunting | sunting sumber] |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Kereta Api Kebangsaan Filipina |