Pergi ke kandungan

Garin Nugroho

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Garin Nugroho
Kelahiran
Garin Nugroho Riyanto

(1961-06-06) 6 Jun 1961 (umur 63)
PekerjaanPengarah filem
Tahun aktif1984 – kini

Garin Nugroho Riyanto (lahir 6 Jun 1961) ialah seorang pengarah filem Indonesia.

Nugroho dilahirkan di Yogyakarta, Daerah Istimewa Yogyakarta pada 6 Jun 1961. Beliau ialah anak keempat pekerja pos Soetjipto Amin dan Mariah, yang akhirnya mempunyai tujuh anak.[1] Sebagai seorang kanak-kanak, beliau menghadiri sekolah rendah Islam, kemudian menghadiri sekolah menengah Katolik. Bapanya memiliki perpustakaan pinjaman[2] dan senang menulis, memimpin Nugroho untuk mula menulis dari usia muda; dia kemudian berhenti menulis kerana dia merasakan ayahnya terlalu kritikal.[1] Beliau juga menikmati meneroka, dan akan mandi di Sungai Code yang diberi air larian lahar sejuk dari Gunung Merapi; dia menyatakan bahawa belerang, yang dibawa ke sungai oleh lava, adalah baik untuk kulitnya.[3]

Selepas menamatkan pengajian di Kolese Loyola pada 1981, Nugroho pergi ke Jakarta untuk belajar pembikinan filem di Institut Kesenian Jakarta, atau IKJ, serta undang-undang dan politik di Universitas Indonesia (UI). Selepas belajar di bawah Teguh Karya, beliau lulus dari IKJ pada tahun 1985. Beliau kemudiannya lulus dari UI pada tahun 1991. Semasa masa luangnya, Nugroho mengarahkan dokumentari dan filem pendek.[1]

Nugroho membuat penampilan sulungnya dengan Cinta dalam Sepotong Roti (1991), mengatasi birokrasi yang disebabkan oleh keengganannya untuk menyertai kesatuan pembuat filem Indonesia. Cinta dalam Sepontong Roti dipilih sebagai Filem Terbaik dalam Festival Film Indonesia tahun itu.[2]

Setelah kematian ibunya pada tahun 2005, Nugroho memutuskan untuk membuat sebuah filem mengenai kebudayaan Jawa. Beliau kemudiannya ditugaskan oleh kerajaan Austria untuk membuat filem untuk ulang tahun ke-250 kelahiran Mozart. Hasilnya, Opera Jawa yang didasarkan daripada kisah Ramayanadibikin dengan terbitan oleh Simon Fields.[4]

Pada tahun 2008 Nugroho kembali ke teater dengan The Iron Bed, yang diadaptasi dari Opera Jawa. Persembahan ini dipertontonkan di Zürcher Theatre Spektakel di Zurich, Switzerland. [5]

Kehidupan peribadi

[sunting | sunting sumber]

Nugroho menikmati berkebun dan melancong, baik di Indonesia mahupun di luar negara.[3]

Filemografi

[sunting | sunting sumber]
  • 1984: Gerbong Satu, Dua
  • 1989: Tepuk Tangan
  • 1991: Cinta Dalam Sepotong Roti
  • 1991: Air dan Romi
  • 1994: Surat untuk Bidadari
  • 1995: Dongeng Kancil untuk Kemerdekaan
  • 1995: Bulan Tertusuk Ilalang
  • 1998: Keluarga Saya, Filem Saya dan Negara Saya
  • 1998: Daun di Atas Bantal
  • 2000: Puisi Tak Teruburkan
  • 2001: Layar hidup: Tanjung priok / Jakarta
  • 2002: Rembulan di Ujung Dahan
  • 2002: Aku Ingin Menciummu Sekali Saja
  • 2004: Rindu Kami Padamu
  • 2006: Serambi
  • 2006: Opera Jawa
  • 2008: Di Bawah Pohon
  • 2009: Generasi Biru
  • 2012: Soegija [6]
  • 2016: Setan Jawa [7]
Nota kaki
Bibliografi
  • Anwar, Joko E.H. (19 Jun 1999). "Garin's new film cements his reputation". The Jakarta Post. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 Januari 2016. Dicapai pada 30 September 2011.
  • Hamdani, Sylviana (31 Ogos 2011). "Indonesia's Picture Perfect Director". Jakarta Globe. Diarkibkan daripada yang asal pada 20 Oktober 2011. Dicapai pada 30 September 2011.
  • Helmi, Kunang (27 Mac 2011). "'Javanese Opera' comes to Paris". The Jakarta Post. Diarkibkan daripada yang asal pada 27 Ogos 2011. Dicapai pada 30 September 2011.
  • Hua, Lei (9 Ogos 2002). "The Phenomenon of Garin". The Jakarta Post. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 Ogos 2009. Dicapai pada 30 September 2011.
  • "Garin Nugroho lands Tokyo retrospective". The Jakarta Post. 19 Jun 1999. Diarkibkan daripada yang asal pada 4 Mac 2016. Dicapai pada 30 September 2011.
  • Poer, Blontank (8 September 2008). "Garin returns to the theater with 'The Iron Bed'". The Jakarta Post. Dicapai pada 30 September 2011.
  • Setiawati, Indah (21 November 2010). "Garin Nugroho: Simple things make a difference". The Jakarta Post. Dicapai pada 30 September 2011.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]