Generasi Kepimpinan China
| Generasi Kepimpinan China | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Tulisan Cina Ringkas | 中国共产党领导集体 | ||||||
| Tulisan Cina Tradisional | 中國共産黨領導集體 | ||||||
| Maksud harfiah | Generasi Kepimpinan Parti Komunis China | ||||||
| |||||||
Baik Parti Komunis China mahupun Tentera Pembebasan Rakyat menentukan kenaikan jabatan berdasarkan senioriti, sehingga membenarkan untuk mengkategorikan Generasi Kepimpinan China.[1] Dalam wacana rasmi, setiap generasi kepimpinan dikenal pasti dari caranya masing-masing untuk memperluaskan ideologi parti.
"Kepimpinan kolektif" pada suatu waktu biasanya (tetapi tidak selalu), berkait rapat dengan ahli Jawatankuasa Tetap Politbiro Parti Komunis China. Pemimpin parti (yang disebut Ketua atau Ketua Setiausaha setelah tahun 1982) dan sering (biarpun jarang) menjadi pemimpin tertinggi dalam Generasi Kepimpinan China.
Sejarawan telah mempelajari pelbagai tempoh dalam perkembangan pemerintahan Republik Rakyat China dengan merujuk pada "generasi-generasi kepimpinan China" di bawah ini:
| Generasi | Pemimpin Tertinggi | Bermula | Berakhir | Teori |
|---|---|---|---|---|
| Pertama | Mao Zedong Hua Guofeng |
1949 | 1978 | Pemikiran Mao Zedong |
| Kedua | Deng Xiaoping | 1978 | 1992 | Teori Deng Xiaoping |
| Ketiga | Jiang Zemin | 1992 | 2002 | Tiga Perwakilan |
| Keempat | Hu Jintao | 2002 | 2012 | Pandangan saintifik mengenai pembangunan |
| Kelima | Xi Jinping | 2012 | Pemikiran Xi Jinping |
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ The landmark study of military generations and factions is William Whitson's The Chinese High Command, Praeger, 1973