Analisis Konjoin
Analisis Konjoin (Conjoint Analysis) adalah teknik statistik berdasarkan tinjauan yang digunakan dalam penyelidikan pasaran bagi menentukan bagaimana individu menghargai atribut yang berbeza (ciri, fungsi, faedah) yang membentuk produk atau perkhidmatan.
Objektif analisis konjoin adalah untuk menentukan kombinasi sebilangan atribut yang mempunyai pengaruh terbesar terhadap pilihan atau keputusan responden. Sekumpulan produk atau perkhidmatan yang berpotensi secara terkawal ditunjukkan kepada responden. Dengan menganalisis bagaimana responden membuat pilihan di antara produk-produk/ perkhidmatan tersebut, penilaian tersirat terhadap setiap elemen yang membentuk produk atau perkhidmatan dapat ditentukan. Penilaian tersirat ini (utiliti atau nilai sebahagian) dapat digunakan untuk membuat model pasaran untuk menganggar bahagian pasaran, keuntungan, bahkan keuntungan daripada reka bentuk baru produk yang belum dilancarkan.
Analisis konjoin berasal dari psikologi matematik dan dikembangkan oleh Profesor Pemasaran, Paul E. Green. Pada hari ini, analisis konjoin banyak digunakan dalam sains sosial dan sains terapan termasuk pemasaran, pengurusan produk dan penyelidikan operasi. Ia sering digunakan untuk mengkaji penerimaan pelanggan terhadap reka bentuk baru produk, penilaian daya tarik iklan dan reka bentuk perkhidmatan. Analisis konjoin juga digunakan dalam penentuan kedudukan produk, tetapi ada yang menyuarakan penggunaan kaedah ini bermasalah.
Teknik analisis konjoin juga dikenali sebagai pemodelan komposisi pelbagai atribut, pemodelan pilihan diskrit atau penelitian preferensi yang dinyatakan. Ia merupakan sebahagian daripada sekumpulan alat analisis pertukaran lebih luas yang digunakan untuk analisis keputusan secara sistematik. Alat-alat ini merangkumi Pendekatan Harga Produk, Simalto, dan pendekatan matematik seperti AHP, evolusi algoritma atau eksperimen pengembangan peraturan.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]
