Pergi ke kandungan

Bersalin

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Bersalin
PengkhususanObstetrik
KerumitanPersalinan terhalang, pendarahan postpartum, eklampsia, jangkitan postpartum, asfiksia kelahiran, hipotermia neonatal[1][2][3]
JenisPersalinan faraj, pembedahan Caesar[4][5]
PuncaKehamilan
PencegahanKawalan kelahiran, pengguguran
Kekerapan135 juta (2015)[6]
Kematian500,000 kematian ibu setahun[3]
sunting
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Proses bersalin ialah pengakhiran kehamilan, apabila satu atau lebih bayi keluar dari persekitaran dalaman ibu melalui persalinan faraj atau pembedahan Caesarean.[5] Pada 2019, terdapat kira-kira 140.11 juta kelahiran di seluruh dunia.[7] Di negara maju kebanyakan kelahiran berlaku di hospital,[8][9] manakala di negara membangun kebanyakannya adalah kelahiran di rumah.[10]

Kaedah bersalin yang paling biasa ialah bersalin melalui faraj.[4] Ia melibatkan empat peringkat persalinan: pemendekan dan pembukaan serviks dalam peringkat pertama, turunnya dan kelahiran bayi semasa peringkat kedua, penghantaran plasenta semasa peringkat ketiga, dan pemulihan ibu dan bayi semasa peringkat keempat, yang dirujuk sebagai postpartum. Peringkat pertama dicirikan oleh kekejangan perut atau sakit belakang yang biasanya berlangsung setengah minit dan berlaku setiap 10 hingga 30 minit.[11] Pengecutan secara beransur-ansur menjadi lebih kuat dan lebih rapat.[12] Oleh kerana sakit bersalin berkait rapat dengan kontraksi, rasa sakit menjadi lebih kerap dan kuat apabila proses bersalin berlangsung. Peringkat kedua berakhir apabila bayi dikeluarkan sepenuhnya. Peringkat ketiga ialah penghantaran plasenta.[13] Peringkat keempat bersalin melibatkan pemulihan ibu, pengapitan lewat tali pusat, dan pemantauan bayi baru lahir.[14] Setakat 2014, semua organisasi kesihatan utama menasihatkan supaya selepas kelahiran hidup, tanpa mengira kaedah penghantaran, bayi diletakkan di atas dada ibu (disebut sentuhan kulit ke kulit), dan menangguhkan prosedur neonat sekurang-kurangnya satu hingga dua jam atau sehingga bayi mendapat penyusuan pertama.[15][16][17]

Bersalin melalui faraj adalah disyorkan berbanding pembedahan caesar kerana peningkatan risiko komplikasi pembedahan caesar dan faedah semula jadi bersalin melalui faraj pada ibu dan bayi. Pelbagai kaedah boleh membantu kesakitan, seperti teknik relaksasi, opioid dan perencat tulang belakang.[12] Pengehadan jumlah campur tangan yang berlaku semasa bersalin seperti pembedahan cesarean adalah terbaik, namun, dalam beberapa kes, pembedahan cesarean berjadual mesti dirancang demi kejayaan bersalin dan pemulihan ibu. Pembedahan cesarean kecemasan mungkin disyorkan jika komplikasi tidak dijangka berlaku, atau sedikit atau tiada perkembangan melalui saluran bersalin diperhatikan dalam penghantaran melalui faraj.

Setiap tahun, komplikasi kehamilan dan bersalin mengakibatkan kira-kira 500,000 kematian bersalin, 7 juta wanita mengalami masalah jangka panjang yang serius, dan 50 juta wanita yang melahirkan anak mengalami hasil kesihatan yang negatif selepas bersalin, dan kebanyakannya berlaku di negara membangun.[3] Komplikasi pada ibu termasuk persalinan terhalang, pendarahan selepas bersalin, eklampsia, dan jangkitan selepas bersalin.[3] Komplikasi pada bayi termasuk kekurangan oksigen semasa kelahiran, trauma kelahiran, dan pramatang.[2][18]

Tanda dan gejala

[sunting | sunting sumber]

Tanda bersalin yang paling ketara ialah pengecutan rahim berulang-ulang yang kuat. Sakit kontraksi telah digambarkan sebagai rasa yang serupa dengan suatu senggugut yang sangat kuat. Wanita yang bersalin sering digalakkan untuk menahan diri daripada menjerit. Walau bagaimanapun, mengerang dan merengus mungkin digalakkan untuk membantu mengurangkan kesakitan.

Sakit belakang bersalin boleh berlaku, ketika kesakitan khusus berlaku di bahagian bawah belakang, yakni tepat di atas tulang ekor, semasa bersalin.[19]

Satu lagi tanda bersalin yang ketara ialah pecah ketuban. Ini adalah kebocoran cecair dari kantung amniotik yang mengelilingi janin dalam rahim dan membantu menyediakan kusyen dan termoregulasi. Walau bagaimanapun, adalah perkara biasa bagi ketuban untuk pecah lama sebelum kontraksi bermula, dan dalam kes ini, ia bukan tanda kelahiran segera, dan kemasukan ke hospital secara amnya diperlukan untuk memantau janin dan pencegahan kelahiran pramatang.

Psikologi

[sunting | sunting sumber]

Semasa peringkat akhir kehamilan terdapat peningkatan dalam banyak oksitosin, hormon yang diketahui membangkitkan perasaan puas, pengurangan keresahan, dan perasaan tenang dan selamat di sekeliling pasangan.[20] Oksitosin dilepaskan lagi semasa bersalin apabila janin merangsang serviks dan faraj, dan dipercayai bahawa ia memainkan peranan utama dalam ikatan ibu dengan bayinya, dan dalam pembentukan tingkah laku ibu. Tindakan menyusukan anak juga menyebabkan pelepasan oksitosin untuk membantu bayi mendapat susu dengan lebih mudah daripada puting.[21]

Kelahiran faraj

[sunting | sunting sumber]

Bersalin melalui faraj melibatkan empat peringkat persalinan: pemendekan dan pembukaan serviks semasa peringkat pertama, keturunan dan kelahiran bayi semasa peringkat kedua, penghantaran plasenta semasa peringkat ketiga, dan peringkat keempat, pemulihan yang berlangsung sehingga dua jam selepas bersalin. Peringkat pertama dicirikan oleh kekejangan perut atau sakit belakang yang biasanya berlangsung sekitar setengah minit dan berlaku setiap 10 hingga 30 minit.[11] Kontraksi (dan kesakitan) secara beransur-ansur menjadi lebih kuat dan lebih rapat.[12] Peringkat kedua berakhir apabila bayi dikeluarkan sepenuhnya. Pada peringkat ketiga, penghantaran plasenta.[13] Peringkat keempat bersalin melibatkan pemulihan, rahim mula mengecut kepada keadaan prahamil, pengapitan tali pusat lanjut, dan pemantauan nada dan keadaan asas neonat.[14] Setakat 2014, semua organisasi kesihatan utama menasihatkan supaya selepas kelahiran hidup, tanpa mengira kaedah penghantaran, bayi diletakkan di atas dada ibu, dipanggil sentuhan kulit ke kulit, dan menangguhkan prosedur rutin sekurang-kurangnya satu hingga dua jam atau sehingga bayi telah mendapat penyusuan pertama.[15][16][17]

Pelepasan

[sunting | sunting sumber]

Bagi kelahiran di hospital, WHO mengesyorkan agar ibu tinggal di hospital sekurang-kurangnya 24 jam selepas bersalin melalui faraj tanpa komplikasi, dan 96 jam bagi pembedahan Caesar. Tempoh penginapan (pada 2016) bagi penghantaran tanpa komplikasi di seluruh dunia berjulat dari purata kurang daripada 1 hari di Mesir kepada 6 hari di Ukraine (sebelum perang). Purata untuk Australia ialah 2.8 hari dan 1.5 hari di UK.[22] Walaupun tempoh ini rendah, dua pertiga daripada wanita di UK dibantu oleh bidan, dan dalam beberapa kes, ibu boleh memilih tetapan hospital agar lebih dekat dengan pelbagai bantuan yang tersedia dalam situasi kecemasan. Walau bagaimanapun, wanita dengan jagaan bidan boleh meninggalkan hospital sejurus selepas kelahiran dan bidannya akan meneruskan penjagaannya di rumahnya.[23] Di AS, purata tempoh penginapan telah menurun secara beransur-ansur daripada 4.1 hari pada 1970 kepada 2 hari pada kini. CDC menyifatkan penurunan itu disebabkan kenaikan kos penjagaan kesihatan, dengan mengatakan orang ramai tidak mampu tinggal di hospital lagi. Untuk memastikan ia tidak jatuh lebih rendah, pada 1996, kongres AS meluluskan Akta Perlindungan Kesihatan Bayi Baru Lahir dan Ibu yang memerlukan penanggung insurans untuk melindungi sekurang-kurangnya 48 jam untuk penghantaran tanpa komplikasi.[22]

Induksi bersalin dan pembedahan Caesar

[sunting | sunting sumber]

Dalam banyak kes, dan kekerapan yang semakin meningkat, bersalin dicapai melalui induksi atau pembedahan Caesar. Induksi adalah proses atau rawatan yang merangsang kelahiran. Induksi persalinan boleh dicapai dengan kaedah farmaseutikal atau bukan farmaseutikal. Induksi paling kerap dilakukan sama ada dengan rawatan ubat prostaglandin sahaja, atau dengan gabungan rawatan prostaglandin dan oksitosin intravena.[24] Pembedahan Caesar ialah persalinan neonat melalui pembedahan di perut berbanding melalui melalui faraj.[25] Bersalin dengan gaya ini meningkat 50% di AS dari 1996 hingga 2006. Pada 2012, kira-kira 23 juta kelahiran dilakukan melalui pembedahan Caesar.[26][12] Kelahiran induksi dan Caesar elektif sebelum 39 minggu boleh memudaratkan neonat, serta memudaratkan atau tidak memberi manfaat kepada ibu. Oleh itu, banyak garis panduan menentang kelahiran induksi tidak perlu secara perubatan serta Caesar elektif sebelum 39 minggu.[27] Kadar induksi pada 2012 di Amerika Syarikat ialah 23.3 peratus, dan meningkat lebih dua kali ganda dari 1990 hingga 2010.[28][29] Garis panduan American Congress of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) mengesyorkan penilaian penuh status ibu-janin, status serviks, dan sekurang-kurangnya 39 minggu genap (tempoh penuh) kehamilan untuk kesihatan optimum bayi baru lahir apabila mempertimbangkan pilihan induksi buruh.

Pembedahan Caesar, juga dipanggil pembedahan C, boleh menjadi pilihan bersalin paling selamat dalam sesetengah kehamilan. Semasa pembedahan ini, pesakit biasanya dikebaskan dengan epidural atau blok tulang belakang, tetapi anestesia am juga boleh digunakan. Potongan dibuat di perut pesakit, dan kemudiannya di dalam rahim untuk mengeluarkan bayi. Pembedahan C mungkin merupakan pilihan terbaik apabila saiz atau bentuk pelvis ibu yang kecil menjadikan penghantaran bayi mustahil, atau posisi bayi semasa persediaan memasuki saluran kelahiran adalah berbahaya. Sebab perubatan lain ialah plasenta previa (plasenta menyekat laluan bayi), rahim pecah, atau gangguan janin, seperti apabila bekalan oksigen bayi terancam.[30] Sebelum 1970-an, sebaik sahaja pesakit melahirkan seorang bayi melalui pembedahan C, disarankan agar semua bayi pada masa depannya dilahirkan dengan Caesar, tetapi cadangan itu telah berubah. Melainkan terdapat beberapa petunjuk lain, ibu boleh mencuba percubaan bersalin dan kebanyakannya boleh bersalin melalui faraj selepas mengalami pembedahan C (VBAC).[31]

Seperti mana-mana prosedur, pembedahan C bukan tanpa risiko. Pembedahan C meletakkan ibu pada risiko lebih besar terhadap pecah rahim dan perlekatan abnormal plasenta pada rahim dalam kehamilan akan datang (spektrum plasenta akreta).[32] Kadar kelahiran yang melalui pembedahan C telah meningkat sejak tahun 1970-an. WHO mengesyorkan kadar pembedahan C antara 10 hingga 15 peratus kerana kadar bahagian C lebih tinggi daripada 10 peratus tidak dikaitkan dengan penurunan morbiditi dan kematian.[33]

Pengurusan

[sunting | sunting sumber]
Bahagian kelahiran yang disertai oleh kakitangan kesihatan mahir.[34]

Penjagaan obstetrik sering menjadikan wanita mengikut rutin institusi, yang mungkin mempunyai kesan buruk terhadap kemajuan persalinan. Penjagaan sokongan semasa bersalin mungkin melibatkan sokongan emosi, langkah keselesaan, dan maklumat serta advokasi yang mungkin menggalakkan proses fizikal buruh serta perasaan kawalan dan kecekapan wanita, sekali gus mengurangkan keperluan untuk campur tangan obstetrik. Sokongan berterusan boleh diberikan sama ada oleh kakitangan hospital seperti jururawat atau bidan, doula, atau oleh rakan pilihan wanita daripada rangkaian sosialnya. Terdapat bukti yang semakin meningkat untuk menunjukkan bahawa penyertaan bapa kanak-kanak dalam kelahiran membawa kepada kelahiran yang lebih baik dan juga hasil selepas bersalin, dengan syarat bapa tidak menunjukkan kebimbangan yang berlebihan.[35]

Sokongan bersalin yang berterusan boleh membantu wanita bersalin secara spontan, iaitu, tanpa pembedahan caesarean atau vakum atau forsep, dengan kelahiran yang sedikit lebih pendek, dan mempunyai perasaan yang lebih positif mengenai pengalaman mereka bersalin. Sokongan bersalin yang berterusan juga boleh mengurangkan penggunaan ubat sakit wanita semasa bersalin dan mengurangkan risiko bayi mendapat markah Agpar lima minit yang rendah.[36]

Komplikasi

[sunting | sunting sumber]

Berdasarkan angka pada 2015, sejak 1990, terdapat penurunan sebanyak 44 peratus dalam kadar kematian ibu. Walau bagaimanapun, mengikut angka 2015, 830 wanita mati setiap hari akibat sebab berkaitan dengan kehamilan atau melahirkan anak dan bagi setiap wanita yang meninggal dunia, 20 atau 30 mengalami kecederaan, jangkitan atau kecacatan. Kebanyakan kematian dan kecederaan ini boleh dicegah.[37][38]

Pada 2008, dengan lebih 100,000 wanita meninggal dunia akibat komplikasi kehamilan dan melahirkan anak setiap tahun, dan sekurang-kurangnya 7 juta wanita mengalami masalah kesihatan serius manakala 50 juta lagi mempunyai akibat kesihatan yang buruk selepas bersalin, Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) telah menggesa latihan bidan untuk memperkukuh perkhidmatan kesihatan ibu dan bayi baru lahir. Untuk menyokong peningkatan kemahiran perbidanan, WHO menubuhkan program latihan bidan, Tindakan untuk Ibu Selamat (Action for Safe Motherhood).[3]

Komplikasi bersalin dan bersalin

[sunting | sunting sumber]

Persalinan terhalang

[sunting | sunting sumber]

Peringkat kedua bersalin mungkin tertangguh atau menjadi lama kerana tindakan rahim yang lemah atau tidak selaras, kedudukan rahim yang tidak normal seperti distosia sungsang atau bahu, dan ketidakseimbangan sefalopelvis (pelvis kecil atau bayi besar). Tempoh bersalin yang berpanjangan boleh mengakibatkan keletihan pada ibu, gangguan janin, dan komplikasi lain termasuk fistula obstetrik.[39]

Eklampsia

[sunting | sunting sumber]

Eklampsia ialah terbitknya sawan (kekejangan) pada wanita dengan praeklampsia. Praeklampsia pula ialah gangguan kehamilan di mana terdapat tekanan darah tinggi, dan sama ada sejumlah besar protein dalam air kencing atau disfungsi organ lain. Praeklampsia diperiksa secara rutin semasa penjagaan pranatal. Permulaan mungkin sebelum, semasa, atau jarang, selepas bersalin.

Komplikasi psikologi

[sunting | sunting sumber]

Persalinan boleh menjadi peristiwa yang sengit dengan emosi yang kuat, baik positif dan negatif. Ketakutan yang abnormal dan berterusan untuk melahirkan anak dikenali sebagai tokofobia. Kelaziman ketakutan bersalin di seluruh dunia berkisar antara 4–25%, dengan 3–7% wanita hamil mengalami ketakutan klinikal untuk bersalin.[40][41]

Kebanyakan ibu baru mungkin mengalami perasaan tidak senang dan bimbang yang ringan selepas melahirkan anak. Bayi memerlukan banyak penjagaan, jadi adalah perkara biasa bagi ibu untuk bimbang, atau letih, memberikan penjagaan itu. Perasaan itu, yang sering dipanggil baby blues, mempengaruhi sehingga 80% ibu. Masalah ini agak ringan, bertahan seminggu atau dua minggu, dan biasanya hilang dengan sendiri.[42]

Komplikasi janin

[sunting | sunting sumber]

Lima punca membentuk kira-kira 80% kematian bayi baru lahir di seluruh dunia: kelahiran pramatang, berat lahir rendah, jangkitan, kekurangan oksigen semasa kelahiran dan trauma semasa kelahiran.[18]

Kelahiran mati

[sunting | sunting sumber]

Kelahiran mati biasanya ditakrifkan sebagai kematian janin pada atau selepas 20 hingga 28 minggu kehamilan.[43][44] Ia mengakibatkan bayi dilahirkan tanpa tanda-tanda kehidupan.[44]

Kelahiran pramatang

[sunting | sunting sumber]

Kelahiran pramatang ialah kelahiran bayi pada usia kandungan kurang daripada 37 minggu. Di seluruh dunia, kira-kira 15 juta bayi dilahirkan sebelum 37 minggu kehamilan.[45] Kelahiran pramatang adalah punca utama kematian kanak-kanak di bawah umur lima tahun, walaupun ramai yang terselamat mengalami ketidakupayaan termasuk kecacatan pembelajaran dan masalah penglihatan atau pendengaran. Punca kelahiran awal mungkin tidak diketahui atau mungkin berkaitan dengan keadaan kronik tertentu seperti diabetes, jangkitan dan punca lain yang diketahui. Pertubuhan Kesihatan Sedunia telah membangunkan garis panduan dengan cadangan untuk meningkatkan peluang kelangsungan hidup dan hasil kesihatan bagi bayi pramatang [46][47]

Kelahiran lewat

[sunting | sunting sumber]

Istilah kehamilan lewat (pascaterma) digunakan untuk menggambarkan keadaan di mana seorang wanita belum melahirkan bayinya selepas 42 minggu kehamilan, dua minggu melebihi tempoh kehamilan 40 minggu yang biasa.[48] Kelahiran selepas matang membawa risiko kepada ibu dan bayi, termasuk sindrom aspirasi mekonium, kekurangan zat makanan janin dan kelahiran mati.[49] Plasenta yang membekalkan bayi dengan oksigen dan nutrien, mula menua dan akhirnya akan gagal selepas minggu ke-42 kehamilan. Buruh teraruh dicadangkan bagi kehamilan lewat.[50][51][52]

Jangkitan neonatal

[sunting | sunting sumber]

Bayi yang baru lahir terdedah kepada jangkitan pada bulan pertama kehidupan. Organisma S. agalactiae (Kumpulan B Streptococcus) atau GBS paling kerap menjadi punca jangkitan yang kadangkala membawa maut. Bayi dijangkiti melaui jangkitan daripada ibu bersalin. Pada 2014, dianggarkan kira-kira satu daripada 2000 bayi yang baru lahir mempunyai jangkitan bakteria GBS dalam minggu pertama kehidupan, biasanya jelas sebagai penyakit pernafasan, sepsis am atau meningitis .[53]

Asfiksia perinatal

[sunting | sunting sumber]

Asfiksia perinatal ialah komplikasi perubatan akibat kekurangan oksigen kepada bayi baru lahir yang berlarutan cukup lama semasa proses kelahiran sehingga menyebabkan kecederaan fizikal.[54] Kerosakan hipoksik juga boleh berlaku pada kebanyakan organ bayi (jantung, peparu, hati, usus, buah pinggang), tetapi kerosakan otak adalah yang paling membimbangkan dan mungkin paling kurang berkemungkinan cepat atau sepenuhnya sembuh.[54] Kekurangan oksigen boleh menyebabkan hilang upaya kekal pada kanak-kanak, seperti palsi serebrum.[55]

Kecederaan janin mekanikal

[sunting | sunting sumber]

Faktor risiko kecederaan kelahiran janin termasuk makrosomia janin (bayi besar), obesiti ibu, keperluan untuk bersalin secara instrumental dan pengurus persalian yang tidak berpengalaman. Situasi khusus yang boleh menyumbang kepada kecederaan kelahiran termasuk pembentangan sungsang dan distosia bahu. Kebanyakan kecederaan kelahiran janin sembuh tanpa sebarang bahaya jangka panjang, tetapi kecederaan pleksus brakial boleh menyebabkan lumpuh Erb atau lumpuh Klumpke.[56]

Masyarakat dan budaya

[sunting | sunting sumber]

Lokasi

[sunting | sunting sumber]

Bersalin secara rutin berlaku di hospital di banyak negara maju. Sebelum abad ke-20 dan di beberapa negara hingga ke hari ini, seperti Belanda, ia lebih biasa berlaku di rumah.[57]

Lokasi tepat di mana kelahiran anak berlaku adalah faktor penting dalam menentukan kewarganegaraan, khususnya untuk kelahiran di atas pesawat dan kapal.

Masyarakat bukan Barat

[sunting | sunting sumber]

Nilai budaya, andaian dan amalan kehamilan dan melahirkan anak berbeza mengikut budaya. Sebagai contoh, sesetengah wanita Maya yang bekerja dalam bidang pertanian di sesetengah komuniti luar bandar biasanya akan terus bekerja dalam fungsi yang sama seperti yang biasa mereka lakukan sepanjang kehamilan, dan dalam beberapa kes, bekerja sehingga kelahiran bermula.[58]

Pengumpulan sel tunjang

[sunting | sunting sumber]

Kini, dua jenis sel tunjang dapat diambil semasa bersalin: sel tunjang amnion dan sel tunjang darah tali pusat.[59] Ia sedang dikaji sebagai rawatan mungkin terhadap beberapa keadaan kesihatan.[59]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Lunze K, Bloom DE, Jamison DT, Hamer DH (January 2013). "The global burden of neonatal hypothermia: systematic review of a major challenge for newborn survival". BMC Medicine. 11 (1): 24. doi:10.1186/1741-7015-11-24. PMC 3606398. PMID 23369256.
  2. ^ a b Martin RJ, Fanaroff AA, Walsh MC (2014). Fanaroff and Martin's Neonatal-Perinatal Medicine: Diseases of the Fetus and Infant (dalam bahasa Inggeris). Elsevier Health Sciences. m/s. 116. ISBN 978-0-323-29537-6. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 September 2017.
  3. ^ a b c d e Education material for teachers of midwifery: midwifery education modules (PDF) (ed. 2nd). Geneva [Switzerland]: World Health Organisation. 2008. m/s. 3. ISBN 978-92-4-154666-9. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 21 February 2015.
  4. ^ a b "Vaginal childbirth and pelvic floor disorders". Women's Health. 9 (3): 265–77, quiz 276–77. May 2013. doi:10.2217/whe.13.17. PMC 3877300. PMID 23638782.
  5. ^ a b Martin E (2015). Concise Colour Medical l.p.Dictionary (dalam bahasa Inggeris). Oxford University Press. m/s. 375. ISBN 978-0-19-968799-2. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 September 2017.
  6. ^ "The World Factbook". www.cia.gov. 11 July 2016. Dicapai pada 30 July 2016.
  7. ^ "Number of births and deaths per year". Our World in Data. Dicapai pada 2022-06-24.
  8. ^ Co-Operation, Organisation for Economic; Development (2009). Doing better for children. Paris: OECD. m/s. 105. ISBN 978-92-64-05934-4. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 September 2017.
  9. ^ "Planned hospital birth versus planned home birth". The Cochrane Database of Systematic Reviews (9): CD000352. September 2012. doi:10.1002/14651858.CD000352.pub2. PMC 4238062. PMID 22972043.
  10. ^ Fossard Ed, Bailey M (2016). Communication for Behavior Change: Volume lll: Using Entertainment–Education for Distance Education. Sage Publications India. ISBN 978-93-5150-758-1. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 September 2017. Dicapai pada 31 July 2016.
  11. ^ a b "Birth". The Columbia Electronic Encyclopedia (ed. 6). Columbia University Press. 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 March 2016. Dicapai pada 30 July 2016.
  12. ^ a b c d "Pregnancy Labor and Birth". Women's Health. 27 September 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 July 2016. Dicapai pada 31 July 2016. The first stage begins with the onset of labour and ends when the cervix is fully opened. It is the longest stage of labour, usually lasting about 12 to 19 hours
    ..
    The second stage involves pushing and delivery of your baby. It usually lasts 20 minutes to two hours.
  13. ^ a b "Effect of timing of umbilical cord clamping of term infants on maternal and neonatal outcomes". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 7 (7): CD004074. July 2013. doi:10.1002/14651858.CD004074.pub3. PMC 6544813. PMID 23843134.
  14. ^ a b "Stages of Labor". www.bidmc.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2022-06-30.
  15. ^ a b Phillips, Raylene. "Uninterrupted Skin-to-Skin Contact Immediately After Birth". Medscape. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 April 2015. Dicapai pada 21 December 2014.
  16. ^ a b "Essential Antenatal, Perinatal and Postpartum Care" (PDF). Promoting Effective Perinatal Care. WHO. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada 24 September 2015. Dicapai pada 21 December 2014.
  17. ^ a b "Care of healthy women and their babies during childbirth". National Collaborating Centre for Women's and Children's Health. National Institute for Health and Care Excellence. December 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 12 February 2015. Dicapai pada 21 December 2014.
  18. ^ a b World Health Organization. "Newborns: reducing mortality". World Health Organization. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 April 2017. Dicapai pada 1 February 2017.
  19. ^ Harms, Rogert W. Does back labor really happen?
  20. ^ "Selective serotonin reuptake inhibitors and their effects on relationship satisfaction". The Family Journal. 15 (4): 392–97. 2007. doi:10.1177/1066480707305470.
  21. ^ "Oxytocin". Hypertexts for Biomedical Sciences. 12 July 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 August 2014. Dicapai pada 18 August 2013.
  22. ^ a b Harrington, Rebecca. "American women giving birth leave the hospital as quickly as women in Haiti and Kenya". Insider. Dicapai pada March 20, 2022.
  23. ^ "Where to give birth: the options". NHS. December 2020. Dicapai pada May 20, 2022.
  24. ^ "Methods of induction of labour: a systematic review". BMC Pregnancy and Childbirth. 11: 84. October 2011. doi:10.1186/1471-2393-11-84. PMC 3224350. PMID 22032440.
  25. ^ "Rates for total cesarean section, primary cesarean section, and vaginal birth after cesarean (VBAC), United States, 1989–2010" (PDF). Childbirth Connection website. Relentless Rise in Cesarian Rate. August 2012. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 17 February 2013. Dicapai pada 29 August 2013.
  26. ^ "Relationship Between Cesarean Delivery Rate and Maternal and Neonatal Mortality". JAMA. 314 (21): 2263–70. December 2015. doi:10.1001/jama.2015.15553. PMID 26624825.
  27. ^ "Elimination of Non-medically Indicated (Elective) Deliveries Before 39 Weeks Gestational Age" (PDF). Patient Safety Council (ed. 1st). March of Dimes. July 2010. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 20 November 2012. Dicapai pada 29 August 2013.
  28. ^ "Recent Declines in Induction of Labor by Gestational Age". Centers for Disease Control and Prevention. Dicapai pada 9 May 2018.
  29. ^ "Births: final data for 2007" (PDF). National Vital Statistics Reports. 58 (24): 1–85. August 2010. PMID 21254725. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 21 August 2013.
  30. ^ Mylonas, Ioannis; Friese, Klaus (2015-07-20). "Indications for and Risks of Elective Cesarean Section". Deutsches Ärzteblatt International. 112 (29–30): 489–495. doi:10.3238/arztebl.2015.0489. ISSN 1866-0452. PMC 4555060. PMID 26249251.
  31. ^ Trojano, Giuseppe; Damiani, Gianluca Raffaello; Olivieri, Claudiana; Villa, Mario; Malvasi, Antonio; Alfonso, Raffaello; Loverro, Matteo; Cicinelli, Ettore (2019-09-06). "VBAC: antenatal predictors of success". Acta Bio-Medica: Atenei Parmensis. 90 (3): 300–309. doi:10.23750/abm.v90i3.7623. ISSN 2531-6745. PMC 7233729. PMID 31580319.
  32. ^ Antoine, Clarel; Young, Bruce K. (2020-09-04). "Cesarean section one hundred years 1920-2020: the Good, the Bad and the Ugly". Journal of Perinatal Medicine. 49 (1): 5–16. doi:10.1515/jpm-2020-0305. ISSN 1619-3997. PMID 32887190.
  33. ^ World Health Organization Human Reproduction Programme, 10 April 2015 (January 2015). "WHO Statement on caesarean section rates". Reproductive Health Matters. 23 (45): 149–150. doi:10.1016/j.rhm.2015.07.007. ISSN 0968-8080. PMID 26278843.
  34. ^ "Share of births attended by skilled health staff". Our World in Data. Dicapai pada 5 March 2020.
  35. ^ "Men At Birth – Should Your Bloke Be There?". BellyBelly.com.au. 6 February 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 June 2013. Dicapai pada 23 August 2013.
  36. ^ Bohren, MA; Hofmeyr, GJ; Sakala, C; Fukuzawa, RK; Cuthbert, A (6 July 2017). "Continuous support for women during childbirth". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 7 (8): CD003766. doi:10.1002/14651858.CD003766.pub6. PMC 6483123. PMID 28681500.
  37. ^ "Maternal health". United Nations Population Fund. Dicapai pada 24 April 2018.
  38. ^ Van Lerberghe W, De Brouwere V (2001). "Of Blind Alleys and Things That Have Worked: History's Lessons on Reducing Maternal Mortality" (PDF). Dalam De Brouwere V, Van Lerberghe W (penyunting). Safe Motherhood Strategies: A Review of the Evidence. Studies in Health Services Organisation and Policy. 17. Antwerp: ITG Press. m/s. 7–33. ISBN 978-90-76070-19-3. Where nothing effective is done to avert maternal death, "natural" mortality is probably of the order of magnitude of 1,500/100,000.
  39. ^ Education material for teachers of midwifery: midwifery education modules (PDF) (ed. 2nd). Geneva: World Health Organisation. 2008. m/s. 38–44. ISBN 978-9241546669. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 21 February 2015.
  40. ^ "Antenatal prevalence of fear associated with childbirth and depressed mood in primigravid women". Indian Journal of Psychiatry. 57 (2): 158–61. 2015. doi:10.4103/0019-5545.158152. PMC 4462784. PMID 26124521.
  41. ^ "Prevalence and associated factors of fear of childbirth in six European countries". Sexual & Reproductive Healthcare. 5 (3): 99–106. October 2014. doi:10.1016/j.srhc.2014.06.007. PMID 25200969. |hdl-access= requires |hdl= (bantuan)
  42. ^ "Postpartum Depression Facts". National Institute of Mental Health. Dicapai pada 4 May 2018.
  43. ^ "Stillbirth: Overview". NICHD. 23 September 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 October 2016. Dicapai pada 4 October 2016.
  44. ^ a b "Stillbirths". World Health Organization (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 2 October 2016. Dicapai pada 29 September 2016.
  45. ^ "Preterm birth Fact sheet N°363". WHO. November 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 March 2015. Dicapai pada 30 July 2016.
  46. ^ "Preterm Birth". World Health Organization. Dicapai pada 26 April 2018.
  47. ^ Tsatsaris, Vassilis; Cabrol, Dominique; Carbonne, Bruno (2004). "Pharmacokinetics of tocolytic agents". Clinical Pharmacokinetics. 43 (13): 833–844. doi:10.2165/00003088-200443130-00001. ISSN 0312-5963. PMID 15509182.
  48. ^ Kendig, James W (March 2007). "Postmature Infant". The Merck Manuals Online Medical Library. Dicapai pada 2008-10-06.
  49. ^ Muglu, J; Rather, H; Arroyo-Manzano, D; Bhattacharya, S; Balchin, I; Khalil, A; Thilaganathan, B; Khan, KS; Zamora, J (July 2019). "Risks of stillbirth and neonatal death with advancing gestation at term: A systematic review and meta-analysis of cohort studies of 15 million pregnancies". PLOS Medicine. 16 (7): e1002838. doi:10.1371/journal.pmed.1002838. PMC 6605635. PMID 31265456.
  50. ^ "Practice Bulletin No. 146: Management of Late-Term and Postterm Pregnancies". Obstetrics & Gynecology (dalam bahasa Inggeris). 124 (2 PART 1): 390–396. August 2014. doi:10.1097/01.AOG.0000452744.06088.48. ISSN 0029-7844. PMID 25050770.
  51. ^ Neff, Matthew J. (2004-12-01). "ACOG Releases Guidelines on Management of Post-term Pregnancy". American Family Physician (dalam bahasa Inggeris). 70 (11): 2221–2225.
  52. ^ Wang, Mary; Fontaine, Patricia (2014-08-01). "Common Questions About Late-Term and Postterm Pregnancy". American Family Physician (dalam bahasa Inggeris). 90 (3): 160–165. PMID 25077721.
  53. ^ "Intrapartum antibiotics for known maternal Group B streptococcal colonization". The Cochrane Database of Systematic Reviews (6): CD007467. June 2014. doi:10.1002/14651858.CD007467.pub4. PMID 24915629.
  54. ^ a b "Long-term cognitive and behavioral consequences of neonatal encephalopathy following perinatal asphyxia: a review". European Journal of Pediatrics. 166 (7): 645–54. July 2007. doi:10.1007/s00431-007-0437-8. PMC 1914268. PMID 17426984.
  55. ^ Marret, Stéphane; Vanhulle, Catherine; Laquerriere, Annie (2013-01-01), Dulac, Olivier; Lassonde, Maryse; Sarnat, Harvey B. (penyunting), "Chapter 16 - Pathophysiology of cerebral palsy", Handbook of Clinical Neurology, Pediatric Neurology Part I (dalam bahasa Inggeris), Elsevier, 111: 169–176, dicapai pada 2022-07-28
  56. ^ Warwick R, Williams PL, penyunting (1973). Gray's Anatomy (ed. 35th British). London: Longman. m/s. 1046. ISBN 978-0443010118.
  57. ^ Stearns PN, penyunting (1993). Encyclopedia of Social History. Garland Reference Library of Social Sciences. V. 780. London: Taylor & Francis. m/s. 144. ISBN 978-0-8153-0342-8. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 January 2016.
  58. ^ Barbara R (2011). Developing destinies: a Mayan midwife and town. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-531990-3. OCLC 779676136.
  59. ^ a b "Human amniotic fluid: a source of stem cells for possible therapeutic use". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 214 (3): 321–27. March 2016. doi:10.1016/j.ajog.2015.12.061. PMID 26767797.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Bersalin&oldid=5853076"