Henry Molaison

Henry Gustav Molaison
Kelahiran	26 Februari 1926 Hartford, Connecticut
Meninggal dunia	2 Disember 2008(2008-12-02) (umur 82) Windsor Locks, Connecticut

Henry Gustav Molaison (26 Februari 1926 – 2 Disember 2008), dikenali secara meluas sebagai H.M., merupakan pesakit rakyat Amerika yang kehilangan memori yang mempunyai medial temporal lobe untuk pembedahan membuang anterior dua pertiga daripada hippocampinya, korteks parahippocampal, korteks entorhinal, korteks pirifom dan amigdalae dalam usaha untuk menyembuhkan epilepsinya. Beliau telah dikaji secara meluas dari akhir tahun 1957 sehingga kematiannya. Kesnya memainkan peranan yang amat penting dalam perkembangan teori yang menerangkan hubungan antara fungsi otak dan ingatan, dan dalam pembangunan neurofikologi kognitif, satu cabang psikologi yang bertujuan untuk memahami bagaimana struktur dan fungsi otak berkaitan dengan proses psikologi tertentu. Beliau tinggal di sebuah institut penjagaan terletak di Windsor Locks, Connecticut, di mana beliau menjadi subjek penyiasatan yang sedang dijalankan.

Otak Molaison disimpan di UC San Diego di mana ia telah dihiris ke dalam bahagian histologi pada Disember 4, 2009. Data bersamaan itu yang dipunyai sejak itu telah disediakan kepada penyelidik.

Biografi

Kebanyakan dua hippocampi Molaison ini telah dikeluarkan secara dua hala.

Henry Molaison dilahirkan pada 26 Februari, 1926, dan mengalami epilepsi sukar dikawal yang dikaitkan dengan kemalangan basikal pada usia tujuh. (Kemalangan ini pada mulanya dilaporkan telah berlaku pada usia sembilan, tetapi telah diperbetulkan oleh ibu pesakit pada peringkat kemudian.) Beliau mengalami sawan separa selama beberapa tahun, dan kemudian beberapa sawan tonik-klonik berikut pada ulang tahun keenam belas beliau. Pada tahun 1953 beliau telah dirujuk kepada William Beecher Scoville, seorang pakar bedah otak di Hospital Hartford, untuk rawatan.

Scoville mencari epilepsi Molaison untuk medial lobus temporal kiri dan kanannya (MTL) dan mencadangkan reseksi pembedahan MTL sebagai rawatan. Pada 25 Ogos 1953, reseksi bilateral medial temporal lobe Molaison itu termasuk pembentukan hippocampal dan struktur bersebelahan termasuk kebanyakan korteks kompleks dan entorhinal di amygdaloid telah dibuang. Hippocampi beliau muncul sepenuhnya tidak berfungsi kerana baki 2 cm tisu hippocampal muncul atrofik dan kerana seluruh korteks entorhinal, yang membentuk input deria utama kepada hippocampus, telah dimusnahkan. Antaranya anterolateral korteks temporal beliau telah turut musnah.

Selepas pembedahan—yang telah berjaya dalam matlamat utamanya mengawal epilepsi beliau—beliau mengalami amnesia anterograde teruk: walaupun memori bekerja dan ingatan prosedur adalah masih berfungsi, tetapi beliau tidak boleh menyimpan memori baru atau memori jelas. Menurut sesetengah saintis, Molaison terjejas dalam keupayaan untuk membentuk ilmu semantik baru, tetapi penyelidik menyangkal berhubung sejauh mana kerosakan ini. Beliau juga mengalami sederhana amnesia songsang, dan tidak ingat kebanyakan peristiwa dalam tempoh 1-2-tahun sebelum pembedahan, ataupun beberapa peristiwa sehingga 11 tahun sebelum ini, yang bererti bahawa amnesia beliau buat sementara digredkan. Walau bagaimanapun, keupayaannya untuk membentuk jangka panjang kenangan prosedur adalah utuh; dengan itu dia boleh, sebagai contoh, belajar kemahiran motor baru, walaupun tidak dapat ingat pembelajaran mereka.

Kes itu pertama kali dilaporkan dalam kertas oleh Scoville dan Brenda Milner pada tahun 1957. Di akhir hidupnya, Molaison kerap mengisi teka-teki silang. Dia dapat mengisi jawapan kepada petunjuk yang dirujuk pengetahuan dengan pra-1953. Untuk maklumat selepas-1953 dia mampu untuk mengubah suai kenangan lama dengan maklumat baru. Sebagai contoh, beliau boleh menambah memori mengenai Jonas Salk dengan mengubah ingatan polio.

Beliau meninggal dunia pada 2 Disember 2008.

Wawasan ke dalam pembentukan memori

Molaison merupakan berpengaruh bukan sahaja untuk pengetahuan yang beliau berikan berkenaan kemerosotan ingatan dan amnesia, tetapi juga kerana ia dianggap pembedahan otak sebenar beliau dibenarkan pemahaman yang baik tentang bagaimana kawasan-kawasan tertentu otak boleh dikaitkan dengan proses tertentu hipotesis berlaku dalam pembentukan memori. Dengan cara ini, kesnya telah diambil untuk menyediakan maklumat mengenai otak patologi, dan membantu untuk membentuk teori fungsi ingatan biasa.

Khususnya, keupayaan jelas untuk menyelesaikan tugas-tugas yang memerlukan ingatan dari ingatan jangka pendek dan ingatan prosedur tetapi tidak jangka panjang memori episod mencadangkan bahawa ingat dari sistem memori ini boleh diselesaikan, sekurang-kurangnya sebahagian, melalui kawasan yang berbeza otak. Begitu juga, keupayaannya untuk menarik balik kenangan jangka panjang yang wujud sebelum pembedahan, tetapi ketidakupayaan untuk mencipta kenangan jangka panjang baru, mencadangkan bahawa pengekodan dan pengambilan maklumat memori jangka panjang juga boleh diselesaikan oleh sistem yang berbeza.

Walau bagaimanapun, pengimejan otak Molaison di akhir 1990-an mendedahkan tahap kerosakan telah lebih meluas daripada teori-teori sebelum ini telah diambil kira, menjadikan ia amat sukar untuk mengenal pasti mana-mana kawasan tertentu atau set terpencil kawasan yang bertanggungjawab untuk defisit HM.

Sumbangan kepada sains

Kajian Molaison merevolusikan pemahaman organisasi memori manusia. Ia telah menyediakan bukti yang luas untuk penolakan teori lama dan pembentukan teori-teori baru pada memori manusia, khususnya tentang proses dan struktur neural asas (rujuk Kolb & Whishaw, 1996). Dalam berikut, beberapa pandangan utama digariskan.

Otak Molaison adalah subjek kajian anatomi pernah berlaku sebelum ini yang dibiayai oleh Dana Yayasan dan Yayasan Sains Kebangsaan. Projek yang diketuai oleh Jacopo Annese, Pengarah Balai Cerap Otak di UC San Diego, akan menyediakan satu kajian mikroskopik lengkap seluruh otak dan mendedahkan asas neurologi kemerosotan ingatan sejarah Molaison di resolusi selular. Pada 4 Disember, 2009, kumpulan Annese yang diperoleh 2401 keping otak dengan hanya dua keping rosak dan 16 keping berpotensi bermasalah. Kumpulan itu kini sedang merancang fasa kedua projek itu. The digital 3D reconstruction of his brain was finished at the beginning of 2014.

Amnesia

Keadaan umum Molaison telah digambarkan sebagai berat amnesia anterograde, dan juga buat sementara digredkan amnesia songsang (Smith & Kosslyn, 2007). HM tidak dapat untuk membentuk kenangan jangka panjang baru acara baru atau ilmu semantik baru - dia pada dasarnya tinggal di masa kini (Corkin, 2002). Sejak HM tidak menunjukkan sebarang kemerosotan ingatan sebelum pembedahan, penyingkiran cuping temporal medial boleh diadakan bertanggungjawab untuk gangguan ingatan. Oleh yang demikian, cuping temporal medial boleh dianggap sebagai satu komponen utama yang terlibat dalam pembentukan ingatan jangka panjang semantik dan episod (rujuk lobus temporal medial digambarkan sebagai zon penumpuan untuk pengekodan episod di Smith & Kosslyn, 2007). Bukti lanjut andaian ini telah diperolehi oleh kajian pesakit lain dengan lesi lobus temporal medial struktur mereka.

Meskipun gejala amnesic beliau, Molaison melakukan agak biasanya dalam ujian keupayaan intelek, menunjukkan bahawa beberapa fungsi memori (contohnya, simpanan jangka pendek, simpanan untuk kata-kata, fonem, dan lain-lain) tidak terjejas oleh pembedahan (Smith & Kosslyn, 2007; Corkin, 2002). Walau bagaimanapun, bagi kefahaman bahasa hukuman peringkat dan pengeluaran, Molaison dipamerkan defisit sama dan hemat seperti dalam memori (MacKay, James, Taylor & Marian, 2007). Molaison dapat mengingati maklumat lebih selang singkat. Ini diuji di dalam satu eksperimen ingatan kerja yang melibatkan penarikan balik nombor sebelum ini yang dibentangkan; sebenarnya, prestasinya telah tidak lebih buruk daripada itu subjek kawalan (Smith & Kosslyn, 2007). Penemuan ini memberikan bukti bahawa memori bekerja tidak bergantung pada struktur sementara tengah. Ia juga menyokong perbezaan umum antara jangka pendek dan jangka panjang simpanan ingatan (Kolb & Whishaw, 1996). Perkataan sebahagian besarnya utuh semula Molaison ini memberikan bukti bahawa memori leksikal bebas daripada struktur sementara tengah (Corkin, 2002).

Pembelajaran kemahiran motor

Sebagai tambahan kepada memori bekerja utuh beliau dan kebolehan intelektual, kajian keupayaan Molaison untuk memperoleh kemahiran motor baru menunjukkan dipelihara pembelajaran motor (Corkin, 2002). Dalam satu kajian yang dijalankan oleh Milner pada 1960-an awal, Molaison diperolehi kemahiran baru melukis angka dengan melihat pantulan pada cermin (Corkin, 2002). Bukti lanjut pembelajaran motor utuh diberikan dalam kajian yang dijalankan oleh Corkin (1968). Dalam kajian ini, Molaison telah diuji pada tiga tugas pembelajaran motor dan menunjukkan penuh kebolehan pembelajaran motor dalam semua daripada mereka.

Eksperimen yang melibatkan pengulangan penyebuan menekankan keupayaan Molaison untuk memperoleh kenangan, tersirat (bukan sedar) berbeza dengan ketidakupayaan untuk memperoleh baru jelas semantik dan episod kenangan (Corkin, 2002) beliau. Penemuan ini memberi bukti bahawa memori kemahiran dan suntikan ulangan bergantung kepada struktur neural berbeza daripada kenangan episod dan fakta-fakta; manakala memori prosedur dan pengulangan suntikan tidak bergantung kepada struktur sementara tengah dikeluarkan dari Molaison, ingatan semantik dan episod lakukan (rujuk Corkin, 1984).

Yang penceraian secara halus dan nyata kebolehan pembelajaran Molaison bersama-sama struktur neural asas mereka telah berkhidmat sebagai sumbangan penting kepada pemahaman kita memori manusia kenangan jangka panjang tidak kesatuan dan boleh dibezakan sebagai sama ada deklaratif atau bukan deklaratif (Smith & Kosslyn , 2007).

Memori spatial

Menurut Corkin (2002), kajian kebolehan memori Molaison juga telah memberikan pendapat mengenai struktur neural bertanggungjawab untuk ingatan spatial dan pemprosesan maklumat spatial. Meskipun ketidakupayaan amnya untuk membentuk kenangan jangka panjang episod atau fakta baru, dan juga kemerosotan berat mengenai ujian ingatan spatial tertentu, Molaison dapat menarik peta agak terperinci susun atur topografi kediamannya. Penemuan ini adalah luar biasa sejak Molaison telah berpindah ke rumah lima tahun selepas pembedahan dan dengan itu, memandangkan teruk amnesia anterograde dan pandangan dari kes-kes lain, jangkaan yang sering diberi pengambilalihan kenangan topografi akan telah terjejas serta . Corkin (2002) hipotesis bahawa Molaison "dapat membina peta kognitif susun atur ruang rumah sebagai hasil daripada pergerakan setiap hari dari bilik ke bilik" (ms. 156).

Mengenai struktur neural asas, Corkin (2002) berpendapat bahawa kemampuan Molaison untuk memperolehi pelan lantai adalah disebabkan oleh struktur sebahagiannya utuh rangkaiannya spatial pemprosesan (contohnya, bahagian posterior daripada gyrus parahippocampal beliau). Selain memori topografi beliau, Molaison menunjukkan beberapa pembelajaran di gambar hafalan-pengiktirafan tugas, dan juga dalam yang terkenal ujian pengiktirafan muka, tetapi dalam kedua hanya apabila dia telah diberi petunjuk fonemik. Prestasi positif Molaison dalam tugas pengiktirafan gambar mungkin disebabkan oleh bahagian-bahagian terkecuali daripada korteks perirhinal ventral beliau.

Tambahan pula, Corkin (2002) berhujah bahawa walaupun ketidakupayaan am Molaison untuk membentuk kenangan deklaratif baru, dia seolah-olah dapat memperoleh kepingan kecil dan sedikit maklumat mengenai kehidupan awam (misalnya, semula kiu nama selebriti). Penemuan ini menekankan kepentingan terkecuali tapak extrahippocampal Molaison dalam ingatan semantik dan pengiktirafan dan meningkatkan pemahaman kita tentang saling hubungan antara yang berbeza lobus temporal medial struktur. Kemerosotan berat Molaison dalam tugas-tugas tertentu spatial menyediakan bukti lanjut persatuan yang hippocampus dengan ingatan spatial (Kolb & Whishaw, 1996).

Penyatuan memori

Satu lagi sumbangan Molaison kepada pemahaman memori manusia Berkenaan dengan struktur neural penyatuan ingatan proses itu, yang bertanggungjawab untuk membentuk stabil kenangan jangka panjang (Eysenck & Keane, 2005). Molaison dipaparkan a buat sementara digredkan amnesia songsang dalam cara yang dia "masih ingat kenangan zaman kanak-kanak, tetapi dia mempunyai kesukaran mengingati peristiwa-peristiwa yang berlaku pada tahun-tahun sebelum pembedahan" (Smith & Kosslyn, 2007, ms. 214). Kenangan lama beliau tidak terjejas, sedangkan yang agak dekat dengan pembedahan adalah. Ini adalah bukti bahawa kenangan zaman kanak-kanak lebih tua tidak bergantung kepada lobus temporal medial, manakala lebih banyak kenangan jangka panjang baru-baru ini seolah-olah untuk berbuat demikian (Smith & Kosslyn, 2007). Struktur temporal medial, yang telah dikeluarkan dalam pembedahan, adalah hipotesis untuk terlibat dengan aktiviti penyatuan kenangan dengan cara yang "interaksi antara lobus temporal medial dan pelbagai kawasan kortikal sisi dianggap menyimpan kenangan di luar cuping temporal medial dengan perlahan-lahan membentuk hubungan langsung antara perwakilan kortikal pengalaman " (Smith & Kosslyn, 2007, ms. 214).

Lihat juga

• Neurofikologi kognitif

• KC (pesakit),pesakit yang sama yang kehilangan memori episod selepas kemalangan motosikal

• Clive Wearing, seorang yang mengalami amnesia yang muncul selepas jangkitan

• Phineas Gage, seorang pekerja kereta api abad ke-19 yang mempunyai perubahan personaliti utama selepas kecederaan otak trauma

• Cenn Fáelad mac Ailella, seorang ulama Ireland abad ke-7 yang mengalami kecederaan kepala dan mempunyai ingatan yang amat kuat selepas itu

• Dark Matters: Twisted But True: sebuah episod yang memaparkan kes Henry Molaison.

Rujukan

Bacaan lanjutan

• S. Corkin (2002). "What's new with the amnesic patient H.M.?" (PDF). Nature Reviews Neuroscience. 3 (2): 153–160. doi:10.1038/nrn726. PMID 11836523. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2004-09-12. Dicapai pada 2014-07-14.

• H. Schmolck, E.A. Kensinger, S. Corkin, & L. Squire (2002). "Semantic knowledge in Patient H.M. and other patients with bilateral medial and lateral temporal lobe lesions" (PDF). Hippocampus. 12 (4): 520–533. doi:10.1002/hipo.10039. PMID 12201637.CS1 maint: multiple names: authors list (link)

• S. Corkin (1984). "Lasting consequences of bilateral medial temporal lobectomy: Clinical course and experimental findings in H.M.". Seminars in Neurology. 4 (4): 249–259. doi:10.1055/s-2008-1041556.

• D.G. MacKay James, L.E., J. K. Taylor & Marian, D.E. (2007). "Amnesic H.M. exhibits parallel deficits and sparing in language and memory: Systems versus binding theory accounts". Language and Cognitive Processes. 22 (3): 377–452. doi:10.1080/01690960600652596.CS1 maint: multiple names: authors list (link)

• S. Corkin, D. G. Amaral, R. G. González, K. A. Johnson, & B. T. Hyman (1997). "H. M.'s medial temporal lobe lesion: Findings from magnetic resonance imaging". The Journal of Neuroscience (17): 3, 964–3, 979.CS1 maint: multiple names: authors list (link)

• S. Corkin (1968). "Acquisition of motor skill after bilateral medial temporal-lobe excision". Neuropsychologia. 6 (6): 255–265. doi:10.1016/0028-3932(68)90024-9.

• M. W. Eysenck, and M. T. Keane (2005). Cognitive Psychology: A Student’s Handbook (ed. 5th). Hove, UK: Psychology Press. ISBN 0-86377-375-3.

• E. E. Smith and S. M. Kosslyn (2007). Cognitive Psychology: Mind and Brain (ed. 1st). Upper Saddle River, NJ: Pearson/Prentice Hall. ISBN 0-13-182508-9.

• B. Kolb and I. Q. Whishaw, I. Q. (1996). Fundamentals of human neuropsychology (ed. 4th). New York, NY: W. H. Freeman.

• Philip J. Hilts (1996). Memory's Ghost. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-684-82356-X. Provides further discussion of the author's meetings with HM.

Pautan luar

• The Day His World Stood Still Diarkibkan 2012-08-26 di Wayback Machine – Article on HM from Brain Connection
• H.M.'s Brain and the History of Memory – NPR Piece on HM
• H. M., an Unforgettable Amnesiac, Dies at 82 New York Times obituary
• The Brain Observatory, H. M. Blog Diarkibkan 2010-08-26 di Wayback Machine – Live stream of the microtome slicing HM's brain
• HM – The Man Who Couldn't Remember – BBC Radio 4 documentary, broadcast on 11 August 2010 and available soon on BBC iPlayer. Features interviews with HM himself, Dr Brenda Milner, Professor Suzanne Corkin, Dr Jacopo Annese and HM's carers