Jenayah politik

Dalam kriminologi, jenayah politik atau kesalahan politik ialah kesalahan yang melibatkan perbuatan sama ada secara terang-terangan atau secara peninggalan (dimana wujudnya kewajipan untuk bertindak), yang menjejaskan kepentingan sesebuah negara, kerajaan atau sistem politik. Ia harus dibezakan daripada jenayah negara, di mana negeri-negeri yang melanggar kedua-dua undang-undang jenayah mereka sendiri atau undang-undang antarabangsa awam.

Negara-negara akan mentakrifkan apa-apa tingkah laku yang dianggap sebagai ancaman kepada kelangsungan hidup negara, samaada nyata atau khayalan, sebagai jenayah politik, termasuk jenayah pembangkang samaada ganas atau tidak ganas. Akibat penjenayahan sedemikian mungkin menyekat pelbagai hak asasi manusia, hak sivil dan kebebasan, dan kelakuan yang biasanya tidak dianggap sebagai jenayah semata-mata (dengan kata lain, kelakuan yang bukan antisosial menurut pelakunya) dijenayahkan atas kehendak pihak berkuasa.

Oleh itu, mungkin terdapat persoalan tentang kemoralan undang-undang yang hanya menjenayahkan perbezaan pendapat politik biasa, walaupun majoriti mereka yang menyokong rejim semasa mungkin menganggap penjenayah tingkah laku bermotif politik sebagai tindak balas yang boleh diterima apabila pesalah didorong oleh politik, ideologi, agama atau kepercayaan lain yang lebih ekstrem.

Gambaran keseluruhan

Pada satu ekstrem, jenayah seperti pengkhianatan, hasutan dan keganasan adalah politik kerana ia mewakili cabaran langsung kepada kerajaan yang berkuasa. Pengintipan biasanya dianggap sebagai jenayah politik. Tetapi pesalah tidak semestinya bertujuan untuk menggulingkan kerajaan atau menjatuhkan pemimpinnya untuk bertindak dengan cara yang dianggap sebagai "bermotivasi politik". Sebuah negara mungkin melihat sokongan terhadap perubahan dalam pemerintahan sedia ada, sokongan terhadap pembaharuan dasar yang telah lama wujud, atau penglibatan dalam tindakan yang menunjukkan beberapa tahap ketidaksetiaan, contohnya dengan membakar bendera negara di khalayak ramai sebagai mengancam kepentingannya. Tetapi skop jenayah politik tidak semestinya boleh dilihat secara langsung.

Ahli kriminologi fungsionalisme struktur mengakui bahawa negara-negara mengeluarkan wang untuk mengekalkan ketenteraman melalui kepatuhan sosial, iaitu dengan menggalakan budaya tertentu melalui wacana sosial utama termasuk agama, ekonomi, masyarakat, atau kebimbangan lain yang kurang formal. Sebarang gangguan terhadap media komunikasi atau set makna yang tertanam dalam komunikasi itu sendiri boleh dianggap sebagai ancaman kepada kuasa politik negara. Oleh itu, pengedaran bahan yang mengandungi maklumat tidak tertapis yang menjejaskan kredibiliti media yang dikawal oleh kerajaan sama ada boleh dianggap sebagai mengancamkan keselamatan negara, sala ada melalui media cetak mahupun digital.

Di samping itu, "kesalahan" terhadap institusi, orang atau amalan bukan kerajaan boleh dianggap sebagai politik. Keganasan atau diskriminasi terhadap suatu kumpulan etnik atau kaum, serta mogok kesatuan sekerja atau piket terhadap majikan swasta, boleh dianggap sebagai jenayah politik apabila mereka yang berkuasa melihat perlakuan sedemikian menjejaskan kestabilan politik (dan ekonomi) negeri. Dalam konteks ini, ambil perhatian bahawa Tatakelakuan Penguatkuasaan Undang-undang yang diluluskan oleh Persatuan Ketua Polis Antarabangsa berkata sebahagiannya: "Tugas asas seorang pegawai polis termasuk berkhidmat kepada masyarakat, melindungi nyawa dan harta benda, melindungi mereka yang tidak bersalah, menjaga keamanan. dan memastikan hak semua untuk kebebasan, kesaksamaan dan keadilan" (dipetik dalam Robinson, 2002). Kod ini mewajibkan kelakuan polis yang sopan dan adil, yang melayan semua rakyat dengan cara yang dihormati dan sopan, dan tanpa penggunaan kekerasan yang tidak perlu. Apabila mereka melakukannya, ia dikatakan bahawa ini merupakan jenayah (contohnya serangan) dan, jika ia diinstitusikan, maka lama-kelamaan, penggunaan kekerasan yang tidak perlu menjadi jenayah negara.

Ahli kriminologi Marxis berpendapat bahawa kebanyakan jenayah politik timbul daripada usaha negara untuk menghasilkan semula struktur ketidaksamaan: perkauman, seksisme, keutamaan etnik serta keistimewaan kelas. Maka, negara akan melindungi hak hartanya dan mengurangkan hak kesatuan sekerja untuk mewakili kepentingan golongan miskin. Malah peperangan boleh berpunca daripada masalah pemodal tempatan di negara-negara kaya dalam usaha untuk memindahkan bahan mentah, keuntungan dan pekerjaan dalam ekonomi politik global, dan menentang perang sedemikian akan menjadi jenayah politik. Marxis tidak mempertikaikan bahawa ketertiban social merupakan sesuatu yang perlu untuk memastikan fungsi sesebuah masyarakat yang cekap. Namun, mereka percaya akan wujudnya suatu kelas yang biasanya dicirikan sebagai "kelas pemerintah" dalam semua masyarakat yang mendapat keuntungan jauh lebih banyak berbanding kelas lain. Marxis bersetuju dengan fungsionalis bahawa sosialisasi memainkan peranan penting dalam menggalakkan pematuhan dan ketertiban. Walau bagaimanapun, mereka amat kritis terhadap idea, nilai dan norma "ideologi kapitalis". Marxis moden merujuk kepada pendidikan dan media sebagai agen sosialisasi yang memperdayakan atau "membingungkan" kelas pekerja untuk mematuhi tatanan sosial, yang bertentangan dengan kepentingan sebenar mereka. Oleh itu, segala penguatkuasaan yang secara langsung atau tidak langsung mengeksploitasi undang-undang jenayah untuk mengawal akses kepada wacana adalah jenayah politik.

Kerajaan autoritarian

Miller mengatakan bahawa salah satu ciri yang menentukan kuasa dalam sejarah moden ialah rasionalisasi dan birokrasi undang-undang. Kodifikasi undang-undang, atau sekurang-kurangnya perdebatan mengenai merit kodifikasi undang-undang, menjadi fenomena yang hampir global pada abad kesembilan belas kerana kuasa negara dipusatkan. Khususnya, rasionalisasi undang-undang jenayah menyeragamkan bukan sahaja konsep jenayah, tetapi telah diterima pakai sebagai cara untuk menghapuskan "penyelewengan" sebagai ancaman kepada piawai moral yang moden dan seragam. Dalam hal ini, pertubuhan agama mula memainkan peranan baru dalam mendefinisikan "kejahatan" di mana ancaman terhadap norma politik atau sosial menjadi berbahaya seperti ancaman kepada ortodoksi agama. Oleh itu, ucapan politik menjadi salah satu aktiviti yang paling mungkin dijenayahkan. Kebebasan berpersatuan dan bermesyuarat juga boleh menjadi jenayah jika tujuannya adalah untuk menyatakan pandangan politik pembangkang.

Oleh kerana pesalah politik mungkin berperang menentang kerajaan yang zalim, perjanjian biasanya menetapkan bahawa seseorang tidak boleh diekstradisi untuk kesalahan politik (pengecualian kesalahan politik). Thomas Jeffersonpernah menulis:

Treason. This, when real, merits the highest punishment. But most Codes extend their definitions of treason to acts not really against one's country. They do not distinguish between acts against the government, and acts against the Oppressions of the Government. The latter are virtues: yet have furnished more victims to the Executioner than the former. Because real Treasons are rare: Oppressions frequent. The unsuccessful Struggles against Tyranny have been the chief Martyrs of Treason laws in all countries. Reformation of government with our neighbors, as much wanting now as Reformation of religion is, or ever was anywhere. We should not wish then to give up to the Executioner the Patriot who fails, and flees to us. Treasons then, taking the simulated with the real are sufficiently punished by Exile.

Jenayah khusus

Keganasan

Orang yang disabitkan atau disyaki melakukan jenayah tertentu yang diklasifikasikan sebagai keganasan oleh kerajaan negara mereka (atau beberapa negara asing) menolak klasifikasi tersebut. Mereka menganggap bahawa perjuangan mereka adalah satu perjuangan yang sah menggunakan cara yang sah, dan oleh itu jenayah mereka harus lebih sesuai dipanggil jenayah politik dan mewajarkan layanan istimewa dalam sistem keseksaan (seolah-olah mereka adalah tentera dalam peperangan dan oleh itu dilindungi oleh Konvensyen Geneva ). Negara-negara cenderung untuk menganggap sifat politik jenayah sebagai faktor yang memburukkan dalam proses hukuman dan tidak membezakan antara pengganas dan pesalah "biasa", contohnya pembunuh yang disabitkan dengan Action Directe menganggap diri mereka sebagai tahanan politik .

Jenayah agama

Apabila tidak ada pemisahan yang jelas antara negara dan agama yang berlaku, perintah gereja boleh dikodifikasikan sebagai undang-undang dan dikuatkuasakan oleh pihak berkuasa kepolisian dan kehakiman sekular. Ini adalah mekanisme yang sangat fungsional untuk menguatkuasakan pematuhan dalam semua aspek kehidupan budaya dan penggunaan label "jenayah" menambah lapisan stigma tambahan kepada mereka yang disabitkan kesalahan.

Rujukan

 

• Anderson, K. (2006). "Hacktivism dan Jenayah Komputer Bermotifkan Politik". Portland: Encurve, LLC. [1]
• Barak, G. (Ed.). (1991). Jenayah oleh negara kapitalis: Pengenalan kepada jenayah negara . Albany: State University of New York Press.
• Kittrie, Nicholas. (1975). "Mencari Jenayah Politik dan Penjenayah Politik", 50 Kajian Undang-undang Universiti New York 202.
• Kooistra, PG (1985), "Apakah Jenayah Politik?" Abstrak Keadilan Jenayah, Mac, ms100–115
• Miller, Ruth A. "Corruption, Authority, and Evil: The Invention of Political Crime in the Uthmaniyyah Empire and Turkey" [2]
• Robinson, M. (2002). Buta Keadilan? Cita-cita dan Realiti Keadilan Jenayah Amerika . Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
• Ross, Jeffrey Ian. (1995/2000), Controlling State Crime (Edisi Kedua), New Brunswick, NJ: Transaction Publishers.
• Ross, Jeffrey Ian. (2000), Varieties of State Crime and its Control, Monsey: Criminal Justice Press.
• Ross, Jeffrey Ian. (2003), The Dynamics of Political Crime, Thousand Oaks: Sage.
• Ross, Jeffrey Ian. (2012), An Introduction to Political Crime, Bristol: Policy Press.
• Tunnell, KD (1993). "Jenayah politik dan pedagogi: Analisis kandungan kriminologi dan teks keadilan jenayah". Jurnal Pendidikan Keadilan Jenayah, 4(1), 101-114.
• Tunnell, KD (1993). Jenayah politik di Amerika kontemporari: Pendekatan kritikal . New York: Penerbitan Garland.

Pautan luar

• "Political Offenses" . New International Encyclopedia. 1905.