Hayy ibn Yaqdhan
Ḥayy ibn Yaqẓān (Arab: حي بن يقظان "Hidup, anak lelaki Terbangun"; Latin: Philosophus Autodidactus "Ahli Falsafah Mangajar Sendiri"; Melayu: Kemajuan Alasan Manusia: Dipaparkan dalam Hidup Hayy ibn Yaqdhan) adalah novel Arab pertama dan novel falsafah pertama,[1][2] ditulis oleh Ibn Tufail (juga digelar Aben Tofail atau Ebn Tophail), seorang ahli falsafah Moorish dan doktor, di Islamic Spain pada awal abad ke-12. Novel ini sendiri dinamakan selepas suatu cerita alegoris dan kisah cinta falsafah dengan nama sama Arab terlebih dahulu, ditulis oleh Abu Ali Al-Hussain Ibn Abdallah Ibn Sina (Ibn Sina) pada awal abad ke-11,[3] walaupun mereka berdua mempunyai berlainan cerita.[4]
Hayy ibn Yaqdhan Ibn Tufail mempunyai pengaruh signifikan pada [literatur [Dalam Bahasa Arab]], sastera Parsi, dan [[sastera] Eropah] selepas itu diterjemahkan pada 1671 menjadi bahasa Latin dan kemudian ke dalam beberapa bahasa-bahasa Eropah yang lain.[5] Karya ini juga mempunyai "pengaruh besar" pada kedua-dua falsafah Islam klasik dan falsafah moden Barat,[6] dan menjadi "salah satu buku terpenting yang menandakan Revolusi Saintifik dan Pencerahan Eropah".[2] Novel ini juga dianggap pelopor ke genre bildungsroman Eropah.[7]
Lihat juga
[sunting | sunting sumber]Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Ralat petik: Tag
<ref>tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernamaJon - ^ a b Ralat petik: Tag
<ref>tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernamaAttar - ^ Seyyed Hossein Nasr dan Oliver Leaman (1996), History of Islamic Philosophy, p. 315, Routledge, ISBN 0415131596.
- ^ Ralat petik: Tag
<ref>tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernamaDavidson - ^ Ralat petik: Tag
<ref>tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernamaWainwright - ^ Ralat petik: Tag
<ref>tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernamaToomer-218 - ^ Joy Palmer, Liora Bresler, David Edward Cooper (2001), Fifty major thinkers on education: from Confucius to Dewey, Routledge, m/s. 34, ISBN 0415231264
Terjemahan
[sunting | sunting sumber]- Arabic text of Hayy bin Yaqzan from Wikisource
- English translations of Hayy bin Yaqzan (in chronological order)
- The improvement of human reason, exhibited in the life of Hai ebn Yokdhan, written in Arabic above 500 years ago, by Abu Jaafar ebn Tophail, newly translated from the original Arabic, by Simon Ockley. With an appendix, in which the possibility of man's attaining the true knowledge of God, and things necessary to salvation, without instruction, is briefly considered. London: Printed and sold by E. Powell, 1708.
- Abu Bakr Ibn Tufail, The history of Hayy Ibn Yaqzan, translated from the Arabic by Simon Ockley, revised, with an introduction by A.S. Fulton. London: Chapman and Hall, 1929. available online Diarkibkan 2006-12-03 di Wayback Machine (omits the introductory section)
- Ibn Tufayl's Hayy ibn Yaqzān: a philosophical tale, translated with introduction and notes by Lenn Evan Goodman. New York: Twayne, 1972.
- The journey of the soul: the story of Hai bin Yaqzan, as told by Abu Bakr Muhammad bin Tufail, a new translation by Riad Kocache. London: Octagon, 1982.
- Two Andalusian philosophers, translated from the Arabic with an introduction and notes by Jim Colville. London: Kegan Paul, 1999.
- Medieval Islamic Philosophical Writings, ed. Muhammad Ali Khalidi. Cambridge University Press, 2005. (omits the introductory section; omits the conclusion beginning with the protagonist's acquaintance with Asal; includes §§1-98 of 121 as numbered in the Ockley-Fulton version)
- Dutch translations of Hayy bin Yaqzan
- De natuurlijke wijsgeer, translated by Adriaan Reelant, printed by Willem Lamsveld, 1701
- Terjemahan Jerman:
- Ibn Tufail: Hayy Ibn Yaqdhan. Ein muslimischer Inselroman[1] Diarkibkan 2007-11-02 di Wayback Machine. Edited by Jameleddine Ben Abdeljelil and Viktoria Frysak. Edition Viktoria[2] Diarkibkan 2008-04-17 di Wayback Machine, Vienna 2007. ISBN 978-3-902591-01-2
- Ibn Tufail, Abū Bakr: Der Philosoph als Autodidakt. Übers. u. hrsg. v. Patric O. Schaerer. Meiner, Hamburg 2004. ISBN 978-3-7873-1797-4