Pergi ke kandungan

Japan Railways Group

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.


Logo yang biasa digunakan pada setiap kumpulan JR
Japan Railways Group yang terletak di Jepun
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Japan Railways Group
Pejabat utama dan pejabat cawangan JR

  Hokkaido   East (Timur)   Central (Tengah)
  West (Barat)   Shikoku   Kyushu

(JR Freight, JRTT, JR System tidak disenaraikan)

Japan Railways Group, lebih dikenali sebagai JR Group (JRグループ, Jeiāru Gurūpu), terdiri daripada tujuh syarikat perniagaan yang mengambil alih sebahagian besar aset dan operasi dari Kereta Api Kebangsaan Jepun (JNR) milik kerajaan pada 1 April 1987. Kebanyakan liabiliti JNR dimiliki oleh JNR Settlement Corporation.

JR Group terletak di tengah-tengah rangkaian kereta api Jepun, beroperasi sebahagian besar dari perkhidmatan kereta api antarabandar (termasuk kereta api berkelajuan tinggi Shinkansen) dan perkhidmatan kereta api komuter. Walaupun JR East, JR Central, JR West dan JR Kyushu kini memiliki pemilikan penuh, orang Jepun bercakap tentang "kereta api persendirian" seolah-olah tidak ada syarikat JR Group (atau sektor ketiga bekas laluan JR) adalah sebahagian daripada mereka, kerana mereka adalah pengganti Kereta Api Kebangsaan Jepun. (JR Hokkaido, Shikoku dan Freight masih ditadbir oleh Undang-undang Khas untuk Syarikat Kereta Api Penumpang dan Syarikat Kereta Api Nippon Freight) Peta hampir selalu menandakan JR dan kereta api peribadi berbeza, seperti juga JR itu sendiri.[1]

Kumpulan ini terdiri daripada tujuh syarikat operasi dan dua syarikat lain yang tidak menyediakan perkhidmatan kereta api. Syarikat-syarikat beroperasi dianggotai kepada enam pengendali penumpang dan pengendali pengangkutan di seluruh negara. Tidak seperti beberapa kumpulan syarikat lain, JR Group terdiri daripada syarikat bebas, dan ia tidak mempunyai ibu pejabat kumpulan atau syarikat induk untuk menetapkan dasar perniagaan keseluruhan.

Empat kereta api penumpang JR Group dipisahkan mengikut wilayah. Hampir semua perkhidmatan mereka berada dalam kawasan geografi yang ditetapkan. Walau bagaimanapun, beberapa operasi jarak jauh melangkaui sempadan. Perkhidmatan kereta api Shirasagi antara Nagoya dan Toyama, misalnya, menggunakan gerabak JR West tetapi segmen trek antara Nagoya dan Maibara dimiliki oleh JR Central, iaitu kru menguruskan kereta api di bahagian itu.

Syarikat Kereta Api Kargo Jepun mengendalikan semua perkhidmatan kargo pada rangkaian yang dimiliki oleh JNR sebelumnya.

Di samping itu, kumpulan itu termasuk dua syarikat yang tidak beroperasi. Ini adalah Institut Penyelidikan Teknikal Kereta Api dan Sistem Maklumat Kereta Api Sdn. Bhd.

Untuk merangkumi pelbagai kawasan perniagaan bukan kereta api, setiap pengendali serantau di JR Group mempunyai kumpulan anak syarikatnya sendiri dengan nama seperti "JR East Group" dan "JR Shikoku Group."

Perniagaan Syarikat Warna logo / simbol Gerabak Kawasan operasi Nota
Penumpang Syarikat Kereta Api Hokkaido (JR Hokkaido) Rumput Tidak tersenarai Hokkaidō menjalankan Hokkaidō Shinkansen di Hokkaido
Syarikat Kereta Api Jepun Timur (JR East) Hutan TYO: 9020 Tōhoku, Kantō, Hokuriku, Kōshin'etsu menjalankan Tōhoku Shinkansen, Yamagata Shinkansen, Akita Shinkansen, Jōetsu Shinkansen and Hokuriku Shinkansen (with JR West)
Syarikat Kereta Api Jepun Tengah (JR Central) Labu TYO: 9022 Tōkai menjalankan Tōkaidō Shinkansen di Kantō dan Kansai
Syarikat Kereta Api Jepun Barat (JR West) Laut TYO: 9021 Hokuriku, Kansai, Chūgoku, Kyūshū menjalankan Sanyō Shinkansen di Kansai, Chūgoku dan Kyushu; dan Hokuriku Shinkansen (bersama JR East) di Hokuriku
Syarikat Kereta Api Shikoku (JR Shikoku) Langit Tidak tersenarai Shikoku
Syarikat Kereta Api Kyushu (JR Kyushu) Merah Menyala TYO: 9142 Kyūshū menjalankan Kyūshū Shinkansen di Kyūshū
Kargo Syarikat Kereta Api Kargo Jepun (JR Freight) Kelabu Tidak tersenarai Seluruh negara
Organisasi penyelidikan Institut Penyelidikan Teknikal Kereta Api (RTRI) Lavender Tidak tersenarai
Perkhidmatan IT Sistem Maklumat Kereta Api (JR System) Merah Tua Tidak tersenarai

Rangkaian

[sunting | sunting sumber]
Kawasan perkhidmatan JR Group

JR mengekalkan rangkaian kereta api di seluruh negara serta peraturan tiket biasa yang diwarisi dari JNR. Penumpang boleh melakukan perjalanan ke beberapa syarikat JR tanpa menukar tren dan tanpa membeli tiket berasingan. Walau bagaimanapun, kereta api yang melintasi sempadan syarikat JR telah dikurangkan.

JR mengekalkan peraturan tiket yang sama berdasarkan peraturan JNR dan mempunyai sistem tempahan bersepadu yang dikenali sebagai MARS. Sesetengah jenis tiket (pas), seperti Japan Rail Pass dan Seishun 18 Ticket, dikeluarkan sebagai "sah untuk semua garisan JR" dan diterima oleh semua syarikat penumpang JR.

Pemilikan

[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 1987, kerajaan Jepun mengambil langkah untuk membahagikan dan menswastakan JNR. Walaupun pembahagian operasi bermula pada April tahun itu, penswastaan tidak disegerakan: pada mulanya, kerajaan mengekalkan pemilikan syarikat. Penswastaan sesetengah syarikat bermula pada awal 1990-an. Menjelang 2006, semua saham JR East, JR Central dan JR West telah ditawarkan kepada pasaran dan kini mereka didagangkan secara terbuka. Sebaliknya, semua saham JR Hokkaido, JR Shikoku, JR Kyushu dan JR Freight masih dimiliki oleh Agensi Pembinaan Kereta Api, Pengangkutan dan Teknologi Jepun, institusi pentadbiran bebas negeri ini.

Latar belakang

[sunting | sunting sumber]
Mesin tiket Kereta Api Jepun
Sebuah kereta api JR yang tiba di stesen

Kematian sistem milik kerajaan datang selepas tuduhan ketidakcekapan pengurusan yang serius, kerugian keuntungan, dan penipuan. Pada awal 1980-an, perniagaan penumpang dan fret telah menurun, dan kenaikan tambang telah gagal untuk menampung kos buruh yang lebih tinggi.

Hutang tersisa dari Kereta Api Kebangsaan Jepun yang dipinjam selepas perpecahan tahun 1987 dinamakan Perbadanan Penyelesaian Kereta Api Kebangsaan Jepun. Tujuannya adalah untuk melupuskan aset dan hutang yang tidak diserap oleh syarikat pengganti dan melaksanakan aktiviti lain yang berkaitan dengan pecahnya, seperti penempatan bekas pekerja.

Syarikat-syarikat baru memperkenalkan persaingan, mengurangkan kakitangan mereka, dan membuat usaha pembaharuan. Reaksi orang ramai terhadap langkah-langkah ini adalah baik: perjalanan penumpang gabungan di syarikat penumpang JR Group pada tahun 1987 adalah 204.7 bilion penumpang-kilometer, menaik 3.2% dari tahun 1986, sementara sektor penumpang sebelum ini telah mengalami stagnasi sejak tahun 1975. Pertumbuhan pengangkutan penumpang kereta api swasta pada tahun 1987 adalah 2.6%, yang mana kadar kenaikan kereta api Kumpulan Kereta Api Kumpulan berada di atas kereta api sektor swasta buat pertama kalinya sejak 1974. Permintaan untuk pengangkutan kereta api bertambah baik, walaupun ia masih menyumbang hanya 28% pengangkutan penumpang dan hanya 5% pengangkutan kargo pada tahun 1990. Pengangkutan penumpang kereta api lebih tinggi daripada kereta dari segi kecekapan tenaga dan kelajuan dalam jangka perjalanan jarak jauh.

Enam syarikat itu mempunyai 18,800 km (11,700 bt) panjang laluan (kebanyakannya tolok 1,067 mm (3 kaki 6 in)) digunakan pada akhir 1980-an. Kira-kira 25% daripada laluan berada di bahagian trek dua hala dan pelbagai, dan selebihnya adalah landasan tunggal. Pada tahun 1988 kira-kira 51% daripada enam lokomotif enam syarikat itu ialah diesel, dan selebihnya adalah elektrik.

Syarikat Kereta Api Kargo Jepun memiliki lokomotif (295 diesel dan 569 lokomotif elektrik pada tahun 1988), stesen gerabak dan stesennya tersendiri, tetapi mengupah trek dari enam syarikat penumpang. Ia beroperasi dengan tren yang sedikit daripada perkhidmatan pengangkutan Kereta Api Kebangsaan Jepun sebelum kejatuhannya, tetapi pada peningkatan pendapatan dan produktiviti yang lebih tinggi.

Perbadanan Harta Shinkansen (新幹線保有機構, Shinkansen Hoyū Kikō) (SPC) telah memajak Shinkansen, termasuk 2,100 km (1,300 bt) panjang trek kelajuan tinggi bertolok 1,435 mm (4 kaki 8 12 in), kepada syarikat penumpang di Honshū. Pada tahun 1991, SPC telah disusun semula menjadi Dana Pembangunan Kereta Api (鉄道整備基金, Tetsudō Seibi Kikin) dan ketiga-tiga pengendali itu membeli lalauan mereka pada pinjaman 60 tahun.[2] Beberapa kereta api berkuasa Shinkansen beroperasi pada kelajuan sehingga 300 km/j.

Satu lagi laluan hampir sepanjang 3,400 km (2,100 bt) dioperasikan oleh kereta api swasta utama dan oleh apa yang dikenali di Jepun sebagai kereta api sektor ketiga—syarikat baharu, dibiayai dengan dana swasta dan kerajaan tempatan—yang sering (tidak semestinya) menyerap beberapa laluan luar bandar Kereta Api Negara Jepun. Terdapat dua puluh tujuh syarikat swasta dan sektor ketiga pada tahun 1989.

Pelbagai kesatuan mewakili pekerja di syarikat-syarikat JR Group yang berbeza, seperti Kesatuan Pekerja Kereta Api Kebangsaan, Kesatuan Pekerja Pembinaan, Pengangkutan dan Pekerja Umum Jepun, Doro-Chiba, dan Konfederasi Kesatuan Pekerja Kereta Api Jepun.

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ http://www.jreast.co.jp/renrakuteiki/index.html "Menggunakan Laluan Kereta Api Suica, sambungkan dari JR ke Rel/Metro Persendirian!"
  2. ^ ja:新幹線#JR発足から現在までの流れ sejak 2007-07-16T11:18:58

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]